Εικαστικά
O μυστηριώδης καλλιτέχνης γκράφιτι Μπάνκσι (Banksy) επιβεβαίωσε εμμέσως ότι είναι δική του η τοιχογραφία που εμφανίστηκε πρόσφατα σε προάστιο της ουκρανικής πρωτεύουσας.
«Μποροντιάνκα, Ουκρανία»
<Χθες Παρασκευή, ο Μπάνκσι ανάρτησε στον λογαριασμό του στο Instagram φωτογραφίες του γκράφιτι σ’ ένα κατεστραμμένο σπίτι, με τη λεζάντα «Μποροντιάνκα, Ουκρανία».
Η Μποροντιάνκα είναι προάστιο του Κιέβου που βομβαρδίστηκε ανηλεώς στη διάρκεια της ρωσικής εισβολής.
Το γκράφιτι απεικονίζει ένα κορίτσι που επιχειρεί κατακόρυφο, σ’ έναν τοίχο που στέκει ακόμη όρθιος στο βομβαρδισμένο σπίτι.
Η δημοσίευση εικόνων γκράφιτι στον λογαριασμό του Μπάνκσι στο Instagram εκλαμβάνονται ως επιβεβαίωση του μυστηριώδους καλλιτέχνη – η ταυτότητα του οποίου παραμένει άγνωστη – για την πατρότητα του έργου.
<Ο παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνης έχει ταξιδέψει στο παρελθόν σε περιοχές όπου μαίνονται συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης της Δυτικής Οχθης, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ.
Επίτιμος καθηγητής σε… κενή καρέκλα
Το Πανεπιστήμιο Δημιουργικών Τεχνών (UCA) στην Αγγλία, με campuses στο Κεντ και το Σάρρεϋ ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θ’ ανακηρύξει τον Bansky επίτιμο καθηγητή, αναγνωρίζοντας έτσι τις ανθρωπιστικές του προσπάθειες και τον αντίκτυπο που έχει στην παγκόσμια καλλιτεχνική σκηνή.
Ο τίτλος για τον street artist και πολιτικό ακτιβιστή είναι καθαρά συμβολικός αφού η ταυτότητά του παραμένει μυστήριο.
Η απονομή θα πραγματοποιηθεί στο Royal Festival Hall του Λονδίνου στις 6 Ιουλίου, κατά τη διάρκεια της τελετής αποφοίτησης των σπουδαστών.
Το UCA δήλωσε ότι ο Banksy δεν θα παρευρεθεί και ο τίτλος θα απονεμηθεί σε μια κενή καρέκλα.
Η σκηνή στις Ρίζες Δέντρων, έναν πίνακα που απεικονίζει τις ρίζες που μεγαλώνουν σε πλαγιά κοντά στο γαλλικό χωριό Οβέρ-συρ-Ουάζ κοντά στο Παρίσι, εντοπίστηκε για πρώτη φορά σε κάρτα που χρονολογείται περίπο στο 1900 με 1910 από τον Γούτερ βαν ντερ Βέεν, τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Βαν Γκογκ.
Έπειτα από συγκριτική μελέτη του έργου, της καρτ ποστάλ και της τρέχουσας κατάστασης της πλαγιάς, οι ερευνητές του Μουσείου Βαν Γκογκ και ο Μπερτ Μάες, ένας δενδρολόγος με ειδίκευση στην ιστορική βλάστηση, κατέληξαν ότι είναι «εξαιρετικά πιθανό» να εντοπίστηκε η τοποθεσία όπου ο Βαν Γκογκ έβαλε τις τελευταίες πινελιές της ζωής του.
Ο κύριος κορμός του πίνακα έχει επιβιώσει των 130 χρόνων που έχουν μεσολαβήσει από το θάνατο του Ολλανδού δημιουργού.
Η σημασία του πίνακα
Επί μεγάλο διάστημα πιστευόταν ότι ο Βαν Γκογκ εργαζόταν στο συγκεκριμένο πίνακα μέχρι λίγο πριν δώσει τέλος στη ζωή του, πυροβολώντας το στήθος του.
Ο Αντρέ Μπονγκέρ, κουνιάδος του Τεό, του αδερφού του Βαν Γκογκ, είχε περιγράψει σε επιστολή του ότι «το πρωί πριν το θάνατό του» ο καλλιτέχνης «ζωγράφιζε μια σκηνή δάσους, γεμάτη ήλιο και ζωή».
Η τοποθεσία, η οποία έχει προστατευθεί με ξύλινη κατασκευή, αναγνωρίστηκε επίσημα σε τελετή που παρακολούθησε η Έμιλι Γκόρντενκερ, γενική διευθύντρια του Μουσείου Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ και ο Βίλεμ βαν Γκογκ, δισέγγονος του Τεό, την Τρίτη.
Ο βαν ντερ Βέεν αναφέρει: «Το ηλιακό φως, όπως το ζωγράφισε ο Βαν Γκογκ, δείχνει ότι οι τελευταίες πινελιές προστέθηκαν στο τέλος του απογεύματος, πράγμα που μας δίνει περισσότερες πληροφορίες για την πορεία της δραματικής ημέρας που κατέληξε στην αυτοκτονία του».
Ο Τέιο Μέεντεντορπ, ερευνητής του Μουσείου Βαν Γκογκ ανέφερε ότι ο καλλιτέχνης είναι πιθανό να είχε περάσει πολλές φορές από το σημείο πριν αποφασίσει να το ζωγραφίσει, καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στο πανδοχείο όπου πέρασε τις τελευταίες 70 ημέρες της ζωής του.
«Η υπερβολική βλάστηση στην καρτ ποστάλ έχει πολύ ξεκάθαρες ομοιότητες με το σχήμα των ριζών στον πίνακα του Βαν Γκογκ», εξηγεί. «Το γεγονός ότι πρόκειται για το τελευταίο του έργο το κάνει ακόμη πιο ξεχωριστό – έως και δραματικό. Θα πρέπει να είχε περάσει πολλές φορές από αυτή την τοποθεσία, κινούμενος προς τα χωράφια που απλώνονται πίσω από το κάστρο του Οβέρ, όπου ζωγράφισε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας της ζωής του, και όπου εντέλει θα αυτοκτονούσε».
Σε μια έρευνα από το University College του Λονδίνου, οι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι επισκέψεις στα μουσεία, στις γκαλερί και στο θέατρο συνδέονταν με περισσότερα χρόνια ζωής. Όσο περισσότερη τέχνη έχουμε στη ζωή μας, τόσο το καλύτερο.
Ήδη γνωρίζουμε ότι οι τέχνες έχουν φανερά θετική επίδραση στην υγεία μας, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να ανακηρύττει πρόσφατα ότι οι τέχνες συνεισφέρουν στη διατήρηση της υγείας μας. Με αυτό κατά νου, οι ερευνητές αποφάσισαν να δουν αν οι τέχνες επιδρούν και στην θνησιμότητα.
Συνέλεξαν δεδομένα από πάνω από 6.000 Άγγλους ενήλικες ηλικίας 50 ετών και άνω, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει σε μια εθνική μελέτη για τη γήρανση. Εκείνη η μελέτη περιελάμβανε ερωτήσεις για το πόσο συχνά οι συμμετέχοντες πήγαιναν στο θέατρο, σε συναυλίες, σε μουσεία, σε γκαλερί και εκθέσεις. Οι ερωτήσεις επαναλαμβάνονταν ανά κάποια χρόνια.
Αναλύοντας τα υπάρχοντα δεδομένα, οι ερευνητές από το University College του Λονδίνου βρήκαν ότι όσοι ασχολούνται με κάποιο τρόπο με τις τέχνες μόνο μία ή δύο φορές το χρόνο είχαν 14% λιγότερες πιθανότητες να αποβιώσουν κατά τα χρόνια της έρευνας συγκριτικά με όσους δεν είχαν καμία επαφή με την τέχνη.
Και τα ευρήματα δεν σταμάτησαν εκεί: Όσοι ασχολούνται με τις τέχνες ανά κάποιους μήνες ή και περισσότερο παρουσίαζαν ακόμα μικρότερο κίνδυνο θανάτου, με 31% λιγότερες πιθανότητες σε σύγκριση με όσους δεν ασχολούνταν με την τέχνη.
Η σημασία των τεχνών
Η ομάδα εξέτασε άλλες μεταβλητές, όπως οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες και τα ευρήματά τους δεν επηρεάστηκαν καθόλου. Και αν και αυτή η έρευνα αποτελεί παράδειγμα συσχέτισης, όχι απαραίτητα αιτίας – αποτελέσματος, το βέβαιο είναι ότι μόνο καλό μπορεί να μας προσφέρει η τέχνη.
Επιπλέον, τα ευρήματα τονίζουν άλλο έναν παράγοντα: Οι άνθρωποι που χρειάζονται περισσότερο την τέχνη, όπως όσοι αντιμετωπίζουν κατάθλιψη, έχουν λιγότερες πιθανότητες να την δοκιμάσουν. Ίσως θα έπρεπε λοιπόν να ενισχύουμε ακόμα περισσότερο την συμπερίληψη της τέχνης σε κάθε θεσμό, όπως στο σχολείο, αλλά και στις θεραπείες κάθε είδους.
Στην Αθήνα ένα από τα πέντε Μουσεία Αφής, παγκοσμίως
Ένα Μουσείο που το «Μην αγγίζετε» μετατρέπεται σε «Αγγίξτε για να αισθανθείτε»
Πρόκειται για το Μουσείο Αφής που δημιουργήθηκε με μεράκι και αγάπη για τους ανθρώπους με οπτική αναπηρία, ώστε να έρθουν πιο κοντά στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας
Αγάλματα, αγγεία, γλυπτά και χρηστικά αντικείμενα, πιστά αντίγραφα των πρωτοτύπων που εκτίθενται σε Μουσεία της Ελλάδας κοσμούν τους δύο ορόφους του κτηρίου επιδιώκοντας, μέσω της αφής, οι μη βλέποντες να γνωρίσουν μεγάλης πολιτιστικής αξίας έργα από την Κυκλαδική, Μινωική, Γεωμετρική, Αρχαϊκή, Αυστηρού Ρυθμού, Κλασική, Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο.
Το Μουσείο Αφής αποτελεί τμήμα του Φάρου Τυφλών Ελλάδος και ιδρύθηκε το 1984. Το 1988 έλαβε τον έπαινο του Ευρωπαϊκού Μουσείου της χρονιάς ανάμεσα σε 70 άλλα ευρωπαϊκά Μουσεία. Το 2004 άνοιξε τις πόρτες του στο ευρύ κοινό και σήμερα αποτελεί ένα από τα πέντε Μουσεία αφής παγκοσμίως.
Ξεκινώντας κανείς την περιήγησή του στο Μουσείο παρατηρεί ότι τα δωμάτια είναι χωρισμένα και ταξινομημένα ανά θεματικές περιόδους, ώστε τα άτομα με απώλεια όρασης να αποκτήσουν μία ολιστική προσέγγιση ενός έργου τέχνης. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ψηλαφίσουν πιστά αντίγραφα της Αφροδίτης της Μήλου, του Ερμή του Πραξιτέλη, του Ηνίοχου των Δελφών, καθώς επίσης και μακέτα του λόφου της Ακρόπολης κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα και άλλα.
Το Μουσείο Αφής διαθέτει και Βυζαντινό τμήμα που αποτελείται από ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο, ξυλόγλυπτο επιτάφιο, ξυλόγλυπτες εικόνες, μακέτα βυζαντινού ναού και διάφορα ιερατικά αντικείμενα. Επιπλέον υπάρχει και αίθουσα για την ευαισθητοποίηση του κοινού για τους Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Παράλληλα φιλοξενούνται έργα ατόμων με προβλήματα όρασης από το εργαστήρι Κεραμικής και Γλυπτικής του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος.
Κάθε μήνα επισκέπτονται το Μουσείο 1.000 άτομα, ενώ πολλές φορές ο αριθμός αυτός αυξάνεται. Η είσοδος για τα άτομα με οπτική αναπηρία είναι δωρεάν, ενώ οι υπόλοιποι επισκέπτες πληρώνουν ένα μικρό αντίτιμο (2 ευρώ) και το ωράριο λειτουργίας είναι 09.00- 14.00 κατόπιν ραντεβού στα τηλέφωνα 210-9415222
Η φωτογραφία είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια μικρή φωνή, ωστόσο μερικές φορές, μόνο μερικές φορές, μία φωτογραφία ή ένα σύνολο φωτογραφιών μπορεί να δελεάσει τις αισθήσεις μας προς την επίγνωση. Πολλά εξαρτώνται από τον θεατή. Σε πολλούς, οι φωτογραφίες μπορεί να προκαλέσουν έντονο συναίσθημα, γεγονός που μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για σκέψη. Κάποιος, ή ίσως και πολλοί από εμάς μπορεί να επηρεαστούν, ώστε να βρουν έναν τρόπο να δικαιώσουν αυτό που είναι λάθος, και μπορεί ακόμα και να αναζητήσουν θεραπεία για μια ασθένεια. Οι υπόλοιποι μπορεί ενδεχομένως να αναπτύξουμε, μια πιο αυξημένη αίσθηση κατανόησης και συμπόνιας για εκείνους των οποίων η ζωή είναι πολύ διαφορετική από τη δική μας.
Η φωτογραφία είναι μια μικρή φωνή. Πιστεύω σε αυτό.
Προφορική αναφορά (1974): Eugene Smith, φωτογράφος (1918-1978)
doct Τα νέα αποκτήματα του ΕΜΣΤ
Η πρώτη έκθεση νέων αποκτημάτων του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης μας υποδέχεται με 39 έργα από 33 καλλιτέχνες να παρουσιάζονται για πρώτη φορά και να αυξάνουν την συνολική συλλογή του στα 1.150 έργα. Τα δημιουργήματα προέκυψαν από δωρεές και αγορές, ενώ η έκθεση συμπληρώνει ακόμα ένα κομμάτι του παζλ στη συνολική εικόνα του νέου και πολύπαθου ελληνικού μουσείου.
Έως 28 Ιανουαρίου 2018.
Science Fiction στη Στέγη
Μετά το Digital Revolution, η Στέγη συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον πολιτιστικό χώρο Barbican του Λονδίνου και μας ξεναγεί σε άγνωστα μέρη του Science Fiction πλανήτη που μας διακτίνισαν έτη φωτός εμπρός ή πίσω στο χρόνο. Η έκθεση περιλαμβάνει πάνω από 800 εκθέματα ενώ πλαισιώνεται από μια σειρά συναυλιών, συζητήσεων, εργαστηρίων και προβολών.
Έως 14 Ιανουαρίου.
Η Μαγεία των κεραμικών Ιζνίκ, Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης
Η έκθεση είναι αφιερωμένη στα περίφημα κεραμικά του 16ου αιώνα στην πόλη Ιζνίκ της Μ. Ασίας. Το πρώτο σκέλος της έκθεσης είναι επικεντρωμένο στο ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για τα κεραμικά Ιζνίκ τον 19ο αιώνα. Το δεύτερο σκέλος της έκθεσης είναι αφιερωμένο στα ελληνικά κεραμικά του 20ού αιώνα και στη σχέση τους με την αισθητική των Ιζνίκ. Εδώ παρουσιάζονται για πρώτη φορά επιλεγμένα κεραμικά από τις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη και σπάνιες εκδόσεις από την προσωπική συλλογή του ιδρυτή του, Αντώνη Μπενάκη.
Έως 21 Ιανουαρίου 2018
Van Gogh Alive, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Οι πίνακες του μεγάλου ζωγράφου ζωντανεύουν κι εμείς γινόμαστε ένα με αυτούς. Το Μέγαρο φιλοξενεί την διαδραστική έκθεση Van Gogh Alive, που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και ήδη έχουν επισκεφτεί πάνω από 10.000.000 θεατές. Η έκθεση αφηγείται το συνολικό έργο του μεγάλου ζωγράφου. Μέσα από 40 ταυτόχρονες προβολές και ήχο υψηλής ευκρίνειας, ζωντανεύουν τα τοπία, τα λουλούδια, τα ταξίδια, τα συναισθήματα και τους έναστρους ουρανούς του, κι εμείς περπατάμε μέσα τους.
Έως 4 Μαρτίου 2018.
Αδριανός κι Αντίνοος: 19 αιώνες μετά, Κύκλος Αθέατο Μουσείο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
Το Αθέατο Μουσείο είναι ένας κύκλος του ΕΑΜ που μας παρουσιάζει επιλεγμένα αριστουργήματα από τον κόσμο των αποθηκών του. Αυτή τη φορά υποδέχεται τον Αδριανό και τον Αντίνοο σε μια συνάντηση 19 αιώνες μετά: πρόκειται για την έκθεση της ενεπίγραφης βάσης μνημείου προς τιμή του αυτοκράτορα Αδριανού και ενός αριστουργηματικού πορτραίτου του ακόλουθου και ευνοούμενού του, Αντίνοου. τα έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά 19 αιώνες μετά από την επίσκεψη του αυτοκράτορα στην Αθήνα. Η έκθεσή τους στο Αθέατο Μουσείο πλαισιώνει την περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, «Αδριανός και Αθήνα. Συνομιλώντας με έναν ιδεατό κόσμο», που θα διαρκέσει ως τα τέλη του 2018
Έως 25 Φεβρουαρίου.
Μια έκθεση για τον Σεφέρη, Ίδρυμα Θεοχαράκη: Ο Γιώργος Σεφέρης και η ποίησή του παρουσιάζεται μέσα από τη ζωγραφική και τη φωτογραφία, στα πλαίσια της έκθεσης «Όταν το φως χορεύει, μιλώ δίκαια». Χειρόγραφα, προσωπικά αντικείμενα, έργα και αντικείμενα που ο ίδιος ζωγράφισε, το Νόμπελ που του απονεμήθηκε το 1963, πρωτότυπα έργα κορυφαίων Ελλήνων καλλιτεχνών,που εμπνεύστηκαν ή εμπνέονται από την ποίηση του Σεφέρη, καθώς και φωτογραφίες που τράβηξε ο ίδιος ο ποιητής από την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων στο Παρίσι έως τα τελευταία του ταξίδια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και οι οποίες ανήκουν στις συλλογές του ΜΙΕΤ, απαρτίζουν την έκθεση. Παράλληλα, εκθέτονται έργα των Παναγιώτη Ζωγράφου και Θεόφιλου Χατζημιχαήλ σε αντιστοιχία με τα σχόλια του ποιητή για τη ζωγραφική τους.
Έως 21 Ιανουαρίου.
Νέο Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη: Το Μουσείο Μπενάκη στεγάζει τη μεγάλη και φημισμένη συλλογή του από παιχνίδια στο νέο Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη στον Πύργο Κουλούρα. 2.000 παιχνίδια και αντικείμενα της παιδικής μας ηλικίας από την Ελλάδα και την ευρύτερη περιφέρεια του Ελληνισμού, από την αρχαιότητα μέχρι το 1960, αλλά και από την Ευρώπη, την Ιαπωνία και την Κίνα θα συγκατοικήσουν στο νέο τους σπίτι.
Όλο το χρόνο.
Θρησκευτική Τέχνη από τη Ρωσία στην Ελλάδα, Μουσείο Μπενάκη: Στο Μουσείο Μπενάκη, ρωσικές εικόνες και λειτουργικά σκεύη από τα μέσα του 16ου έως τα τέλη του 19ου αιώνα (πολλά από τα οποία εκτίθενται για πρώτη φορά), αναδεικνύουν την ιστορία της θρησκευτικής τέχνης στην Ελλάδα όσο και τις πολιτιστικές επαφές και πολιτικές σχέσεις της Ρωσίας με τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο.
Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) ανοίγει και φέτος τις πόρτες του στο κοινό, για ένα τετραήμερο εκδηλώσεων, με ελεύθερη είσοδο, που φέρουν τον συμβολικό τίτλο Metamorphosis: Το ΚΠΙΣΝ στον Κόσμο. Από τις 23 έως τις 26 Ιουνίου το ΚΠΙΣΝ μετουσιώνεται σε έναν ζωντανό τόπο ιδεών, εξερεύνησης και αλληλεπίδρασης, μέσα από ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα πολιτιστικών, αθλητικών και εκπαιδευτικών δράσεων για όλες τις ηλικίες.
Παράλληλα, οι επισκέπτες θα έχουν για πρώτη φορά την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τις νέες εγκαταστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, όπως επίσης και το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος σε ολόκληρη την έκτασή του.
Στο πρόγραμμα Metamorphosis συναντιούνται πάνω από 400 καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο, όπου Έλληνες και ξένοι δημιουργοί συμπράττουν στη σύνθεση μιας μεγάλης γιορτής συμμετοχής και συνεργατικότητας, αξίες πάνω στις οποίες έχει δομηθεί το ΚΠΙΣΝ. Οι επισκέπτες αποκτούν το ρόλο του δημιουργού, οι δρόμοι της Ανατολής συμπλέκονται με τη δυτική παράδοση, ενώ την ίδια στιγμή τα όρια των τεχνών καταργούνται. Η μουσική συμπλέει με τη φύση, ο χορός βηματίζει με τον αθλητισμό, η επιστήμη γίνεται παιχνίδι, η λογοτεχνία μετατρέπεται σε παράσταση για μικρούς και μεγάλους. Με αντίστοιχο τρόπο, συναντιούνται οι διαφορετικές ηλικίες, γενιές, δεξιότητες και ιδιαιτερότητες σε έναν κοινό τόπο που επιδιώκει να αποτελέσει σημείο συνάντησης για όλους.
Η καλλιτεχνική επιμέλεια του προγράμματος φέρει την υπογραφή της Limor Tomer, Γενικής Διευθύντριας Συναυλιών & Διαλέξεων του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, ενώ η διεθνούς φήμης, πολυσχιδής καλλιτέχνις Laurie Anderson, είναι προσκεκλημένη Καλλιτεχνική Διευθύντρια. Επιπλέον, ο Robert Storr, Πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Yale, και οι επιμελήτριες Barbara London, Καλλιόπη Μηνιουδάκη και Francesca Pietropaolo υπογράφουν και φέτος το πρόγραμμα video art προβολών με τίτλο Fireflies in the Night Take Wing. Ο θαυματοποιός Mark Mitton και η ομάδα του θα παρασύρει μικρούς και μεγάλους σε διαδραστικά θεάματα φαντασίας και οφθαλμαπάτης.
Ο βραδινός αγώνας δρόμου SNF RUN: Τρέχοντας προς το Μέλλον με σημείο εκκίνησης το Παναθηναϊκό Στάδιο και τερματισμού το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος, θα διεξαχθεί φέτος για 2η χρονιά, με τις εγγραφές να ανοίγουν την Δευτέρα 16 Μαΐου, τα μεσάνυχτα. Το αθλητικό πρόγραμμα του τετραημέρου υλοποιείται από την ΜΚΕ ‘Αναγέννηση & Πρόοδος΄. Η Εθνική Πινακοθήκη παρουσιάζει έκθεση με έργα του Παναγιώτη Τέτση σε επιμέλεια της Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα, ενώ το Ωδείο Αθηνών επιμελείται και παρουσιάζει για πρώτη φορά στη χώρα μας δύο εμβληματικά έργα του μουσικού ρεύματος του μινιμαλισμού. Η Εθνική Λυρική Σκηνή συμμετέχει με μια παράσταση στην Εναλλακτική Σκηνή, και η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ανοίγει για πρώτη φορά τους χώρους της στο κοινό. Τον γενικό συντονισμό των εκδηλώσεων έχει η Μίλυ Πασχάλη, Συντονίστρια Δωρεών Τεχνών & Πολιτισμού του ΙΣΝ.
Μέσα στις 4 ημέρες του Metamorphosis, το πρόγραμμα φέρνει κοντά καλλιτέχνες διαφορετικών επιρροών και ύφους, όπως την ανατρεπτική Laurie Anderson, τον Σύρο μουσικό, Omar Souleyman, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Αμερικανο-Ιρακινό μουσικό Amir ElSaffar, τους Xylouris White, τους «βιρτουόζους των κρουστών» Douglas Perkins και Δημήτρη Δεσύλλα, τον διεθνούς φήμης Κινέζο συνθέτη Tan Dun, την Demy, τον χορογράφο David Dorfman, όπως επίσης και τον διάσημο σκακιστή Garry Kasparov, και τον ίδιο τον αρχιτέκτονα του έργου Renzo Piano, φιλοδοξώντας να μεταφέρει το όραμα του ΚΠΙΣΝ για τη δημιουργία ενός χώρου ανοιχτού σε όλους, ο οποίος ανήκει στους ίδιους τους πολίτες και έχει σχεδιαστεί με στόχο να συντροφεύσει για τα επόμενα πολλά χρόνια, τους δημιουργικούς στόχους των κατοίκων, αλλά και των επισκεπτών της Ελλάδας.
Το αναλυτικό πρόγραμμα του “Metamorphosis: Το ΚΠΙΣΝ στον Κόσμο” είναι διαθέσιμο στον ειδικά σχεδιασμένο ιστότοπο SNFCC.org/metamorphosis.
Όλες οι εκδηλώσεις θα έχουν ελεύθερη είσοδο και πραγματοποιούνται με την αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων, θα εγκαινιαστεί το Πρόγραμμα Μελών του ΚΠΙΣΝ που στόχος του είναι να ενεργοποιήσει τους πολίτες να στηρίξουν τη λειτουργία του ΚΠΙΣΝ όταν αυτό θα ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο, απολαμβάνοντας παράλληλα προνόμια σε σχέση με τις εκδηλώσεις και τις υπηρεσίες του ΚΠΙΣΝ. Προκειμένου να στηρίξει την έναρξη του προγράμματος μελών του ΚΠΙΣΝ, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος θα καλύψει με αποκλειστική δωρεά του τις πρώτες 25.000 συνδρομές μελών.
Open House σημαίνει ότι επί δύο ημέρες η πόλη μας γίνεται ένα μεγάλο μουσείο που μας καλεί να εξερευνήσουμε ιδιαίτερα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια και την αρχιτεκτονική τους.
Η ιδέα είναι απλή: 91 σημαντικά κτίρια και χώροι στην Αθήνα ανοίγουν τις πόρτες τους για ένα σαββατοκύριακο και 450 εθελοντές, στην πλειοψηφία τους αρχιτέκτονες και φοιτητές αρχιτεκτονικής, περιμένουν να μας ξεναγήσουν και να μας μάθουν την ιστορία που κρύβεται πίσω από κάθε κτίριο και τη δημιουργία του.
Στη λίστα περιλαμβάνονται κτίρια όπως: το Δημαρχείο της Αθήνας, το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών, το Μπάγκειο, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, το Δημοτικό θέατρο Πειραιά, το Μουσείο Βορρέ, το Εβραϊκό μουσείο, κ.ά. Για να συμμετέχουμε στις ξεναγήσεις πρώτα βρίσκουμε στο πρόγραμμα το κτίριο που μας ενδιαφέρει. Πάμε εκεί την ημέρα και ώρα που λέει το πρόγραμμα.
Ο θεσμός είναι διεθνής και ξεκίνησε με σκοπό την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής, ενώ στην Αθήνα πραγματοποιείται για τρίτη χρονιά. Στο διήμερο υπάρχουν και παράλληλες δράσεις, ξεναγήσεις με ποδήλατα, ξεναγήσεις σε σταθμούς ΜΕΤΡΟ και ΗΣΑΠ ή διαγωνισμός φωτογραφίας και η γιορτή κλείνει όπως κάθε χρόνο με ένα μεγάλο πάρτι.
Info: Open House Athens, 15-17 Απριλίου 2016, σε διάφορα μέρη της Αθήνας. Είσοδος δωρεάν
Υδατογραφίες της διάσημης εικονογράφου Snezhana Soosh (https://www.instagram.com/vskafandre/)
http://fanpage.gr
Στο «As one» (10 Μαρτίου με 24 Απριλίου), 6 Ελληνες καλλιτέχνες παρουσιάζουν περφόρμανς για 7 εβδομάδες, επί 8 ώρες την ημέρα με συνεργάτες το κοινό της Αθήνας.
Ακραία δοκιμασία και για τους καλλιτέχνες, μόνο με αφεψήματα. Επίσης έκαναν αφωνία και μπάνιο γυμνοί στο χιόνι. Ετσι γεννήθηκε η προετοιμασία του πρότζεκτ. Με τιτάνια βούληση ώστε να μπορείς να επαναλαμβάνεις επί μήνες το ίδιο πράγμα.
Γιατί περφόρμανς και γιατί στην Ελλάδα; «Γιατί είμαι από την τέως Γιουγκοσλαβία» είπε η Μαρίνα Αμπράμοβιτς, «Είμαστε γείτονες και αισθάνομαι κατά κάποιο τρόπο σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου, χωρίς όμως τον πόνο του πολέμου». Όσον αφορά στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και το θέμα του προσφυγικού, η Μαρίνα Αμπράμοβιτς σημείωσε ότι «η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και η λειτουργία του καλλιτέχνη είναι να φέρει οξυγόνο, όπου πάει. Αν το σκεφτείς αυτό η τέχνη είναι συνεισφορά και αν αλλάξουν και συνειδήσεις, η συνεισφορά είναι ακόμα μεγαλύτερη».
Είναι η περφόρμανς τέχνη; Εδώ η Νο1 περφόρμερ στον κόσμο μας άφησε με ένα ερωτηματικό… Ναι θεωρεί την περφόρμανς τέχνη, μόνο που τη βάζει στη δεύτερη θέση. Ως πρώτη όλων των τεχνών, τοποθετεί τη μουσική.
Τι θα κάνει το κοινό
Θα δοκιμάσει τα όρια του, με τη βοήθεια των καλλιτεχνών, υπό τις οδηγίες της 70χρονης πλέον Αμπράμοβιτς.
Θα αποχωριστεί τα υπάρχοντά του, τσάντα και κινητό στην είσοδο, ώστε μετά την ξενάγηση-δοκιμασία, να φτάσει στην τέλεια σωματική και πνευματική εμπειρία.
Θα ακολουθήσει αργό βάδισμα, ώστε να ενεργοποιηθεί η αναπνοή και να ηρεμήσει το πνεύμα.
Θα μετρήσει για ώρες φακές και αυτό θα το κάνει με απόλυτη συγκέντρωση μέχρι τέλους, για να μάθει να λειτουργεί με βούληση και στη ζωή.
Θα φοράει ακουστικά στα αφτιά, που δεν παίζουν τίποτα, ώστε να συγκεντρώνεται στην απόλυτη σιωπή.
Θα κοιτάζεται επί ώρες με τον απέναντι στα μάτια χωρίς να τα πάρει από πάνω του.
Θα ανεβεί με κλειστά μάτια σε μια εξέδρα κατά ομάδες, ώστε το κάθε άτομο να συνειδητοποιήσει ότι είναι με άλλους, αλλά ταυτόχρονα μόνο.
Σε μια γειτονιά που τείνει να βγει οριστικά από τον καλλιτεχνικό και τουριστικό χάρτη, αυτή της ταλαιπωρημένης Ομόνοιας, επικεντρώνει φέτος τη δράση της η Μπιενάλε της Αθήνας. Οι επικεφαλής επιμελητές Ξένια Καλπακτσόγλου και Poka-Yio μαζί με τον Διευθυντή Προγράμματος Massimiliano Mollona, έδωσαν το όνομα της εμβληματικής πλατείας στη φετινή έκδοση της Μπιενάλε, η οποία μάλιστα θα είναι διετής, σχηματίζοντας έτσι και μια άτυπη γέφυρα με την Documenta 14 που θα λάβει χώρα από κοινού σε Αθήνα και Κάσελ το 2017.
Ο κ.Mollona, ο οποίος μεταξύ άλλων φέρει και την ιδιότητα του κοινωνικού ανθρωπολόγου, ανέφερε πως «τα επόμενα δύο χρόνια θα δραστηριοποιηθούμε κυρίως στην πλατεία Ομονοίας, ένα σημαντικό αστικό τοπόσημο, όπου μετανάστες, άστεγοι, μικροπωλητές, υπάλληλοι, έμποροι, επαγγελματίες και τουρίστες συναντώνται κάθε μέρα. Ομόνοια σημαίνει ενότητα. Η δική μας, όμως, Ομόνοια δεν θα είναι ένας τόπος ομοιομορφίας. Θα είναι ένας τόπος όπου η διαφορετικότητα υφίσταται και είναι παραγωγική, ένας τόπος τόσο για το άτομο όσο και για το σύνολο, τα όρια του οποίου συνεχώς δοκιμάζονται».
Κέντρο των δραστηριοτήτων της Μπιενάλε είναι το παλιό ξενοδοχείο «Μπάγκειον» που βρίσκεται πάνω στην πλατεία. Εκεί, όπως μας πληροφόρησε η κ. Καλπακτσόγλου, το επόμενο διάστημα, διάφορες αυτοθεσμισμένες ομάδες –όχι απαραίτητα προερχόμενες από τον χώρο της τέχνης– θα συναντηθούν, θα συμβιώσουν και θα δημιουργήσουν σε «μια συνεχή άσκηση συλλογικής σκέψης και δράσης. Μία από κοινού προσπάθεια αποκωδικοποίησης του τι έχει γεννήσει ο πολιτισμός από την εποχή της κρίσης, πέρα από τη μιντιακή απεικόνισή του». Ο χώρος του Μπάγκειου αλλά και ολόκληρη η Μπιενάλε τελικά, καλείται, όπως ευφάνταστα ανέφερε ο Poka-Yio, να λειτουργήσει ως «επιταχυντής», ένα κοινωνικό CERN, στη μέση μιας πόλης που στροβιλίζεται ιλιγγιωδώς.
Η μοίρα μπορεί να πλάθεται από την αδυναμία μας. Αλλά η τέχνη δεν έχει μοίρα -η τέχνη είναι δυνατή! Ακόμα και σήμερα, στο πείσμα του πρακτικού πνεύματος που με τόσην αυταρέσκεια καυχιέται ότι εκπροσωπεί την εποχή μας, η επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους εξακολουθεί να γίνεται πολύ καλλίτερα από το δρόμο της καρδιάς και των αισθημάτων παρά από το δρόμο του ορθού λόγου και των αριθμών. Και θα εξακολουθεί -ενόσω το όνειρο και η δράση σ’ αυτό τον κόσμο δε συμβαδίζουν. Γιατί η τέχνη που δεν κρίνεται ποτέ από τις καλές ή κακές της προθέσεις αλλά πάντοτε και μόνο από τα καλά ή κακά της αποτελέσματα, κατέχει ακριβώς αυτή τη δύναμη: να συνενώνει τις αποχωρισμένες από την υλική διάταξη του κόσμου καταστάσεις που με λαχτάρα εντελώς αφιλόκερδη αναζητάει πάντοτε το πνεύμα, και να τις συνθέτει σε μιαν ολόψυχη ενότητα. Έτσι, και μόνο από τη φύση της λειτουργίας της, η Τέχνη γίνεται η πια αδιάλλαχτη «πράξη λευτεριάς». Είναι αυτή που επιχειρεί να σπάσει τους φραγμούς της συμβατικότητας, κοινωνικής, πολιτικής ή αισθητικής, αδιάφορο. Αυτή που αναλαμβάνει να μιλήσει στον άνθρωπο για τους πόθους, τις ελπίδες, τα όνειρά του, και να τον οδηγήσει πέραν από το «γνωστό», πέραν από κάθε τι που είναι «συρραφή ψεύδους» κι ονομάζεται από τους πολλούς τόσο απατηλά πραγματικότητα, ως πέρα, ως εκεί που ο νους ελεύθερος απλώνεται και δεν γνωρίζει τα όρια καμιάς a priori προσταγής. Η Τέχνη, είναι λοιπόν στην ουσία της ακόμα κι η πιο ισορροπημένη, ακόμα κι η πιο κλασσική, μια επανάσταση. Αλλά μια επανάσταση που αφορά ολάκαιρη τη ζωή του ανθρώπου πέρα ως πέρα, μιαν επανάσταση που δίνει τη μάχη της στα πιο προχωρημένα φυλάκια της ψυχικής συναισθηματικής πάλης του για απολύτρωση, για καθαρή ζωή, για χαρά και που δεν έχει καμιά σχέση με την άλλη, τη συνονόματή της, αυτή που κάτω από τη μια ή την άλλη σημασία πολεμάει για αιτήματα δίκαια ή άδικα, πάντως αιτήματα, που μόνο και μόνο με το να γίνονται σχέδια προγραμματικά μιας ορισμένης ομαδικής δράσης, τείνουν κι αυτά να μεταβληθούν σε συμβατικότητα. Η φράση αυτή ας μην παρεξηγηθεί. Δε σημαίνει ότι ο καλλιτέχνης που είναι και πολίτης μιας χώρας και μέλος μιας κοινωνίας πρέπει να την αρνείται αυτή την τελευταία επανάσταση. Σημαίνει ότι είτε την αρνιέται είτε όχι, κι ανεξάρτητα από το γεγονός αυτό, είναι ανάγκη νά ‘χει αδιάκοπα μέσα του τη συναίσθηση ότι ομιλεί για λογαριασμό του βαθύτερου πόθου λευτεριάς που κατοικεί κάθε άνθρωπο, κι ότι ο πόθος αυτός δεν ανέχεται να εκδηλώνεται στον εξωτερικό κόσμο με τα διακριτικά σημάδια μιας μόνο παράταξης, που ερμηνεύει τη φύση με αποκλειστικότητα, εντοπισμένη μέσα στο χρόνο και στην ιστορία. Σημαίνει ότι πρέπει να προχωρεί πέραν από την Ανάγκη – ακόμα κι αν αυτή δεν έχει λυθεί – κι ας φαίνεται αυτό με την πρώτη ματιά σκληρό ή απάνθρωπο. Σημαίνει ότι πρέπει να πείθει. Και πείθει ο καλλιτέχνης μονάχα όταν προχωρεί αποσπασμένος από ατομικό ή ταξικό ή άλλο συμφέρον, όταν προβάλλει ντυμένος με ό,τι τόσον εύστοχα ένας αισθητικός μας ονόμασε ήθος της αφιλοκέρδειας
Τα 51 έργα παρουσιάζουν, μέσα από την προσωπική ματιά του κάθε καλλιτέχνη, απόψεις των λιμανιών, διαφορετικές όψεις της θάλασσας, μεσαιωνικά πλοία που είναι γνωστά από ιστορικούς χάρτες, ή αποκαλύφθηκαν σε ανασκαφές και στιγμές της ζωής των ανθρώπων που εργάζονται στα λιμάνια. Η έκθεση διοργανώνεται στο πλαίσιο του έργου «ΛΙΜΗΝ. Πολιτιστικά Λιμάνια από το Βόρειο Αιγαίο στη Μαύρη Θάλασσα» που υλοποιεί το ΕΚΒΜΜ με χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα: «Black Sea Cross Border Cooperation Program». Στόχος του έργου είναι η προβολή και ανάδειξη του βυζαντινού-μεσαιωνικού πολιτισμού που σώζεται στα λιμάνια του Βορείου Αιγαίου και της Μαύρης Θάλασσας καθώς και η καθιέρωση του θεσμού «Πολιτιστικό λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας». Στο πλαίσιο του έργου το ΕΚΒΜΜ διοργανώνει εν πλω διεθνές επιστημονικό συμπόσιο με τίτλο: «Πολιτιστικά λιμάνια από το Βόρειο Αιγαίο στη Μαύρη Θάλασσα. Μεσαιωνικά –Σύγχρονα δίκτυα», στη διάρκεια πολιτιστικής κρουαζιέρας. Θα συμμετάσχουν αρχαιολόγοι, ιστορικοί τέχνης, επιστήμονες εξειδικευμένοι στο χώρο του πολιτισμού και του τουρισμού καθώς και εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών, πολιτιστικών και τουριστικών φορέων από την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Βουλγαρία, την Ουκρανία, τη Γεωργία και τη Ρουμανία. Η έκθεση «Ωδή στη Θάλασσα» θα αποτελέσει την εναρκτήρια εκδήλωση του διεθνούς επιστημονικού συμποσίου. Επικεφαλής και συντονιστής του έργου είναι το Ευρωπαϊκό Κέντρο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων, ενώ στην υλοποίησή του συνεργάζονται επτά φορείς από έξι χώρες (Ελλάδα, Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουκρανία, Γεωργία), με στόχο τη μελέτη, ανάδειξη και μουσειακή προβολή της μεσαιωνικής πολιτιστικής κληρονομιάς των λιμανιών που περιλαμβάνονται στο έργο. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν σήμερα, Παρασκευή στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά στις 19:30. Η έκθεση θα διαρκέσει έως 31 Οκτωβρίου.
Με τα εγκαίνια μιας εξαιρετικής έκθεσης θα γιορτάσει το Μουσείο Ακρόπολης τα έκτα του γενέθλια. Το επόμενο Σάββατο, 20 Ιουνίου, ημέρα των γενεθλίων του, θα εγκαινιαστεί η έκθεση «Σαμοθράκη. Τα μυστήρια των μεγάλων θεών».
262 πολύτιμα εκθέματα από το Μουσείο Σαμοθράκης ταξίδεψαν στην Αθήνα για την έκθεση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης
Αποτελεί προϊόν συνεργασίας του μουσείου με τις Εφορείες Αρχαιοτήτων Ροδόπης και Εβρου και του ειδικού στις αρχαιότητες της Σαμοθράκης, αφοσιωμένου αρχαιολόγου Δημήτρη Μάτσα.
Ο κ. Μάτσας επιμελείται την ανακαίνιση και επανέκθεση του Μουσείου Σαμοθράκης και δέχτηκε με χαρά την πρόταση να στείλει μερικά από τα πολύτιμα εκθέματα, 262 συνολικά, στην Αθήνα. Μάλιστα, αρκετά από τα έργα έχουν σταλεί εδώ και καιρό, ώστε να συντηρηθούν.
Η περιοδική έκθεση θα ανοίξει για το κοινό στις 9.00 μ.μ. και θα λειτουργεί στο ισόγειο, μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου. Το πρωί της Κυριακής 21 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί επιστημονική ημερίδα με ανακοινώσεις από τις πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στη Σαμοθράκη.
Θα παρουσιαστούν ευρήματα από τις ανασκαφές του Ιερού των Μεγάλων Θεών, της Νεκρόπολης του οικισμού και της μινωικής εγκατάστασης στο Μικρό Βουνί, τα οποία για πρώτη φορά βγαίνουν έξω από το νησί. Θα υπάρχουν και αναπαραστάσεις των ιερών κτιρίων και των μυστηριακών τελετουργιών που γίνονταν σε ψηφιακά βίντεο, καθώς και εικόνες του φυσικού τοπίου σε ταινία – ντοκιμαντέρ του Κώστα Γαβρά, που θα προβληθεί πρώτη φορά.
Η συγκεκριμένη αρχαιολογική έκθεση εγκαινιάζει μια σειρά από άλλες που θα πραγματοποιηθούν στο Μουσείο Ακρόπολης σε συνεργασία με τις Περιφέρειες της χώρας. Στόχος είναι η προβολή στο ευρύ κοινό σημαντικών αλλά σχεδόν άγνωστων εκθεμάτων.
Η Σαμοθράκη αποτελεί μια θαυμάσια επιλογή, καθώς πρόκειται για έναν εξαιρετικό τόπο, τόσο από αρχαιολογική όσο και από άποψη ιδιαίτερων φυσικών χαρακτηριστικών, που κάνουν το νησί μοναδικό.
Η μυστηριακή λατρεία των Μεγάλων Θεών (που συνοδευόταν με τελετές ώστε οι μυημένοι να εξασφαλίζουν προστασία από κινδύνους της θάλασσας, αλλά και ευτυχία στη μετά θάνατο ζωή) ξεπέρασε τα σύνορα του νησιού ήδη από τα αρχαϊκά και κλασικά χρόνια, ενώ την ελληνιστική περίοδο γοήτευσε πολλούς επώνυμους και μεγάλους ηγεμόνες, όπως τον Φίλιππο Β’, την Αρσινόη και τον Πτολεμαίο Β’ Φιλάδελφο, που αφιέρωσαν στο ιερό πολυτελή κτίρια.
Την ίδια μέρα, στις 9 μ.μ., η Φιλαρμονική Ορχήστρα Πνευστών και η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων θα παρουσιάσουν στο προαύλιο του Μουσείου συναυλία με τίτλο «Αρωμα Παλιάς Αθήνας», με μελωδίες του μεσοπολέμου, του κινηματογράφου και της ελληνικής οπερέτας.
Οι εκθεσιακοί χώροι και το εστιατόριο του Μουσείου θα παραμείνουν ανοιχτά από τις 8 το πρωί έως τα μεσάνυχτα και η είσοδος θα είναι μειωμένη (3 ευρώ) για όλους.
Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων του Black Duck, από 21 Απριλίου έως 9 Μαΐου 2015.
Πρόκειται για έργα μικρών διαστάσεων, γιατί όπως λέει ο ίδιος: «Οι διαστάσεις δεν προσδιορίζουν κατ’ ανάγκη το “μέγεθος”. Όταν μια λεπτομέρεια απαιτεί την παρατήρηση μεγεθύνει το κέντρο βάρους της και μας κλέβει το βλέμμα. Έτσι θέλω να δηλώσω με ” σπουδές” μικρών διαστάσεων το μέγεθος μιας αξίας! Ένα συναίσθημα μπορεί να “καταγραφεί” με δυο και μόνο γραμμές.
Η δύναμη μιας συγκίνησης μπορεί να ειπωθεί χωρίς λόγια και μόνο με έναν υπαινιγμό πάνω στην ουσία του. Αυτή η έκθεση είναι έκθεση “σπουδών” έργων ολοκληρωμένων πάνω σε πρόσωπα που κατοικώ μαζί τους και εκτιμώ. Οι φιγούρες του καφενείου είναι πρόσωπα ιερά που ζουν κοινοβιακά πολλές ώρες της ημέρας. Είναι τύχη να ακούς τους διαλόγους, τα πειράγματα, τις σοφίες των γερόντων!
Η ζωή καταθέτει την εμπειρία της στον πολιτισμό πίνοντας καφέ ή ρακί με μια αισθητική ήδη διαμορφωμένη που ορίζει τους κανόνες των ανθρώπων του βουνού. Το δηλαδή, το εννοώ, το θέλω να πω, δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιό τους μια κι έξω όλα! Απλά, γόνιμα, ουσιαστικά. Το βλέμμα μιλεί τον πιο ακριβό λόγο».
Εγκαίνια έκθεσης: Τρίτη 21 Απριλίου 2015, ώρα 8.30 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 21 Απριλίου – 9 Μαΐου 2015
Καθημερινές και Σάββατα: 11.00 – 22.00
Κυριακή: 19.00 – 22.00
Black Duck Multiplarte –Ντόρα Ρίζου
Cafe-Bar-Restaurant-Gallery
Χρήστου Λαδά 9α
210 3234760
www.blackduck.gr / info@blackduck.gr
