Αποσπάσματα..
Man Overboard. Δεν τον εγκαταλεί
πουμε από τα μάτια μας. Δεν γυρίζουμε πί
σω να δού
με αν έρχεται
βοήθεια. Το μόνο που
φαίνεται είναι μικρή
κουκ
ίδα το κεφάλι του συχνά σκεπασμένο από κύματα. Αν τον χάσουμε
από τα μάτια μας έστω για μια στιγμή
1 Αυγούστου μπαίνει το Keppra
Δεν χάνουμε ποτέ από τα μάτια μας τον άνθρωπο στη θάλασσα. Δεν αφήνουμε ποτέ την άρρωστη μητέρα μόνη. Δεν ξεχνάμε ποτέ τα φάρμακά της. Το παρόν είναι οι αραιογραμμένες σελίδες, με τα μεγάλα κενά, που σημαίνουν τη σιωπή, την επίμονη έλλειψη επαφής, το χάδι που δεν, παρ’ όλ’ αυτά, όλα όσα δεν λέγονται και δεν θα ειπωθούν ποτέ. Καθρεφτίζουν τον αέρα που λείπει, αυτόν που ρουφάει άπληστα, ανελέητα η μητέρα όπως κι απ’ όπου μπορεί:
Μαμά έχω ήδη γεράσει
Μαμά έχω κουραστεί κι εγώ
Στόμα με στόμα
Μου πίνεις τη ζωή
Μαμά δεν αντέχω […]
Θέλω να φύγω
Πνίγομαι
Μου ρουφάει τη ζωή
Η Έρση Σωτηροπούλου είναι υποψήφια για το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024
