Νέα από όλον τον Κόσμο

Μαρ
18

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 18 Μαρτίου 2023
Κένυα, νέα ανακάλυψη 3.000.000 ετών, αλλάζει ο,τι γνωρίζαμε για τον άνθρωπο.
Υπήρξαν είδη, τα οποία δεν είναι καν πρόγονοι του σύγχρονου ανθρώπου;

Για χρόνια, οι ερευνητές πίστευαν ότι οι πρόγονοι του ανθρώπου στην Αιθιοπία ήταν τα πρώτα όντα που χρησιμοποίησαν ακατέργαστα πέτρινα εργαλεία, περίπου 2,6 εκατομμύρια χρόνια πριν. Αλλά μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη  εισάγει νέα ευρήματα που υποδηλώνουν ότι η κατασκευή εργαλείων συνέβη πριν από 300.000 χρόνια, σε μια εντελώς διαφορετική τοποθεσία και από ένα είδος που δεν είναι καν πρόγονος του σύγχρονου ανθρώπου.

Η λεγόμενη κατασκευή εργαλείων Oldowan συχνά απεικονίζεται ως ορόσημο στην ιστορία, επιτρέποντας την αποτελεσματική επεξεργασία των τροφίμων. Η έλευση αυτών των προηγμένων (τότε) εργαλείων θεωρείται ευρέως ως ορόσημο στην ανάπτυξη του πολιτισμού και παρέμεινε κρίσιμος λίθος στις έρευνες των επιστημόνων σχετικά με το χρονοδιάγραμμα της εμφάνισης της ανθρώπινης νοημοσύνης.

Η εργασία στο Science – η οποία συντάχθηκε από ερευνητές από διάφορα ιδρύματα – περιγράφει μια τοποθεσία στη Nyayanga της Κένυας που χρονολογείται από 3.032 έως 2.581 εκατομμύρια χρόνια πριν. Οι αρχαιολόγοι ανασκάπτουν την τοποθεσία από το 2015 και ανακάλυψαν 330 τεχνουργήματα (συμπεριλαμβανομένων εργαλείων), 1776 οστά και δύο γομφίους ανθρωποειδών — αλλά δεν ανήκουν σε κανέναν άμεσο ανθρώπινο προγόνο.

«Με αυτά τα εργαλεία μπορείτε να συνθλίψετε καλύτερα από τον γομφίο ενός ελέφαντα και να κόψετε καλύτερα από τον κυνόδοντα λιονταριού», δήλωσε σε δελτίο τύπου ο Ρικ Ποτς, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, Έδρας Human Origins, Peter Buck. «Η τεχνολογία Olddowan ήταν σαν να εξελίσσονταν ξαφνικά ένα ολοκαίνουργιο σύνολο δοντιών έξω από το σώμα σας και άνοιξε μια νέα ποικιλία τροφών στην αφρικανική σαβάνα στους προγόνους μας».

Οι ερευνητές μπόρεσαν να χρονολογήσουν τα εργαλεία πριν από περίπου 2,9 εκατομμύρια χρόνια, πολύ νωρίτερα από προηγούμενες καταγραφές χρήσης λίθινων εργαλείων.

«Αυτό είναι ένα από τα παλαιότερα, αν όχι το αρχαιότερο παράδειγμα τεχνολογίας Oldowan», έγραψε σε δελτίο τύπου ο Thomas Plummer, καθηγητής ανθρωπολογίας στο Queen’s College και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Αυτό δείχνει ότι η εργαλειοθήκη διανεμήθηκε πιο ευρέως σε παλαιότερη ημερομηνία από ό,τι κατάλαβαν οι άνθρωποι».

Αν και είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα εργαλεία κατασκευάστηκαν τόσο καιρό πριν από την αρχή, ήταν επίσης πλήρως λειτουργικά. Παράλληλα με τα εργαλεία, οι ερευνητές ανακάλυψαν τα οστά δύο ιπποπόταμων, αποδεικνύοντας ότι το είδος αυτό, ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία για να επεξεργαστεί και να φάει μεγάλα ζώα.

Το πιο απίστευτο, το έγγραφο εξιστορεί επίσης την ανακάλυψη των γομφίων Paranthropus από την ομάδα. Το γένος Paranthropus δεν είναι πρόγονος του σύγχρονου Homo sapiens, αλλά μάλλον ένα είδος εξελικτικού ξαδέλφου. Οι γομφίοι είναι τα παλαιότερα απολιθωμένα λείψανα Paranthropus που έχουν βρεθεί ποτέ.

Επιστήμες, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Φεβ
26

ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 26 Φεβρουαρίου 2023

Σε μια από τις πιο ωραιότερες σκηνές της ταινίας «Τα Φτερά του Ερωτα» του Βιμ Βέντερς, οι άγγελοι Damiel και Cassiel περιφέρονται στη Staatsbibliothek του Βερολίνου. Η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη κόσμο. Οι άγγελοι σκύβουν στοργικά πάνω από τους ώμους των ανθρώπων που διαβάζουν ή μελετούν∙ μπορούν να ακούσουν τις σκέψεις τους. Οι ψίθυροι συνοδεύονται από την ανυψωτική χορωδιακή μουσική του Γερμανού συνθέτη Jürgen Knieper. Ο σκηνοθέτης δίνει μια ιερή διάσταση σε αυτό τον χώρο της γνώσης, της σκέψης και της σιωπής. Στο δοκίμιο “The Library in Film” η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Laura Marcus γράφει: «Η έλξη που ασκεί η βιβλιοθήκη στους αγγέλους την καθιστά ένα θαυματουργό μέρος».

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη Staatsbibliothek στο Βερολίνο

Σαν θαύματα αντιμετωπίζει τις βιβλιοθήκες και η ταξιδιωτική συγγραφέας Marianne Julia Strauss στο βιβλίο της Temples of Books. Aπό ιστορικές βιβλιοθήκες σε μεσαιωνικά μοναστήρια και αναγνωστήρια που μοιάζουν με μπαρόκ παλάτια μέχρι σύγχρονα micro-libraries από ανακυκλωμένο πλαστικό, το βιβλίο εξετάζει την αρχιτεκτονική και τον σχεδιασμό, τον ρόλο αλλά και την εξέλιξη της βιβλιοθήκης σε κόμβο πολιτισμού που φιλοξενεί κονσέρτα, εκθέσεις, σεμινάρια, παρουσιάσεις βιβλίων και πολλά άλλα.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη Fyyri στη Φινλανδία

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η Biblioteca Vasconcelos στην Πόλη του Μεξικού

Ενα μακρύ ταξίδι στις βιβλιοθήκες όλου του κόσμου: από την Fyyri στη Φινλανδία με τη λαμπερή επένδυση χαλκού, μέχρι τη γιγάντια Biblioteca Vasconcelos στην Πόλη του Μεξικού, που με 600.000 βιβλία και ράφια μήκους 40.000 μέτρων χαρακτηρίστηκε από τον μεξικάνικο Τύπο ως “Μegabiblioteca”, και από την εμβληματική βιβλιοθήκη του Trinity College στο Δουβλίνο όπου εκτίθεται το διάσημο «Βιβλίο του Κελς», έργο Κελτών μοναχών του 9ου αιώνα μέχρι τη «Βιβλιοθήκη χωρίς Λογοκρισία», την Τhe Uncensored Library του videogame Minecraft που δημιουργήθηκε από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη του Trinity College στο Δουβλίνο

«Οι βιβλιοθήκες είναι πολύ περισσότερα από συλλογές βιβλίων. Είναι αρχεία γνώσης, χώροι μελέτης, πηγές έμπνευσης και σύνδεσης» γράφει στον πρόλογο η Γερμανίδα συγγραφέας. «Είναι τα πιο καθολικά και δημοκρατικά μέρη του κόσμου, καθώς και εξαιρετικά αρχιτεκτονήματα που αντιπροσωπεύουν τις κοινωνίες που τα έχτισαν» συνεχίζει.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη της Μονής Strahov στην Πράγα

Ανάμεσα στις βιβλιοθήκες που παρουσιάζονται είναι εκείνη της Μονής του Strahov στην Πράγα, που ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα. H λαμπρή Θεολογική Αίθουσα με τον περίτεχνο μπαρόκ διάκοσμο και τις οροφές με τις τοιχογραφίες ολοκληρώθηκε το 1679, στεγάζει μια τρομερή συλλογή από θεολογικά συγγράμματα, χειρόγραφα και χάρτες και συνδέεται με την εντυπωσιακή Φιλοσοφική Αίθουσα μέσω του Cabinets de Curiosités, ενός δωματίου «θαυμάτων» όπου φυλάσσονται -μεταξύ άλλων- ευρήματα από οστά από το εξαφανισμένο πτηνό ντόντο.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη DePetrus στην ολλανδική πόλη Vught

Στην ολλανδική πόλη Vught, ένας ερειπωμένος ναός του 19ου αιώνα μεταμορφώθηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο Molenaar & Bol & vanDillen Architecten σε ένα πολυλειτουργικό κοινοτικό κέντρο που περιλαμβάνει μουσείο, καταστήματα, εστιατόριο και την περίφημη βιβλιοθήκη DePetrus. Οι αρχιτέκτονες διατήρησαν την κάτοψη και τα παράθυρα με τα βιτρό, σχεδίασαν έναν χώρο μελέτης στον πάνω όροφο που έχει θέα στον ναό, ενώ τα βιβλία τοποθετήθηκαν σε ράφια με ράγες που μετακινούνται εύκολα ώστε ο χώρος να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη του Αβαείου Μaria Laach στη Γερμανία

Tην προσοχή της Strauss τράβηξε και η βιβλιοθήκη του Αβαείου Μaria Laach στη Γερμανία. Xτίστηκε το 1863 και οι δαιδαλώδεις σκάλες της που οδηγούν στα θεόρατα ράφια με τα βιβλία θυμίζουν τα «ανέφικτα» σχέδια και τις οφθαλμαπάτες του Μ.C. Escher.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη του Lincoln College στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

Στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, η βιβλιοθήκη του Lincoln College περηφανεύεται ότι έχει ένα από τα ομορφότερα αναγνωστήρια στον κόσμο. Η βιβλιοθήκη στεγάζεται σε μία εκκλησία των αρχών του 18ου αιώνα, κι όπως παρατηρεί η Strauss στο βιβλίο της, «ο χώρος βρίσκεται ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, ανάμεσα σε καμπάνες και ενισχυτές σήματος Wi-Fi». Στο reading room με την περίτεχνη οροφή, το μεγάλο κοινό τραπέζι, τα ψηλά παράθυρα που λούζουν με φως τον χώρο και τους εντυπωσιακούς πολυέλαιους, οι φοιτητές μελετούν όταν όλοι οι άλλοι κοιμούνται, αφού η βιβλιοθήκη μένει ανοιχτή έως τις 2 τα ξημερώματα.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η βιβλιοθήκη George Peabody στη Βαλτιμόρη

Τα καλλιστεία κερδίζει η βιβλιοθήκη George Peabody στη Βαλτιμόρη, που ιδρύθηκε το 1878. Το φως του ήλιου ρέει από τον τεράστιο φεγγίτη φωτίζοντας τους έξι ορόφους της βιβλιοθήκης με τις γλυπτές κολόνες, τις καμάρες και τα μπαλκόνια από χυτοσίδηρο. Ο οικονομολόγος και φιλάνθρωπος George Peabody δώρισε τη βιβλιοθήκη στους πολίτες της Βαλτιμόρης σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για «την καλοσύνη και τη φιλοξενία τους». Εξίσου φιλόξενη είναι και η βιβλιοθήκη, με τη λειτουργία της να μην περιορίζεται στη μάθηση και την έρευνα. Ο χώρος ενοικιάζεται σε λογικές τιμές για γάμους, δεξιώσεις και πάρτι∙ τα χρήματα εξασφαλίζουν το μέλλον της βιβλιοθήκης και οι κάτοικοι της πόλης απολαμβάνουν το μεγαλείο της.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Η νέα βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας Βibliotheca Αlexandrina

Από το βιβλίο δεν θα μπορούσε να λείπει η Νέα Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας η Βibliotheca Αlexandrina, μια προσπάθεια αναβίωσης της περίφημης αρχαίας βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου. Το κτίριο με την πρόσοψη από γρανίτη του Ασουάν που συγκλίνει προς τη θάλασσα, σχεδιάστηκε από το Νορβηγικό γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού Snohetta και η κυκλική μορφή του συμβολίζει την κυκλική και ρευστή φύση της γνώσης. Η εντυπωσιακή επικλινής στέγη χαρίζει στο εσωτερικό της βιβλιοθήκης άπλετο φως και θέα. Ενα ορόσημο πολιτισμού, σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες, οι οποίοι είχαν στο μυαλό τους τον Φάρο της Αλεξάνδρειας όταν τη σχεδίαζαν.

Αυτές είναι οι ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο – Εκατομμύρια βιβλία σε ράφια χιλιομέτρων

Τemples of Books. Magnificent Libraries Around the World, Μarianne Julia Strauss, εκδόσεις Gestalten.
Φωτογραφίες: Wikipedia

Νέα από όλον τον Κόσμο, Φωτογραφίες Χωρίς σχόλια »
Φεβ
11

“ΠΟΤΕ ΠΙΑ”

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 11 Φεβρουαρίου 2023

Σε μια θλιβερή αλυσίδα σφαγών που επαναλαμβάνονται, με δράστες και θύματα δεκάδες μαθητές, το ερώτημα είναι γιατί; Είναι οι Αμερικανοί έφηβοι πιο βίαιοι από τους Ευρωπαίους, πώς εξηγείται αυτό το φαινόμενο των φονικών στα σχολεία των ΗΠΑ, και τι μπορεί να γίνει για να μπει επιτέλους ένας φραγμός;

Οι ειδικοί έχουν δώσει την απάντηση, από τον Φεβρουάριο, όταν οι ΗΠΑ θρήνησαν τα θύματα της προηγούμενης σφαγής, στο σχολείο του Πάρκλαντ, στη Φλόριντα: Πιο εύκολη πρόσβαση σε όπλα, και λιγότερη ψυχολογική στήριξη στα σχολεία έχουν τα παιδιά και οι έφηβοι στις ΗΠΑ απ΄ό,τι στην Ευρώπη. Και αυτοί φαίνεται πως είναι οι λόγοι για τους οποίους τα φονικά σε σχολεία έχουν γίνει μια «πολύ αμερικανική επιδημία».

Το Πάρκλαντ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για εκατομμύρια Αμερικανούς, μικρούς και μεγάλους, που κινητοποιήθηκαν στο κίνημα #NeverAgain (Ποτέ Ξανά) και στην «Πορεία για τις Ζωές μας». Τώρα, μετά το Σάντα Φε, αυτό το κίνημα παίρνει νέα δυναμική, καθώς οι σφαγές με πυροβόλα όπλα στα σχολεία των ΗΠΑ αυξάνονται ραγδαία, και έχουν ήδη σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους τα τελευταία 18 χρόνια από ό,τι σε ολόκληρο τον 20ό αιώνα. Ακόμα χειρότερα, το συντριπτικό ποσοστό των δραστών είναι έφηβοι.

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: μέχρι στιγμής εφέτος έχουν γίνει τουλάχιστον οκτώ ένοπλες επιθέσεις σε σχολεία στις ΗΠΑ, περισσότερες από όσες είχαν κάποιες χώρες της Ευρώπης σε όλη την ιστορία τους.

Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, από το 2013 έχουν σημειωθεί τουλάχιστον 291 ένοπλες επιθέσεις σε αμερικανικά σχολεία – κατά προσέγγιση μία την εβδομάδα.

Επιδημία που στοιχειώνει την Αμερική

Πρόκειται για επιδημία, μια μάστιγα με πυροβολισμούς από σχολείο σε σχολείο, με δράστες και θύματα πολλά παιδιά, που στοιχειώνει την Αμερική, όχι από σύμπτωση ούτε από κακή τύχη.

Οι πολέμιοι της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ επιμένουν ότι χρειάζονται εκτεταμένοι έλεγχοι ιστορικού για την αγορά όπλων, απαγόρευση των επιθετικών όπλων και διευρυμένη υποστήριξη για την αντιμετώπιση ζητημάτων ψυχικής υγείας, δείχνοντας το παράδειγμα της Ευρώπης.

Η Γερμανία έζησε μια σειρά από καταστροφικές επιθέσεις με όπλα σε σχολεία μεταξύ 2002 και 2009. Την περίοδο 1996 – 2008, μακελειά συνέβησαν επίσης σε σχολεία στη Φινλανδία και τη Σκωτία, μεταξύ άλλων.

Αλλά την τελευταία δεκαετία δεν έχει υπάρξει μεγάλη επίθεση με πυροβόλα όπλα σε σχολεία ή πανεπιστημιουπόλεις της Ευρώπης.

Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη υπάρχει ευρεία συναίνεση ότι είναι αδύνατο να αποφευχθούν κάποιες ένοπλες επιθέσεις σε σχολεία, αλλά υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι χώρες για να μειώσουν εντυπωσιακά τέτοια μακελειά, και η Ευρώπη έχει λάβει τα μέτρα της.

Φταίνε τα περισσότερα όπλα

Μαζικοί πυροβολισμοί – όχι απαραίτητα σε σχολεία – είναι πιο συχνοί στις χώρες όπου κυκλοφορούν περισσότερα όπλα. Στη διάσημη μελέτη του με στοιχεία από 171 χώρες («Public Mass Shooters and Firearms: A Cross-National Study of 171 Countries»), ο καθηγητής εγκληματολογίας του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα Ανταμ Λάνκφορντ βρήκε σύνδεση μεταξύ του αριθμού των πυροβόλων όπλων και των μαζικών πυροβολισμών που σκότωσαν τέσσερα ή περισσότερα άτομα το διάστημα 1966-2012.

Η μελέτη έδειξε ότι λιγότερα όπλα πιθανόν να οδηγούν σε μείωση των μαζικών πυροβολισμών. Αυτό ακριβώς συνέβη στην Αυστραλία, αφότου η χώρα θέσπισε αυστηρότερη νομοθεσία για τα πυροβόλα όπλα μετά από ένα μακελειό το 1996. Εξηγεί επίσης γιατί χώρες όπου η ιδιοκτησία όπλων είναι σπάνια, όπως η Γαλλία ή η Βρετανία, έχουν σωθεί σε μεγάλο βαθμό από τέτοια φονικά περιστατικά.

Βασικότερος παράγοντας η πρόσβαση

Αλλά ίσως σημαντικότερος παράγοντας από τον αριθμό είναι η ευκολία της πρόσβασης στα όπλα.Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ελβετία. Η ήσυχη χώρα των Αλπεων έχει μία από τις υψηλότερες αναλογίες πυροβόλων όπλων ανά άτομο στον κόσμο, με εκτιμώμενα 45,7 όπλα ανά 100 κατοίκους. Μόνο δύο χώρες έχουν υψηλότερη αναλογία: η άναρχη Υεμένη, με 54,8 όπλα ανά 100 κατοίκους και βέβαια οι Ηνωμένες Πολιτείες με 88,8. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι το ποσοστό νοικοκυριών με όπλα μπορεί να είναι σχεδόν το ίδιο στην Ελβετία και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τέτοια στατιστικά στοιχεία έχουν μεγάλα περιθώρια σφάλματος, αλλά εξακολουθούν να θέτουν ένα εύλογο ερώτημα: γιατί δεν υπήρξε ποτέ μακελειό σε ελβετικό σχολείο, παρά τον ενθουσιασμό των Ελβετών για τα όπλα;

Με περίπου οκτώ εκατομμύρια πολίτες, η Ελβετία είναι φυσικά πολύ μικρότερη από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά είναι πιο πολυπληθής από τη Φινλανδία, μια ευρωπαϊκή χώρα που έχει λιγότερα όπλα, αλλά περισσότερες σφαγές με όπλα σε σχολεία.

Πολλά από τα όπλα της Ελβετίας διανέμονται στους πολίτες- στρατιώτες, όπως είναι γνωστοί. Η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική για τους Ελβετούς άνδρες, οι οποίοι μπορούν να κρατούν ημιαυτόματα τουφέκια στο σπίτι, διότι πρέπει να παρουσιάζονται για μια σύντομη στρατιωτική εκπαίδευση κάθε χρόνο. Αλλά όσοι επιθυμούν να αγοράσουν όπλα υποβάλλονται διά νόμου σε αυστηρό έλεγχο ιστορικού που διαρκεί εβδομάδες.

Οι ελβετικές αρχές τηρούν κατάλογο ατόμων για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι μπορεί να διαπράξουν επιθέσεις με πυροβόλα όπλα. Οι αρχές τους προσεγγίζουν μαζί με ψυχολόγους, και αν κριθούν επικίνδυνοι αναγκάζονται να παραδώσουν τα όπλα τους αμέσως ή αποκλείονται από την αγορά νέων.

Ορισμένοι κοινωνιολόγοι λένε ότι το είδος της στρατιωτικής θητείας της Ελβετίας λειτουργεί επίσης σαν ένα είδος εκτεταμένου ελέγχου ιστορικού, και ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας διδάσκει τα παιδιά από νωρίς να αναζητούν συμβιβασμούς αντί να διακινδυνεύουν ανοιχτές συγκρούσεις. Ετσι, αν και σχεδόν κάθε σπίτι στην Ελβετία μπορεί να έχει κάποιο όπλο, η πρόσβαση εξακολουθεί να ρυθμίζεται έμμεσα, και η χρήση ακολουθεί συνήθως αυστηρές προδιαγραφές.

Υπάρχει και μια άλλη σημαντική διαφορά με τις ΗΠΑ: εκτεταμένη, υποχρεωτική ασφάλιση υγείας, η οποία επιτρέπει στα σχολεία να έχουν άμεση πρόσβαση σε ψυχολόγους και ομάδες παρέμβασης.

Η ανάγκη για ψυχολογική στήριξη

Παρόμοια μέτρα εφαρμόζονται πλέον και στη Γερμανία, την χώρα με τις περισσότερες μαζικές δολοφονίες σε σχολεία στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Μετά από σειρά ένοπλων επιθέσεων, υιοθετήθηκαν κατευθυντήριες γραμμές για τον προληπτικό εντοπισμό πιθανών δραστών. παιδιών που ενδέχεται να υποφέρουν από ψυχικές διαταραχές, έχουν επιθετική συμπεριφορά κλπ

Η Γερμανία αύξησε εντυπωσιακά την χρηματοδότηση για μόνιμους ψυχολόγους στα σχολεία. Δάσκαλοι σε κάθε σχολείο εκπαιδεύονται επίσης για να ενεργούν ως «προσωπικό εμπιστοσύνης», πρώτο σημείο επαφής είτε για μαθητές που θέλουν να ζητήσουν ψυχολογική στήριξη οι ίδιοι, είτε για όσους ανησυχούν για τη συμπεριφορά άλλων. Οι ψυχολόγοι καλούνται στη συνέχεια να εξετάσουν κάθε περίπτωση περαιτέρω.

<span;>Ψυχολογικές εξετάσεις είναι επίσης συνήθης πρακτική για Γερμανούς ηλικίας κάτω των 25 ετών που θέλουν να αγοράσουν πυροβόλα όπλα. Οι ηλικιακοί περιορισμοί έγιναν αυστηρότεροι, και ένα εθνικό μητρώο όπλων δημιουργήθηκε το 2013.

Ποτέ ξανά! Το κίνημα της γενιάς του Κόλουμπαϊν

Αντιθέτως στις ΗΠΑ η κατάσταση έχει γίνει δραματικά χειρότερη τον 21ο αιώνα. Από το 1999, περισσότερα από 150.000 παιδιά έχουν βιώσει περιστατικά ένοπλης βίας στο σχολείο τους. Και αυτοί οι αριθμοί είναι συντηρητικοί. Δεν περιλαμβάνουν αυτοκτονίες ή ατυχήματα με όπλα στο σχολείο, ή πυροβολισμούς μετά το τέλος των μαθημάτων.

Με άλλα λόγια, οι σημερινοί μαθητές της Αμερικής έχουν μεγαλώσει σε μια εποχή που φρικτές, μαζικές δολοφονίες σε σχολεία έχουν γίνει κάτι σχεδόν συνηθισμένο. Το σωρευτικό αποτέλεσμα δεκαετιών σχολικής ένοπλης βίας ίσως εξηγεί το πρόσφατο ξέσπασμα διαμαρτυρίας της νεολαίας, που απαιτεί πιο αυστηρούς κανόνες για την οπλοκατοχή.

<span;>Οι New York Times μίλησαν για την ενηλικίωση της γενιάς του Κόλουμπαϊν, των παιδιών που γεννήθηκαν το 1999, χρονιά της πολύνεκρης επίθεσης σε εκείνο το διαβόητο λύκειο του Κολοράντο. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια, στις 14 Φεβρουαρίου 2018, το τελευταίο μακελειό με 17 νεκρούς στο Λύκειο του Πάρκλαντ πυροδότησε ένα μαθητικό κίνημα, που ξεπέρασε τα όρια της Φλόριντα χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το σύνθημα #NeverAgain (Ποτέ ξανά) στο Twitter.

Η εκστρατεία πήρε διαστάσεις πραγματικού πολιτικού κινήματος της νεολαίας που θύμισε σε κάποιους την αντίσταση στον πόλεμο του Βιετνάμ. Εξοργισμένοι από τις αλλεπάλληλες επιθέσεις με όπλα στα σχολεία, εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοί, μαθητές, φοιτητές αλλά και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, κατέβηκαν στους δρόμους πολλών πόλεων, στην ιστορική κινητοποίηση της «Πορείας για τις Ζωές μας» ενάντια στα πυροβόλα όπλα.
<span;>Στην Ουάσινγκτον, μια ανθρωποθάλασσα κατέκλυσε τις λεωφόρους μεταξύ του Λευκού Οίκου και του Καπιτωλίου, όπου μισό εκατομμύριο έφηβοι και ενήλικοι διαδήλωσαν με βασικό σύνθημα «Ποτέ ξανά» και «Αρκετά!»

Από ΤΟ ΒΗΜΑ

Η Ζωή μας σήμερα, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Φεβ
11

ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 11 Φεβρουαρίου 2023

 

Για τους ανθρώπους που σκέφτονται να αλλάξουν τόπο διαμονής, η κατάταξη των χωρών ανάλογα με το βιοτικό τους επίπεδο, μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμη. Όταν, όμως, υπάρχουν και παιδιά στην εξίσωση, τότε υπάρχουν πάρα πολύ παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψιν – όπως η ιατρική περίθαλψη, η οικονομική σταθερότητα, το εκπαιδευτικό σύστημα ή το μέσο εισόδημα. Φυσικά, θα πρέπει να ελεγχθούν οι πολιτικές γύρω από την οικογένεια, η ύπαρξη χώρων για παιδιά  (πάρκα και παιδικές χαρές), οι ευκαιρίες επαφής με τη φύση και το πόσο ευτυχισμένα είναι τα παιδιά στη συγκεκριμένη περιοχή.

Με βάση αυτούς τους παράγοντες η Unicef δημιούργησε τις «κάρτες αναφοράς» της για την ευημερία των παιδιών. Στη λίστα περιλαμβάνονται χώρες τόσο της Ευρώπης όσο και της Ασίας. Στην κορυφή βρίσκεται η Ιαπωνία, με την Εσθονία να ακολουθεί. Διαβάστε παρακάτω τις 5 κορυφαίες χώρες για να μεγαλώνει ένα παιδί.

Ιαπωνία

Στην ανάλυση της Unicef για το 2020 σχετικά με την ευημερία των παιδιών, η Ιαπωνία κατέχει την πρώτη θέση όσον αφορά τη σωματική υγεία, η οποία εξετάζει την παιδική θνησιμότητα και την παχυσαρκία.

Στην πιο πρόσφατη αναφορά της Unicef το 2022, η οποία εξέταζε συγκεκριμένα το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά, κατατάσσεται δεύτερη για τον «κόσμο γύρω από το παιδί», μια κατηγορία που περιλαμβάνει πτυχές όπως το αστικό πράσινο και η ασφάλεια της κυκλοφορίας. Η Ιαπωνία έχει επίσης το χαμηλότερο ποσοστό παιδικής παχυσαρκίας, χαμηλή παιδική θνησιμότητα και εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ή υδάτινης ρύπανσης.

Είναι μία από τις ασφαλέστερες χώρες για οικογένειες όσον αφορά τα τροχαία ατυχήματα, ενώ το συνολικό ποσοστό δολοφονιών της Ιαπωνίας είναι το χαμηλότερο από όλες τις χώρες που εξέτασε η Unicef: με 0,2 ανά 100.000, είναι πολύ πιο μπροστά από το ποσοστό των ΗΠΑ (5,3), του Καναδά (1,8) ή ακόμη και της Αυστραλίας (0,8). «Ακόμα και στο κέντρο του Πεκίνο, τα παιδιά μπορούν να περπατήσουν μόνα προς το σχολείο. Είναι απόλυτα ασφαλής», αναφέρεται στη μελέτη. Πέρα από την ασφάλεια, η Ιαπωνία διαθέτει ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως.

Εσθονία

Αν και η Εσθονία δεν βρίσκεται στην κορυφή της συνολικής κατάταξης της Unicef, κατατάσσεται υψηλά σε πολλούς βασικούς τομείς. Τα παιδιά εκτίθενται σε λιγότερη ατμοσφαιρική ρύπανση, λιγότερη ηχορύπανση και λιγότερα φυτοφάρμακα από τα παιδιά σχεδόν σε οποιαδήποτε άλλη πλούσια χώρα. Έχει περισσότερο αστικό χώρο πρασίνου από πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά, της Αυστραλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, και τα παιδιά είναι ιδιαίτερα πιθανό να απολαμβάνουν εγκαταστάσεις αναψυχής στη γειτονιά, όπως παιδικές χαρές.

Η Εσθονία έχει επίσης το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό μωρών που γεννιούνται λιποβαρή από οποιαδήποτε άλλη πλούσια χώρα, κάτι που γενικά θεωρείται καλός δείκτης ποιότητας της προγεννητικής φροντίδας. Μια από τις πιο ελκυστικές πτυχές της Εσθονίας μπορεί να είναι το εκπαιδευτικό της σύστημα: τα παιδιά στην Εσθονία έχουν καλύτερες δεξιότητες στα μαθηματικά, τις φυσικές επιστήμες και τον αλφαβητισμό από τα παιδιά σε οποιαδήποτε άλλη χώρα εκτός της Ασίας.

Δίνεται επίσης έμφαση στις ψηφιακές δεξιότητες. «Υπάρχουν ήδη ρομποτική, έξυπνα τάμπλετ και ούτω καθεξής στα νηπιαγωγεία, όλα αυτά που χρησιμοποιούνται ως μέρος της μάθησης με βάση το παιχνίδι», δήλωσε η Anne-Mai Meesak, υπεύθυνη έργου στο συμβούλιο εκπαίδευσης και νεολαίας της Εσθονίας που μελετά τα συστήματα πρώιμης εκπαίδευσης της χώρας.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, ο μέσος Εσθονός πεντάχρονος ξεπερνά τα παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία σε διάφορες κοινωνικο-συναισθηματικές δεξιότητες, όπως η συνεργασία με άλλα παιδιά και η αναγνώριση συναισθημάτων.

Έπειτα, υπάρχει η οικογενειακή άδεια: Η Εσθονία έχει μια από τις πιο γενναιόδωρες πολιτικές στον κόσμο, με 100 ημέρες άδεια μητρότητας, 30 ημέρες άδεια πατρότητας και 475 ημέρες γονική άδεια μετ’ αποδοχών, η οποία μπορεί να χωριστεί – ή να χρησιμοποιηθεί με μερική απασχόληση – έως το παιδί είναι τριών ετών. Για έως και 60 από αυτές τις ημέρες, και οι δύο γονείς μπορούν να μείνουν στο σπίτι και να πληρωθούν.

Κάθε γονέας λαμβάνει επίσης 10 εργάσιμες ημέρες γονικής άδειας μετ’ αποδοχών ετησίως για κάθε παιδί κάτω των 14 ετών. (Τόσο οι μόνιμοι όσο και οι προσωρινοί κάτοικοι Εσθονίας, συμπεριλαμβανομένων των αλλοδαπών, δικαιούνται αυτήν την άδεια.)

Ισπανία

Η Ισπανία  κατέλαβε την πρώτη θέση στην κατάταξη της Unicef για το περιβάλλον γύρω από τα παιδιά, με ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα νοσηρότητας μεταξύ των παιδιών λόγω της ρύπανσης του αέρα ή των υδάτων.

Επιπλέον, παρά τις φτωχότερες συνολικές προσφορές όσον αφορά τις κοινωνικές, εκπαιδευτικές και υγειονομικές υπηρεσίες, τα παιδιά στην Ισπανία έχουν ιδιαίτερα υψηλή ευημερία, σύμφωνα με τη Unicef: η χώρα κατέχει την τρίτη θέση για την ψυχική ευημερία των παιδιών και την τέταρτη για τις βασικές ακαδημαϊκές και κοινωνικές δεξιότητες.

Ειδικότερα, είναι στο ίδιο επίπεδο με την Ολλανδία όσον αφορά το πόσα παιδιά λένε ότι κάνουν εύκολα φίλους (81%), ενώ το ποσοστό αυτοκτονιών των εφήβων είναι ένα από τα χαμηλότερα μεταξύ των πλούσιων χωρών, αντιπροσωπεύοντας λιγότερο από το ένα τρίτο αυτού σε τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Αυστραλία ή τη Νέα Ζηλανδία.

Αναφορικά με τη γονική άδεια, τόσο οι μητέρες όσο και οι πατέρες δικαιούνται 16 εβδομάδες άδεια μετ’ αποδοχών στο 100% του μισθού τους (οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι επίσης επιλέξιμοι), μετά την οποία η μητέρα μπορεί να λάβει άδεια άνευ αποδοχών για έως και τρία χρόνια ή να μειώσει τις ώρες της.

Αυτές οι επιλογές είναι διαθέσιμες σε κάθε νόμιμο κάτοικο Ισπανίας που έχει συνεισφέρει στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για τουλάχιστον 180 ημέρες τα προηγούμενα επτά χρόνια.

Φινλανδία

Κατέχει την πέμπτη θέση συνολικά στην πιο πρόσφατη κατάταξη της Unicef και σημειώνει ιδιαίτερα υψηλή βαθμολογία σε δύο από τις τρεις κατηγορίες: την πρώτη θέση στον «κόσμο του παιδιού» (που εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο το περιβάλλον επηρεάζει άμεσα τα παιδιά, όπως η ποιότητα του αέρα) και τη δεύτερη θέση στον «κόσμο γύρω από το παιδί» (που εξετάζει τα στοιχεία του περιβάλλοντος με τα οποία αλληλεπιδρά ένα παιδί, όπως τα σχολεία, οι κίνδυνοι από την κυκλοφορία και οι χώροι πρασίνου).

Είναι μία από τις χώρες με τις καλύτερες επιδόσεις παγκοσμίως όσον αφορά τις δεξιότητες των παιδιών στα γράμματα και τα μαθηματικά. Το ποσοστό θνησιμότητας των παιδιών ηλικίας 5-14 ετών είναι ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο.

Παράλληλα, η χώρα προσφέρει γενναιόδωρη γονική άδεια, συμπεριλαμβανομένων οκτώ εβδομάδων άδειας μητρότητας με αποδοχές, επιπλέον 14 μηνών γονικής άδειας με αποδοχές που μοιράζεται μεταξύ των γονέων. Επίσης, υπάρχει πρόσθετη άδεια φροντίδας παιδιών που μπορεί να εφαρμοστεί μέχρι το παιδί να γίνει τριών ετών.

Ολλανδία – Κάτω Χώρες

Στην κορυφή της συνολικής λίστας της Unicef για την ευημερία των παιδιών βρίσκεται η Ολλανδία η οποία τα πάει ιδιαίτερα καλά όσον αφορά την ψυχική υγεία των παιδιών (είναι sτην πρώτη θέση) και τις δεξιότητες (όπου κατατάσσεται τρίτη). Εννέα στους δέκα 15χρονους λένε ότι είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή, το υψηλότερο ποσοστό από όλες τις χώρες που εξέτασε η Unicef, και οκτώ στους δέκα λένε ότι κάνουν εύκολα φίλους. Στην Αμερική υπάρχει η πεποίθηση του να είσαι εξαιρετικός σε όλα. Στην Ολλανδία λένε πως «πρέπει απλά να είσαι φυσιολογικός – αυτό είναι από μόνο του αρκετά τρελό».

Δίνεται, επίσης, μεγάλη έμφαση στην κοινωνικοποίηση, με ομάδες, συλλόγους και κοινές, κοινοτικές δραστηριότητες. Εάν οι ολλανδικές οικογένειες και τα παιδιά είναι ευτυχισμένα, αυτό οφείλεται επίσης σε άλλους βασικούς παράγοντες. Το σύστημα πρόνοιας στηρίζει πολύ τις οικογένειες, με την γονική άδεια να περιλαμβάνει τουλάχιστον, τουλάχιστον 16 εβδομάδες υποχρεωτικής, πλήρως αμειβόμενης άδειας μητρότητας και έως και έξι εβδομάδων άδεια πατρότητας μετ’ αποδοχών, συν γονική άδεια άνευ αποδοχών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέχρι το παιδί να γίνει οκτώ ετών και είναι διαθέσιμη σε οποιονδήποτε ζει και εργάζεται νόμιμα στο Ολλανδία.

Από lifo-Unicef

 

 

Νέα από όλον τον Κόσμο, Οικογένεια Χωρίς σχόλια »
Ιαν
29

ΕΝΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 29 Ιανουαρίου 2023

Οι μονάδες των Ζοντερκομάντο αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα της ναζιστικής φρίκης. Εβραίοι αιχμάλωτοι στα ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου εξαναγκάζονταν από τους Γερμανούς να γίνουν ουσιαστικά οι «νεκροθάφτες» όσων δολοφονούνταν στους θαλάμους αερίων. Ήταν αυτοί που αναλάμβαναν να κάψουν στους φούρνους τις σορούς των Εβραίων που έφταναν στο στρατόπεδο και να θρυμματίσουν στη συνέχεια τα κόκαλά τους που δεν είχαν καεί, ώστε να μην μείνει πίσω κανένα σημάδια ότι από εκεί είχαν περάσει άνθρωποι. Οι ομάδες αυτές «ανανεώνονταν» κάθε λίγους μήνες με την επόμενη ομάδα Ζοντερκομάντο να καίει στους φούρνους την προηγούμενη ώστε να μην επιβιώσει κανείς για να μαρτυρήσει τα όσα συνέβαιναν στους θαλάμους αερίων.

Ο Έλληνας Σεφαραδίτης Εβραίος Μαρσέλ Νατζαρή ήταν ένας από τους Ζοντερκομάντο που δούλευαν στο Κρεματόριο 3 του Άουσβιτς λίγους μήνες πριν οι Ναζί  χάσουν τον πόλεμο. Δύο μήνες πριν από την εκκένωση του στρατοπέδου, τον Νοέμβριο του 1944, ο Νατζαρή καταλαβαίνει ότι το τέλος πλησιάζει. Έτσι, γράφει μια χειρόγραφη επιστολή με παραλήπτες τους φίλους και τους οικείους του. Την τοποθετεί μέσα σε ένα παγούρι και το παγούρι μέσα σε μια δερμάτινη τσάντα. Θάβει την τσάντα στο έδαφος σε βάθος μισού μέτρου στον περίβολο του κρεματορίου 3, με την ελπίδα ότι κάποιος θα το βρει και θα το ταχυδρομήσει στους δικούς του. Ο Νατζαρή είχε καταφέρει να κόψει σελίδες από ένα σημειωματάριο και εκεί- για να μην τρελαθεί, όπως έλεγε- προσπάθησε να βάλει στο χαρτί όλη την φρίκη που έβλεπε μπροστά του.

Τον Ιανουάριο του 1945, οι Ναζί βλέποντας το τέλος να έρχεται, εκκένωσαν το Άουσβιτς οδηγώντας σε μια πορεία θανάτου τους τελευταίους κρατούμενους. Στους Ζοντερκομάντο δεν επετράπη να φύγουν από το στρατόπεδο καθώς έπρεπε να εξοντωθούν, για να μην αποκαλύψουν όσα συνέβαιναν εκεί. Ο Νατζαρή όμως μαζί με κάποιους άλλους της ομάδας κατάφεραν να μπερδευτούν στο πλήθος και να δραπετεύσουν. Οδηγήθηκαν αρχικά στο Ματχάουζεν και στη συνέχεια στο Μελκ και το Γκουσέν από όπου τελικά απελευθερώθηκαν από την 11η Μεραρχία του αμερικανικού στρατού στις 5 Μαΐου 1945.

Ο ίδιος κατάφερε έτσι να σωθεί παρ’ όλες τις πληγές-σωματικές και ψυχικές- που του άφησε το Άουσβιτς. Πίσω του όμως στο στρατόπεδο του θανάτου άφησε εκείνο το μικρό δερμάτινο φλασκί θαμμένο στο χώμα του Κρεματορίου, όπου ο ίδιος είχε κάψει χιλιάδες ομόθρησκούς του κι όχι μόνο κατ’ εντολή των Ναζί. Θα χρειάζονταν 35 χρόνια για να ανακαλυφθεί το ιστορικό αυτό χειρόγραφο. Το 1980 το έγγραφο ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν φοιτητή που έκανε ανασκαφές κοντά στο πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ωστόσο ήταν σε τόσο κακή κατάσταση με την υγρασία να έχει αλλοιώσει το μελάνι που μόνο το 10-15% αυτού μπορούσε να διαβαστεί. Ύστερα από προσπάθεια αρκετών χρόνων αποκατάστασης ο κόσμος μπορούσε πια να διαβάσει για τη φρίκη από τα χέρια ενός ανθρώπου που την ζούσε εκείνη τη στιγμή και έγραφε «Τα δράματα που έχουν δει τα μάτια μου είναι απερίγραπτα».

Το χειρόγραφο

Η αφήγηση του Νατζαρή στις 12 σελίδες του χειρογράφου του είναι γραμμένη στα ελληνικά και ξεκινά θέλοντας να ενημερώσει τους φίλους του για όσα έχει ζήσει. Μάλιστα στην αρχή του χειρογράφου του συμπεριέλαβε μια εισαγωγή στα γερμανικά, τα πολωνικά και τα γαλλικά με την έκκληση σε όποιον βρει το κείμενο να το πάει στην ελληνική πρεσβεία και να ζητήσει να δοθεί στον Δημήτριο Στεφανίδη.

Ο Νατζαρή περιγράφει με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια τη χωροταξία του Κρεματορίου: τα δυο μεγάλα υπόγεια δωμάτια κάτω από έναν «κήπο», στο ένα εκ των οποίων ξεντύνονταν οι κρατούμενοι και το άλλο όπου έμπαιναν για να οδηγηθούν στο θάνατο.

«Την 11η Απριλίου φτάσαμε στο Άουσβιτς και στο στρατόπεδο του Μπιρκενάου. Μείναμε ένα μήνα στην καραντίνα και από εκεί μας απόσπασαν γερούς δυνατούς, σε ένα κρεματόριο. Είναι ένα μεγάλο κτίριο με ένα πλατύ φουγάρο με 15 φούρνους. Από κάτω από ένα κήπο είναι δύο μεγάλοι υπόγειοι θάλαμοι, απέραντοι. Ο ένας χρησιμεύει για να ξεντυνόμαστε και ο άλλος είναι ο θάλαμος του θανάτου, όπου ο κόσμος μπαίνει γυμνός και αφού συμπληρώνονται περίπου 3.000 άτομα κλείνει και τους γκαζεύουν. Μετά από 6 – 7 λεπτά μαρτυρίου παραδίδουν το πνεύμα. Η δουλειά μας είναι πρώτον να τους υποδεχόμαστε. Οι περισσότεροι δεν ήξεραν το λόγο. Τους έλεγαν ότι επρόκειτο να κάνουν λουτρό. Πήγαιναν ανήξεροι προς το θάνατο. Τούς έλεγα ότι δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα που μιλάνε», αναφέρει ο Νατζαρή.

Ανατριχιαστική είναι και η περιγραφή όσων ακολουθούσαν στο «λουτρό».

«Μέσα εκεί είχαν βάλει οι Γερμανοί σωλήνες για να νομίσουν ότι ετοιμάζονται για το λουτρό. Με το μαστίγιο στο χέρι, οι Γερμανοί τους ανάγκαζαν να στριμωχτούν για να χωρούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Τα κουτιά του γκαζιού τα έφερναν δύο Ες Ες με το αυτοκίνητο του γερμανικού Ερυθρού Σταυρού. Είναι γκαζαριστές, οι οποίοι από κάποια ανοίγματα τους έριχναν το γκάζι. Μετά από μισή ώρα άνοιγαν τις πόρτες και μεταφέραμε τα πτώματα των αθώων αυτών γυναικόπαιδων και από εκεί τους βάζαμε στους φούρνους όπου τους έκαιγαν χωρίς βοήθεια καυσίμου ύλης λόγω του λίπους που έχουμε. Τη στάχτη οι Γερμανοί μας ανάγκαζαν να την κοπανήσουμε, να την περάσουμε από ένα χοντρό κόσκινο και μετά την έπαιρνε αυτοκίνητο και την έριχνε στο ποτάμι και έτσι εξαφανίζεται κάθε ίχνος», περιγράφει σε ένα απόσπασμα τονίζοντας ότι μετά από αυτό «ένα ανθρώπινο σώμα καταλήγει να είναι 640 γραμμάρια στάχτης».

«Σχεδόν κάθε φορά που σκοτώνουν, αναρωτιέμαι αν υπάρχει Θεός και όμως πάντα πίστευα σε Αυτόν και ακόμα πιστεύω ότι αν αυτό είναι που θέλει ο Θεός ας γίνει το θέλημά του», αναφέρει σε ένα σημείο.

Σε ένα άλλο σημείο αναφέρει: «Σήμερα έφεραν έναν τρένο από το στρατόπεδο Τερεζίν στην Τσεχοσλοβακία, αλλά δόξα τω Θεώ δεν τους έφεραν σε εμάς, τους κράτησαν στην αποθήκη. Λένε ότι ήρθε μια διαταγή να σταματήσουν να σκοτώνουν Εβραίους και φαίνεται ότι είναι αλήθεια. Τώρα που το τέλος πλησιάζει άλλαξαν γνώμη, τώρα που δεν έχουν μείνει καθόλου Εβραίοι στην Ευρώπη».

Ο Μαρσέλ Νατζαρή, απευθυνόμενος στους φίλους του Δημήτριο Στεφανίδη, συνεταίρο του, τον Ηλία Κοέν, τον Γιώργο Γούναρη και τη Σμαρώ Ευφραιμίδου τους λέει στο χειρόγραφό του: «Θα πείτε διαβάζοντας, τι εργασία έκαμα, πώς μπόρεσα να κάνω εγώ, η ένας οποιοσδήποτε άλλος αυτή τη δουλειά, καίγοντας τους ομοθρήσκους μου. Σκέφτηκα πολλές φορές να μπω κι εγώ μαζί τους, να τελειώσω, αλλά με κρατούσε πάντα η εκδίκησις. Θέλησα και θέλω να ζήσω για να εκδικηθώ το θάνατο του μπαμπά μου, της μαμάς μου και της αγαπημένης μου αδερφής. Δεν φοβάμαι το θάνατο, είναι δυνατόν να τον φοβηθώ μετά από τόσα που είδαν τα μάτια μου;».

Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Δεκ
11

ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 11 Δεκεμβρίου 2022

Το Business Insider συγκέντρωσε τα πιο… τρελά επαγγέλματα που μπορεί να κάνει κανείς:

Επαγγελματίας παράνυφος
Η αμερικανική εταιρεία Bridesmaid for Hire δίνει τη δυνατότητα ενοικίασης παράνυφων αλλά και προσωπικών βοηθών για τη διοργάνωση γάμων. Στα προσόντα περιλαμβάνεται και η ευχάριστη διάθεση…

Μεταφορέας παγόβουνων
Το συγκεκριμένο επάγγελμα δημιουργήθηκε μετά την βύθιση του Τιτανικού. Η θέση αποτελεί μέρος του οργανογράμματος της Αμερικανικής Ακτοφυλακής και περιλαμβάνει τον εντοπισμό των παγόβουνων και τον σχεδιασμό ασφαλών διαδρομών γύρω από αυτό. Ωστόσο, αν χρειαστεί ο υπεύθυνος για τη δουλειά θα πρέπει να είναι σε θέση ακόμα και να το μετακινήσει.

Επαγγελματίας πενθών
Μια εταιρεία στην Αγγλία, με την επωνυμία Rent A Mourner δίνει τη δυνατότητα να νοικιάσεις επαγγελματίες πενθούντες που πηγαίνουν σε κηδείες. Η τιμή τους ανέρχεται σε περίπου 57 στερλίνες για δύο ώρες.

Εκπαιδευτής σέρφινγκ για σκύλους
Μπορείς να τους βρει κανείς σε συγκεκριμένα ξενοδοχεία, σε παραλίες όπου τα κύματα είναι μεγάλα και προσελκύουν το ανάλογο κοινό.

Επαγγελματίας γοργόνα
Οι επαγγελματίες γοργόνες βγάζουν περίπου 300 δολάρια την ώρα για να κουνούν την ουρά τους σε παιδικά (και μη) πάρτι αλλά και για να μαθαίνουν τον κόσμο να κολυμπάει σαν… γοργόνα.

Επαγγελματίας «επίσημος»
Το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Κίνα, όπου εταιρείες είναι διατεθειμένες να δώσουν έως και 1.000 δολάρια την εβδομάδα σε κάποιον για να φορέσει κοστούμι και να δώσει τα χέρια με Κινέζους επιχειρηματίες!

Νταντά για… ΠάνταΤο 2014, το Ερευνητικό Κέντρο του Σιτσουάν στην Κίνα και η οργάνωση για την προστασία του Πάντα ανακοίνωσαν ότι αναζητούν νταντάδες. Τι ακριβώς έπρεπε να κάνουν; Να είναι 365 μέρες μαζί με τα πάντα και να τα φροντίζουν.

Eπαγγελματίας «αγκαλίτσας»Κ

Kι όμως υπάρχει και μάλιστα καλοπληρώνεται. Συγκεκριμένα, 80 δολάρια την ώρα για να αγκαλιάζει ξένους. Αλλά, ως εκεί.

Δοκιμαστής σκυλοτροφήςΟ δοκιμαστής σκυλοτροφής έχει μια και μόνο μία αποστολή. Να αξιολογεί την ποιότητα της τροφής και τη διατροφική της αξία. Ο μέσος όρος ηλικίας (του δοκιμαστή) δεν αναγράφεται…ξ

Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Νοέ
20

Nüshu, η κρυφή γλώσσα

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 20 Νοεμβρίου 2022

Βρισκόμαστε στη νοτιοανατολική επαρχία Χουνάν της Κίνας. Φανταστείτε απόκρημνες κορυφές από ψαμμίτη, βαθιά χαραγμένες κοιλάδες ποταμών και ομίχλη που σκεπάζει τους ορυζώνες. Τα βουνά καλύπτουν περισσότερο από το 80% της περιοχής. Τα απομονωμένα χωριά στις πλαγιές των λόφων αναπτύσσονται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.Εδώ, κρυμμένο ανάμεσα στις βραχώδεις πλαγιές και τα αγροτικά χωριά των ποταμών, γεννήθηκε η Nüshu. Πριν από περίπου 400 χρόνια, οι γυναίκες ήταν περιορισμένες στα δωμάτια τους με δεμένα πόδια. Έπρεπε να κάπως να τα βγάλουν πέρα. Ώσπου βρήκαν έναν τρόπο να εκφράζουν τις πιο προσωπικές τους σκέψεις η μία στην άλλη, χωρίς να τις καταλαβαίνουν οι άνδρες.

Μια κρυφή απειλούμενη γλώσσα μόνο για γυναίκες

Η Nüshu είναι μια συλλαβική γραφή – που σημαίνει «γυναικεία γραφή» στα κινεζικά – και αναδείχθηκε στην κομητεία Jiangyong του Χουνάν. Το γιατί άνθισε σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος, παραμένει ένα μυστήριο. Είναι αξιοσημείωτο ότι, για εκατοντάδες ή ενδεχομένως χιλιάδες χρόνια, αυτή η ανείπωτη γραφή παρέμεινε άγνωστη στον έξω κόσμο μέχρι τη δεκαετία του 1980.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η γλώσσα μόνο για γυναίκες χρονολογείται από τη δυναστεία Σονγκ (960-1279) ή ακόμη και από τη δυναστεία Σανγκ πριν από περισσότερα από 3.000 χρόνια. Είναι μια φωνητική γραφή που διαβάζεται από τα δεξιά προς τα αριστερά και αντιπροσωπεύει ένα συνονθύλευμα τεσσάρων τοπικών διαλέκτων που μιλιούνται στην αγροτική Jiangyong.
Κάθε σύμβολο αντιπροσωπεύει μια συλλαβή και γράφτηκε με ακονισμένα ραβδιά μπαμπού και αυτοσχέδιο μελάνι τα καμένα υπολείμματα των γουόκ. Επηρεασμένο από τους κινεζικούς χαρακτήρες, το στυλ του είναι παραδοσιακά πιο επιμηκυμένο με καμπύλες, νηματοειδείς γραμμές που κλίνουν διαγώνια προς τα κάτω.
Περιγράφεται και ως «γραφή κουνουπιών» από τους ντόπιους λόγω της αγκαθωτής εμφάνισής της. Η γραφή μεταβιβάστηκε από τις αγρότισσες μητέρες στις κόρες τους και εφαρμόστηκε μεταξύ αδελφών και φίλων στη φεουδαρχική κοινωνία της Κίνας. Η τελευταία άριστη γνώστρια πέθανε στις 20 Σεπτεμβρίου 2004 σε ηλικία 98 ετών.
Αν και η Nüshu δεν μιλιόταν, οι γυναίκες στις κοινωνικές συγκεντρώσεις τραγουδούσαν και απήγγειλαν ποιήματα. Αυτά κυμαίνονταν από παιδικά τραγούδια μέχρι αφιερώσεις γενεθλίων και προσωπικές λύπες ή παράπονα για γάμο.
Αυτή η ελάχιστα γνωστή γραπτή γλώσσα αναβιώνει σήμερα στο μικροσκοπικό χωριό Puwei, το οποίο περιβάλλεται από τον ποταμό Xiao και είναι προσβάσιμο μόνο μέσω μιας μικρής κρεμαστής γέφυρας. Επτά διερμηνείς ή «κληρονόμοι» της γλώσσας, μαθαίνουν να διαβάζουν, να γράφουν, να τραγουδούν και να κεντάνε Nüshu.

Ένας κώδικας αντίστασης απέναντι στην πατριαρχική κοινωνία

Η Nüshu παρείχε έναν τρόπο στις γυναίκες να αντιμετωπίζουν τις οικιακές και κοινωνικές δυσκολίες. Βοήθησε στη διατήρηση δεσμών φιλίας σε διαφορετικά χωριά. Κεντούσαν τα συντροφικά λόγια σε υφάσματα, μαντήλια, βαμβακερές ζώνες και τα έγραφαν σε βιβλία και χάρτινες βεντάλιες.
Οι ηλικιωμένες γυναίκες συχνά συνέθεταν αυτοβιογραφικά τραγούδια για να διηγηθούν στις φίλες τους τις εμπειρίες τους. Ήθελαν να προωθήσουν την ηθική και να διδάξουν σε άλλες γυναίκες πώς να είναι καλές σύζυγοι μέσω της αγνότητας, της ευσέβειας και του σεβασμού.
Εκείνη την εποχή οι γυναίκες, των οποίων τα πόδια ήταν μεταφορικά και κυριολεκτικά δεμένα, στερούνταν εκπαιδευτικών προνομίων. Πολλές από αυτές τις γυναίκες ήταν αναλφάβητες και απλώς εξασκούνταν στο να αντιγράφουν τη Nüshu όπως την έβλεπαν. Με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκε μια ξεχωριστή γυναικεία κουλτούρα που υπάρχει ακόμη και σήμερα
Αρχικά θεωρήθηκε ως πράξη ανυπακοής απέναντι στην άκρως πατριαρχική κοινωνία της Κίνας. Ιστορικά, δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό για τις Κινέζες γυναίκες να μιλούν ανοιχτά για τις προσωπικές τους τύψεις, δυσκολίες της αγροτικής ζωής ή τα συναισθήματα θλίψης. Η Nüshu παρείχε μια διέξοδο στις γυναίκες και συνέβαλε στους δεσμούς γυναικείας φιλίας και υποστήριξης.
Αυτό είχε μεγάλη σημασία σε μια κοινωνία που κυριαρχούνταν από άνδρες. Οι γυναίκες που δημιούργησαν αυτόν τον ισχυρό δεσμό ήταν γνωστές ως «ορκισμένες αδελφές». Ήταν συνήθως μια ομάδα τριών ή τεσσάρων νέων γυναικών που έδιναν όρκο φιλίας γράφοντας επιστολές η μια στην άλλη.

Δίπλα σε ένα πηγάδι,
κανείς δεν διψάει. 

Δίπλα σε μια αδελφή,
κανείς δεν απελπίζεται.

(Κείμενο Nüshu από τον καθηγητή Zhao Liming, μέσω του Tim Brookes στο «The Endangered Alphabets Project») 
Ενώ ήταν αναγκασμένες να παραμένουν υποταγμένες στους άνδρες των οικογενειών τους, οι ορκισμένες αδελφές έβρισκαν παρηγοριά μεταξύ τους. H Nüshu έχει ολοκληρώσει την ιστορική της αποστολή ως πολιτιστικό εργαλείο για τις εργαζόμενες γυναίκες της κατώτερης τάξης που δεν είχαν το δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Πλέον αφήνει μόνο την όμορφη καλλιγραφία, τη σοφία και το γενναίο πνεύμα στις μελλοντικές γενιές γυναικών.

Γράφει η Βασιλίνα Ριστάνη

Γλώσσα, Νέα από όλον τον Κόσμο, Σχέσεις Χωρίς σχόλια »
Νοέ
10

Η ΠΙΟ ΠΑΛΙΑ ΓΡΑΦΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 10 Νοεμβρίου 2022

Οι Χαναναίοι ζούσαν σε μια περιοχή που περιλαμβάνει τμήματα του σημερινού Ισραήλ, της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, της Συρίας και της Ιορδανίας και ονομάζεται Χαναάν. Η περιοχή αναφέρεται σε όλη την εβραϊκή Βίβλο και σε ιστορικά κείμενα που χρονολογούνται από το 3600 π.Χ. Η χτένα αποκαλύφθηκε στο Τελ Λαχίς, τα απομεινάρια μιας σημαντικής Χαναανιτικής πόλης-κράτους της δεύτερης χιλιετίας π.Χ.. Από το 1800 έως το 1150 π.Χ., η Λαχίς ήταν το σημαντικότερο κέντρο για τη χρήση και τη διατήρηση του Χαναανιτικού αλφαβήτου. Μέχρι σήμερα, 10 Χαναανιτικές επιγραφές έχουν βρεθεί στο Τελ Λαχίς, αλλά ποτέ μία που να περιέχει μια πλήρη φράση – μέχρι τώρα.

«Πρόκειται για ένα ορόσημο στην ιστορία της ανθρώπινης ικανότητας γραφής»

«Αυτή είναι η πρώτη φράση που βρέθηκε ποτέ στη γλώσσα των Χαναναίων στο Ισραήλ. Υπάρχουν Χαναναίοι στην Ουγκαρίτ της Συρίας, αλλά γράφουν με διαφορετική γραφή, όχι με το αλφάβητο που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα» δήλωσε ο Γιοσέφ Γκαρφίνκελ, αρχαιολόγος στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Οι πόλεις της Χαναάν αναφέρονται σε αιγυπτιακά έγγραφα, στα γράμματα της Αμάρνας που ήταν γραμμένα στα Ακκαδιανά και στην Εβραϊκή Βίβλο. Η επιγραφή της χτένας αποτελεί άμεση απόδειξη για τη χρήση του αλφαβήτου στις καθημερινές δραστηριότητες πριν από περίπου 3.700 χρόνια. Πρόκειται για ένα ορόσημο στην ιστορία της ανθρώπινης ικανότητας γραφής»

Η χτένα έχει μήκος περίπου μία ίντσα και πλάτος 0,9 ίντσες και έχει δόντια και στις δύο πλευρές που πιθανώς χρησιμοποιούνταν για την αφαίρεση των ψειρών και των αυγών τους από τα μαλλιά, παρόμοια με τις αμφίπλευρες χτένες για τις ψείρες που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα. Οι χτένες κατά τη διάρκεια αυτής της περιοχής κατασκευάζονταν από οστό, ξύλο ή πολυτελές ελεφαντόδοντο. Το ελεφαντόδοντο ήταν το πιο ακριβό υλικό που πιθανότατα εισήχθη. Οι συγγραφείς θεωρούν ότι η χτένα πιθανότατα προερχόταν από την Αίγυπτο, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν ελέφαντες στη Χαναάν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η εισαγωγή ενός τόσο κομψού εντομοκτόνου δείχνει ότι ακόμη και οι πλούσιοι και ισχυροί άνθρωποι δεν ήταν απρόσβλητοι από την ενόχληση των ψειρών.

Μικροσκοπικά υπολείμματα μερικών από τις πραγματικές ψείρες του κεφαλιού (περίπου 0,02 ίντσες) βρέθηκαν στο δεύτερο δόντι της χτένας. Οι καιρικές συνθήκες και το κλίμα του Λαχίς δεν επέτρεψαν τη διατήρηση ολόκληρης ψείρας στη χτένα, αλλά η εξωτερική χιτίνη μεμβράνη ενός εντόμου στο στάδιο της νύμφης επέζησε.

Η ΕΠΙΔΕΞΙΑ ΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗ

Σύμφωνα με τη μελέτη, πολλά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χτένας (παρά το μικροσκοπικό της μέγεθος) βοηθούν τους ερευνητές να συμπληρώσουν τα κενά γνώσης σχετικά με τον πολιτισμό της Χαναάν κατά την Εποχή του Χαλκού, η οποία διήρκεσε από το 3000 έως το 1000 π.Χ.. Δείχνει για πρώτη φορά μια ολόκληρη λεκτική πρόταση γραμμένη στη διάλεκτο που μιλούσαν οι Χαναναίοι κάτοικοι της Λαχίς, ώστε οι επιστήμονες να μπορούν να τη συγκρίνουν με άλλες γραπτές γλώσσες της Εποχής του Χαλκού. Η επιγραφή ρίχνει επίσης φως σε μερικές από τις πιο τετριμμένες, αλλά ελάχιστα κατανοητές πτυχές της καθημερινής ζωής της εποχής, όπως η περιποίηση των μαλλιών και η αντιμετώπιση της φαγούρας από τις ψείρες.

Σηματοδοτεί επίσης την πρώτη ανακάλυψη στην περιοχή μιας επιγραφής που αναφέρεται στον σκοπό του αντικειμένου στο οποίο γράφτηκε και αναδεικνύει την επιδέξια χάραξη του άγνωστου χαράκτη. Κατάφεραν να χαράξουν με επιτυχία μικροσκοπικά γράμματα πλάτους μικρότερου από μια ίντσα, γεγονός που μπορεί να βοηθήσει σε μελλοντικές μελέτες σχετικά με τη γραφή και τη χάραξη στη Χαλκοκρατία της Χαναάν.

Aπό in.gr

Γλώσσα, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Οκτ
2

TO. METΡΗΜΑ ΤΩΝ ΜΗΡΜΥΓΚΙΩΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 2 Οκτωβρίου 2022

Από τον Πέτρο

Ομάδα επιστημόνων υπολόγισαν τον αριθμό των μυρμηγκιών που περπατάνε πάνω στη Γη χωρίς να χάσουν το μέτρημα, ανακοινώνοντας μία σειρά από… μηδενικά.

Το μέτρημα των μυρμηγκιών στον πλανήτη μας μοιάζει με το μέτρημα των κόκκων της άμμου στις παραλίες. Παρ’ όλα αυτά έξι επιστήμονες «τόλμησαν» να το επιχειρήσουν και κατέληξαν στην πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα εκτίμηση:

Στη Γη υπάρχουν περίπου 20 τετράκις εκατομμύρια μυρμήγκια ή 20.000.000.000.000.000 (ο αριθμός 20 ακολουθούμενος από 15 μηδενικά)!

Αυτός ο αστρονομικός αριθμός -μεγαλύτερος από δύο έως 20 φορές σε σχέση με προηγούμενες εκτιμήσεις- αντιστοιχεί σε μία συνολική βιομάζα 12 μεγατόνων ή εκατομμυρίων τόνωv (βάρος άνθρακα). Η βιομάζα των μυρμηγκιών είναι μεγαλύτερη από όλα μαζί τα πουλιά και τα θηλαστικά ζώα του πλανήτη μας, τα οποία εκτιμάται ότι έχουν βιομάζα 2 και 7 μεγατόνων, αντίστοιχα, ενώ είναι περίπου το 20% της βιομάζας της ανθρωπότητας.

Μάλιστα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πιθανότατα τα μυρμήγκια είναι αρκετά περισσότερα, καθώς οι επιστήμονες βάσισαν την εκτίμηση τους κατ’ ανάγκη στα μυρμήγκια που φαίνονται στο έδαφος και όχι σε αυτά που ζουν κυρίως στα δέντρα ή στο υπέδαφος. Επίσης, τα στατιστικά στοιχεία για την Αφρική και τη Βόρεια Ασία είναι σχετικά περιορισμένα.

15.700 είδη μυρμηγκιών

Οι ερευνητές από τη Γερμανία και το Χονγκ Κονγκ, με επικεφαλής τους βιολόγους Σαμπίνε Νούτεν και Πάτρικ Σουλτχάις του γερμανικού Πανεπιστημίου Γιούλιους Μαξιμίλιαν του Βίρστμπουργκ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (Proceedings of the National Academy of Sciences-PNAS), ανέλυσαν δεδομένα από 489 έρευνες που είχαν μετρήσει την πυκνότητα των μυρμηγκιών σε διάφορα μέρη του κόσμου. Στη συνέχεια, έκαναν υπολογισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο με βάση τα κατά τόπους δεδομένα.
«Οποιοσδήποτε έχει δει τα μυρμήγκια και έχει συνειδητοποιήσει πόσα πολλά υπάρχουν, πιθανότατα έχει αναρωτηθεί τελικά πόσα υπάρχουν συνολικά, είναι ένα ερώτημα στο μυαλό των ανθρώπων», δήλωσε ο Σουλτχάις.

Υπάρχουν 15.700 γνωστά είδη και υποείδη μυρμηγκιών, τα οποία συχνά παίζουν ζωτικό ρόλο στα οικοσυστήματα, π.χ. για τη διασπορά των σπόρων, την ανακύκλωση και αυξημένη διαθεσιμότητα των θρεπτικών συστατικών μέσω ανακατέματος και μετακίνησης του εδάφους (μετακινούν ετησίως έως 13 τόνους εδάφους ανά εκτάριο, δηλαδή ανά δέκα στρέμματα), την τροφή που αποτελούν για διάφορα ζώα κ.ά. Από την άλλη πλευρά, έχουν και αρνητικές επιπτώσεις, καθώς ορισμένα επεμβατικά είδη μπορεί να διαταράξουν την τοπική βιοποικιλότητα και να προξενήσουν σημαντική ζημιά.

Μυρμήγκια ζουν σχεδόν παντού στον κόσμο, με εξαίρεση τις πολικές περιοχές. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η μεγαλύτερη πυκνότητά τους ανά τετραγωνικό μέτρο εδάφους είναι στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Τα δάση και οι άνυδρες περιοχές φιλοξενούν τα περισσότερα είδη, ενώ τα μυρμήγκια είναι πολύ σπανιότερα σε περιοχές με έντονη ανθρώπινη παρουσία.

  1. Διαβάστε τη συνέχεια »
Η Ζωή μας σήμερα, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Σεπ
8

ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 8 Σεπτεμβρίου 2022

Όταν ο Λιούις Κάρολ έγραψε το 1865 τις περιπέτειες της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων, εξερεύνησε αδιανόητα σενάρια, όπως γάτες που καπνίζουν και μανιτάρια που μιλούν. Αν και κανένα από αυτά δεν είχε επιστημονικές βάσεις εκείνη την εποχή, νέα έρευνα δείχνει ότι τα μανιτάρια  όντως επικοινωνούν μεταξύ τους – και έχουν λεξιλόγιο έως και 50 λέξεων.

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Royal Society Open Science, oι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι οι οργανισμοί αυτοί είναι οι πιο απροσδόκητοι πολυλογάδες της φύσης. Με επικεφαλής τον Andrew Adamatzky – καθηγητή του Εργαστηρίου Αντισυμβατικής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας – η μελέτη επικεντρώθηκε σε τέσσερα είδη μυκήτων.

«Υποθέτοντας ότι οι μύκητες χρησιμοποιούν τις αιχμές της ηλεκτρικής δραστηριότητας για να επικοινωνούν, αποδεικνύουμε ότι οι κατανομές του μήκους των λέξεων των μυκήτων ταιριάζουν με αυτές των ανθρώπινων γλωσσών», είπε. «Διαπιστώσαμε ότι το μέγεθος του λεξιλογίου των μυκήτων μπορεί να φτάσει τις 50 λέξεις, ωστόσο το βασικό λεξιλόγιο των πιο συχνά χρησιμοποιούμενων λέξεων δεν υπερβαίνει τις 15 έως 20 λέξεις».

Για να ελέγξει σωστά την υπόθεσή του ότι τα μανιτάρια χρησιμοποιούν μια αναγνωρίσιμη γλώσσα, ο Adamatzky επικεντρώθηκε σε τέσσερα συγκεκριμένα είδη: το enoki, το split gill, το ghost και το caterpillar.

Eισήγαγε μικροσκοπικά ηλεκτρόδια στο υπόστρωμα, ή στην επιφάνεια όπου αναπτυσσόταν το κάθε συγκεκριμένο μανιτάρι, για να αναλύσει την ηλεκτρική παραγωγή του κάθε είδους. Σύμφωνα με την Guardian, το μανιτάρι split gill έδωσε τα πιο αξιοσημείωτα αποτελέσματα.

Το σχισμένο βράγχιο επιβιώνει χωνεύοντας το ξύλο και ο Adamatzky έμεινε έκπληκτος όταν είδε μια απότομη αιχμή στα ηλεκτρικά σήματα του μανιταριού όταν τα νήματα υφών που αποτελούν το μυκήλιό του ήρθαν σε επαφή με ξένα κομμάτια ξύλου – γεγονός που υποδηλώνει ότι το μανιτάρι ειδοποιούσε άλλα μανιτάρια στο δίκτυό του για τροφή.

«Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των μοτίβων αιχμής στους μύκητες και της ανθρώπινης ομιλίας», δήλωσε ο Adamatzky. «Πιθανώς όχι. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλές ομοιότητες στην επεξεργασία πληροφοριών σε ζωντανά υποείδη διαφορετικών κατηγοριών, οικογενειών και ειδών. Ήμουν απλά περίεργος να συγκρίνω».

Ο Adamatzky υποστήριξε ότι αυτά τα μεταδιδόμενα μηνύματα δεν διαφέρουν από τα ουρλιαχτά που παράγουν οι λύκοι. Σύμφωνα με το National Geographic, οι λύκοι διαλαλούν, σε τακτική βάση, τις τοποθεσίες τους για ποικίλους λόγους, όπως για παράδειγμα για να ειδοποιήσουν την αγέλη τους για αρπακτικά ή για τη θέση του θηράματος.

Όταν ο Adamatzky συνειδητοποίησε ότι αυτές οι αιχμές στην ηλεκτρική παραγωγή προέρχονταν από συγκεκριμένες ομάδες, άρχισε να τις διακρίνει μαθηματικά. Διαπίστωσε όχι μόνο ότι αυτές οι συστάδες περιλάμβαναν ένα λεξιλόγιο έως και 50 λέξεων, αλλά και ότι το «μήκος των μυκητιακών λέξεων» ήταν εντυπωσιακά παρόμοια με εκείνο της αγγλικής γλώσσας.

Eντόπισε ότι κάθε «λέξη» του μύκητα είχε μέσο μήκος 5,97 γράμματα, σε σύγκριση με τον μέσο όρο των 4,8 γραμμάτων των αγγλικών λέξεων. Ενώ ο Adamatzky είναι πεπεισμένος ότι αυτές οι αυξήσεις στην ηλεκτρική παραγωγή δεν είναι τυχαίες, είναι επίσης αρκετά ταπεινός ώστε να γνωρίζει ότι πρέπει να γίνουν περισσότερες έρευνες.

«Υπάρχει και μια άλλη εξήγηση -δεν λένε τίποτα, απλά τα μανιτάρια δεν μιλάνε», δήλωσε ο Adamatzky. «Οι άκρες του πολλαπλασιαζόμενου μυκηλίου είναι ηλεκτρικά φορτισμένες και, ως εκ τούτου, όταν οι φορτισμένες άκρες περνούν σε ένα ζεύγος διαφορικών ηλεκτροδίων, καταγράφεται μια αιχμή στη διαφορά δυναμικού».

Άλλοι επιστήμονες είναι επίσης επιφυλακτικοί ως προς τα ευρήματα της μελέτης. Σύμφωνα με τον Dan Bebber, μυκητολόγο στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, απέχουμε πολύ από το να μεταφράσουμε πραγματικά τι λένε αυτοί οι οργανισμοί.

Από in.gr

Επιστήμες, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Αυγ
10

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 10 Αυγούστου 2022

Σας αρέσει το ραδιόφωνο; Τότε, αυτή η ιστοσελίδα θα σας «μαγέψει». Ο λόγος για το σάιτ radio.garden, το οποίο φιλοξενεί σχεδόν κάθε σταθμό πάνω στον πλανήτη Γη.

Χάρη σε αυτή την απίθανη ιστοσελίδα μπορούμε να ακούσουμε ραδιόφωνο από κάθε γωνία του κόσμου. Μάλιστα, το συγκεκριμένο σάιτ θα το αγαπήσουν και οι φίλοι της Γεωγραφίας, καθώς βρίσκεις τους αγαπημένους σου σταθμούς πατώντας τον κέρσορα του ποντικιού σου σε πράσινες κουκίδες πάνω σε μια υδρόγειο.

Κάθε κουκίδα αντιστοιχεί σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό, ενώ το σάιτ μας πληροφορεί που εδρεύει ο εκάστοτε σταθμός και τη συχνότητά του στα FM.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η ταχύτητα του συγκεκριμένου σάιτ, καθώς δεν χρειάζεσαι παρά στιγμές για να αλλάξεις σταθμό. Ίσως και γρηγορότερα από αν το έκανες από ένα συμβατικό ραδιόφωνο. Ξέρετε αυτό με την κλασική βελόνα.

Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατανομή των ραδιοφώνων στον πλανήτη μας. Χιλιάδες είναι οι σταθμοί που υπάρχουν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, ενώ λιγότερα είναι τα ραδιόφωνα που βρίσκει κανείς στην Αφρική ή την Ασία.

Πάντως, οι επιλογές είναι άπειρες και σίγουρα θα κολλήσετε αν επισκεφθείτε το Radio Garden. Μπορείτε να ακούσετε από μουσική μέχρι ζωντανές εκπομπές, αν και πολλές θα είναι σε γλώσσα που δεν θα έχετε ξανακούσει.

Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για όσους κάνουν τις διακοπές τους, αλλά και για όσους δουλεύουν γιατί, ως γνωστόν, το ραδιόφωνο είναι η καλύτερη παρέα. Δοκιμάστε τη!

Η Ζωή μας σήμερα, Νέα από όλον τον Κόσμο, Ραδιόφωνο Χωρίς σχόλια »
Ιούλ
28

ΟΙ “ΑΡΧΑΙΕΣ” ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 28 Ιουλίου 2022

Κάποτε προνόμιο των ελίτ, πλέον τα καλοκαιρινά ταξίδια αποτελούν απόλαυση για εκατομμύρια ανθρώπους.

Η σπουδαιότητα των διακοπών για την υγεία και την ευτυχία τυγχάνει αποδοχής εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι αρχαίοι Έλληνες πιθανότατα δεν εφηύραν τις διακοπές, αλλά τελειοποίησαν την ιδέα του τουριστικού προορισμού παρέχοντας  ποιοτικές ανέσεις σε φεστιβάλ, τόπους θρησκευτικής λατρείας και ιαματικές πηγές. Ένας “πολιτισμένος άνθρωπος” πήγαινε να επισκεφθεί και άλλους τόπους. Σύμφωνα με τον «Κρίτωνα» έναν από τους διαλόγους του Πλάτωνα, η λογική του Σωκράτη να παραμένει στο σπίτι του τον καθιστούσε εξαίρεση: «Ποτέ δεν έκανες κανένα ταξίδι, όπως κάνουν άλλοι άνθρωποι, και δεν είχες καμιά επιθυμία να γνωρίσεις κάποια άλλη πόλη».

Οι Ρωμαίοι ακολούθησαν διαφορετική προσέγγιση. Αντί να κάνουν το γύρο ξένων πόλεων, οι πλούσιοι προτιμούσαν να κάνουν μαζί διακοπές σε θέρετρα όπως η Πομπηία, όπου έχτιζαν επιδεικτικές βίλες με μεγάλους χώρους διασκέδασης. Ο αυτοκράτορας Νέρωνας χαλάρωνε στο παραθαλάσσιο παλάτι του στο Άντιο, το σύγχρονο Άντζιο, όταν ξέσπασε η μεγάλη φωτιά της Ρώμης το έτος 64.

Το πλησιέστερο σε διακοπές που μπορούσαν να απολαύσουν οι Ευρωπαίοι του Μεσαίωνα ήταν το προσκύνημα σε λατρευτικούς τόπους. Το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα στη βόρεια Ισπανία, όπου πιστεύονταν ότι είναι θαμμένος ο Άγιος Ιωάννης, ήταν αγαπημένος προορισμός κι ερχόταν δεύτερος σε δημοφιλία μετά τη Ρώμη. Όπως εξιστορείται στο κλασικό μυθιστόρημα «Ιστορίες του Καντέρμπουρι» του Geoffrey Chaucer, ένα προσκύνημα παρείχε κάθε λογής ευκαιρίες για ανάμειξη και συντροφιά, όπως ένα σύγχρονο κρουαζιερόπλοιο.

Οι διακοπές έγιναν μόδα στα τέλη του 17ου αιώνα καθώς οι Ευρωπαίοι αριστοκράτες ανακάλυψαν εκ νέου την κλασική ιδέα του τουρισμού για διασκέδαση. Το να διευρύνει κανείς τους ορίζοντές του μέσω του Grand Tour – ένα ταξίδι στα αξιοθέατα στα σημαντικότερα κλασικά και αναγεννησιακά αξιοθέατα της Γαλλίας και της Ιταλίας – έγινε υποχρεωτικό για κάθε τζέντλεμαν. Η λουτρόπολη, επίσης, γνώρισε μια θεαματική αναβίωση. Οι άρρωστοι και οι άτεκνοι μαζεύονταν για «θεραπεία», κάνοντας μπάνιο ή πίνοντας από μια ιαματική πηγή. Το Μπαθ στην Αγγλία έγινε τόσο γνωστό για τα πάρτι του όσο και για τα νερά του. Η Τζέιν Όστιν, συχνή επισκέπτης της πόλης, διαδραματίζει εκεί δύο από τα μυθιστορήματά της. Οι ΗΠΑ δεν έμειναν πίσω, με το Saratoga Springs, N.Y., γνωστό ως «Βασίλισσα των Spas», να γίνεται δημοφιλές θέρετρο το 1815.

Όσο για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, που μπορούσε να πάει ο μέσος Αμερικανός; Τα θέρετρα, με τους πεζόδρομους, τα μεγαλειώδη ξενοδοχεία και τις στοές διασκέδασης, ήταν ακριβά. Και σε κάθε περίπτωση, η ιδέα των διακοπών για καθαρή απόλαυση δεν άρεσε στους περισσότερους θρησκευτικούς ηγέτες. Η απάντηση βρισκόταν στην υπέροχη ύπαιθρο, η οποία θεωρήθηκε ότι είναι καλή για την υγεία και το μυαλό.

Φτηνά σιδηροδρομικά ταξίδια και δημοφιλείς οδηγοί, όπως το «Περιπέτειες στην Άγρια Φύση» του William H.H. Murray, βοήθησαν να δελεαστούν οι μεσαίες τάξεις να βγουν έξω από την πόλη. Το αμερικανικό κίνημα Chautauqua, αρχικά μια πρωτοβουλία με έδρα τη Νέα Υόρκη με στόχο τη βελτίωση της εκπαίδευσης ενηλίκων, χρησίμευσε περαιτέρω στον εκδημοκρατισμό των καλοκαιρινών διακοπών παρέχοντας φθηνά καταλύματα και υγιή ψυχαγωγία για οικογένειες.

Οι καλοκαιρινές διακοπές ήταν έτοιμες να γίνουν εθνική παράδοση. Το 1910, ο Πρόεδρος Γουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ πρότεινε ακόμη και στο Κογκρέσο όλοι οι εργαζόμενοι να δικαιούνται δύο έως τρεις μήνες αμειβόμενες διακοπές. Αλλά το σχέδιο σταμάτησε και αφέθηκε στη Γαλλία να περάσει τον πρώτο νόμο για τις εγγυημένες διακοπές, το 1919. Από τότε, οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες έχουν αναγνωρίσει το χρόνο των διακοπών ως νόμιμο δικαίωμα.

Παρόλα αυτά για χρόνια, σύμφωνα με την Αμερικάνικη Ένωση Ταξιδίων, περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς εργαζόμενους δεν χρησιμοποιούσαν όλες τις μέρες της άδειάς τους. Σε έρευνα που έγινε όμως τον περασμένο Μάιο, το 71% των ερωτηθέντων είπε ότι φέτος θα πήγαινε καλοκαιρινές διακοπές, ποσοστό αυξημένο από το περσινό 58% – εννοώντας πραγματική απόδραση κι όχι απλώς μια ή δυο μέρες για να κάνουν δουλειές ή να πάνε την οικογένεια σε ένα λούνα παρκ- ίσως τα παρατεταμένα lockdown λόγω Covid, να συνέβαλαν σε αυτό!

Από www.underwriters

Η Ζωή μας σήμερα, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Απρ
10

ΤΟΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΓΡΆΜΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 10 Απριλίου 2022
Από τον Πέτρο

Οι θρυλικές πυραμίδες έχουν απασχολήσει τους ερευνητές, όχι μόνο για τα μυστικά κενά και τους κρυμμένους θαλάμους, αλλά και για το γεγονός πως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μπόρεσαν να χτίσουν τόσο εντυπωσιακά μνημεία χρησιμοποιώντας τα μέσα του παρελθόντος. Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια λοιπόν είναι η εντυπωσιακή ευθυγράμμιση των πυραμίδων.

Ειδικότερα η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας έχει ευθείες μεγάλης ακρίβειας στα 138.8 μέτρα κάθε πλευράς της και είναι ευθυγραμμισμένη με τα καρδινάλια σημεία, βορά, νότο, ανατολή και δύση. Η ακρίβεια πλησιάζει τα 4 λεπτά τόξου ή αν θέλετε το 1/15ο μίας μοίρας. Κάτι εξαιρετικά δύσκολο σε μία εποχή χωρίς drones και υπολογιστές.

Εχουν υπάρξει πολλές υποθέσεις για το πώς το κατάφεραν αυτό, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα τον Πολικό Αστέρα ή τη σκιά του Ήλιου, αλλά δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος ο τρόπος που τα υπολόγισαν.

Η πιο πρόσφατη μέθοδος, που δημοσιεύτηκε το 2017, προτείνει έναν πολύ απλούστερο τρόπο.

Πειραματιζόμενοι με την πρώτη μέρα της φθινοπωρινής ισημερίας του 2016, χρησιμοποίησαν ένα γνώμονα για να δημιουργήσουν μία σκιά. Σημείωσαν την κορυφή της σκιάς σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στη μέρα, σχηματίζοντας μία καμπύλη. Στο τέλος της μέρας, χρησιμοποιώντας ένα σχοινί δεμένο στο γνώμονα, είδαν σε ποια σημεία τέμνει την καμπύλη, τα ένωσαν και δημιούργησαν μία σχεδόν τέλεια ευθεία από την ανατολή στη δύση.

Έτσι, το μόνο που θα χρειαζόντουσαν οι Αιγύπτιοι για να ευθυγραμμίσουν τις πυραμίδες τους θα ήταν μία ηλιόλουστη μέρα. Παρόλο που η μέθοδος αυτή δείχνει πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα αποδείξεις για την τεχνική που ακολούθησαν τελικά.

Οι Αιγύπτιοι δυστυχώς μας άφησαν πολύ λίγα στοιχεία. Καθόλου μηχανικά έγγραφα ή αρχιτεκτονικά σχέδια δεν έχουν βρεθεί με τεχνικές εξηγήσεις που θα απεδείκνυαν πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ευθυγράμμιζαν τις πυραμίδες

 

Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Δεκ
25

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 25 Δεκεμβρίου 2021

Κένυα

Λόγω του κλίματος, το χριστουγεννιάτικο γεύμα θυμίζει κάτι από καλοκαιρινή ραστώνη. Έτσι, οι Κενυάτες αντί της παραδοσιακής γαλοπούλας, κάνουν μπάρμπεκιου στον κήπο τους! Ο Χριστουγεννιάτικος διάκοσμος, μάλιστα, θυμίζει κάτι από Άνοιξη εφόσον στολίζουν τις εκκλησίες τους με μπαλόνια, λουλούδια και κορδέλες.

Ιρλανδία

Σε μια χώρα που εκδηλώνει εμπράκτως το πάθος της για το εθνικό ποτό, τη μπύρα Guinness, οι κάτοικοι αφήνουν έξω από την πόρτα του σπιτιού τους ένα μπουκάλι μπύρας και μια κρεατόπιτα για να τσιμπήσει κάτι ο κουρασμένος Santa Claus, αλλά και να βρέξει το στόμα του.

Φινλανδία

Ανήμερα Χριστουγέννων, ο κόσμος επισκέπτεται το νεκροταφείο κρατώντας αναμμένα κεριά σε ανάμνησή των νεκρών τους. Παραμονή Πρωτοχρονιάς και πριν την επίσκεψη του Santa Claus, φυσικά δεν παραλείπουν να κάνουν και μια σάουνα, για να τους βρει ο χρόνος καθαρούς.

Νορβηγία

Οι Νορβηγοί αφήνουν μια γαβάθα χυλό, το λεγόμενο «nisse» στη σιταποθήκη για να το φάει ο καλικάντζαρος που προστατεύει το κτήμα τους, ενώ αφού στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο πιάνονται όλοι χέρι-χέρι γύρω από αυτό και τραγουδούν τρία χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

Μ. Βρετανία

Τα παιδιά ρίχνουν το γράμμα τους στον «Father Christmas» στη φωτιά του τζακιού, ώστε να ανέβει από την καμινάδα και να ταξιδέψει ως το Βόρειο Πόλο. Αν το γράμμα καεί αμέσως πρέπει να το ξαναγράψουν. Παράδοξο επίσης, πως σε μερικές περιοχές της χώρας κρατάει γερά «το έθιμο του γλεντιού»: αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα κάλαντα και πυροβολούν τα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα.

Ουκρανία

Το έθιμο θέλει τον Παγωμένο Πατέρα να φθάνει με το έλκηθρο, το οποίο σέρνουν τρεις τάρανδοι, με τη συνοδεία ενός κοριτσιού. Το «Κορίτσι-Νιφάδα» φορά ένα λαμπερό μπλε κοστούμι με λευκή γούνα και στέμμα με το σχήμα χιονονιφάδας.

Ιταλία

Η Strega Befana, κάτι σαν το δικό μας Άι Βασίλη, είναι μία μάγισσα, η οποία πετά πάνω από την Ιταλία με μια σκούπα και μοιράζει δώρα στα καλά παιδιά και κάρβουνο στα άτακτα. Στη Νάπολη Παραμονή Πρωτοχρονιάς, αξιοσημείωτο είναι το έθιμο να πετάνε τα παλιά τους έπιπλα από τα μπαλκόνια. Εκείνη την ημέρα όλοι οι πεζοί κοιτάνε ψηλά για να μην τους έρθει τίποτα στο κεφάλι. Επίσης, δεν είθισται να τρώνε γαλοπούλα, αλλά τηγανητό χέλι!

Αυστραλία

Το έλκηθρο του Santa Claus δεν το σέρνουν τάρανδοι, αλλά οχτώ καγκουρό!

Χαβάη

Ο Santa Claus δεν χρησιμοποιεί έλκηθρο, αλλά ένα κανό για να μοιράσει τα δώρα, τα οποία συνήθως είναι συνυφασμένα με το κλίμα, π.χ. Wind-surf, surf boards, κα. Οι Χαβανέζοι, αφού φάνε παραδοσιακά χοιρινό, σούπα noodles και σολομό, τραγουδούν με κιθάρες και γιουκαλίλι τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες σε χαβανέζικο ρυθμό.

Ιαπωνία

Αν και τα Χριστούγεννα δεν αποτελούν επίσημη γιορτή της χώρας, αφού μόνο το 1% του πληθυσμού της είναι Χριστιανοί, ωστόσο, οι Ιάπωνες τρώνε, πλέον, γαλοπούλα και στολίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τα δώρα τους τα φέρνει ο Hoteiosho, μια θεότητα του ιαπωνικού πάνθεον, ο οποίος γνωρίζει ποια παιδιά είναι καλά, αφού έχει μάτια και στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

Ρωσία

Τη νύχτα των Χριστουγέννων ντύνουν στ’ άσπρα μια κοπέλα του σπιτιού και να τη βάζουν να παριστάνει την Παναγία.

Σικελία

Οι χωρικοί βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και ραντίζουν τα ζώα τους, γιατί πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου.

Σαρδηνία

Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρνει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του, αλλά και στους γείτονες εφτά σπιτιών κοντά στο δικό του.

Γαλλία

Tην παραμονή των Χριστουγέννων, τα παιδιά αφήνουν τα παπούτσια τους δίπλα από το τζάκι, για να τους τα γεμίσει με γλυκά και ξηρούς καρπούς ο Πατέρας των Χριστουγέννων (Pere Noel) που θα κατέβει από την καμινάδα, καθώς κοιμούνται. O Pere Noel συνοδεύεται από ένα άλλο παππούλη τον Pere Fouettard, ο οποίος δέρνει ελαφρά τα παιδιά που ήταν άτακτα κατά τη διάρκεια του χρόνου.

 

Η Ζωή μας σήμερα, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Οκτ
1

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΔΑΝΙΑ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 1 Οκτωβρίου 2021

Στη Δανία, εκπαίδευση δεν είναι μόνο τα ακαδημαϊκά μαθήματα. Είναι η επαφή με το σώμα, τα συναισθήματα, η ενσυναίσθηση, το θάρρος να αποτύχουμε , η ικανότητα να συνδεόμαστε αλλά και το χούγκα. Η αξιολόγηση της επιτυχίας γίνεται με βάση την πραγματική ευτυχία και όχι τις ακαδημαϊκές επιδόσεις. Ποιες είναι όμως οι βασικές αρχές που διέπουν το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα που δηλώνει ότι είναι η πιο ευτυχισμένη σε ολόκληρο τον κόσμο;

  1. Ευημερία (trivsel ). Στη Δανία, το να έχουν οι μαθητές υψηλό trivsel, είναι πολύ πιο σημαντικό από την υψηλή βαθμολογία ή τις επιδόσεις στις εξετάσεις. Βασική αρχή του εκπαιδευτικού συστήματος είναι πως η ακαδημαϊκή επιτυχία προϋποθέτει προσωπική ευτυχία, αφού οι Δανοί πιστεύουν πως όταν νιώθουμε καλά, μαθαίνουμε πιο εύκολα. Στο αξιακό τους σύστημα, η συνεργασία και η καλοσύνη έρχονται πριν από τον ανταγωνισμό.Ένας τρόπος με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί παρακολουθούν την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών, είναι το να τους ζητήσουν ανά πάσα στιγμή να αναφέρουν τον  trivsel tal, τον αριθμό δηλαδή ευτυχίας τους. Τα παιδιά επίσης καλούνται να συζητήσουν γιατί επέλεξαν τον αντίστοιχο βαθμό ευημερίας αλλά και πώς μπορούν να βελτιώσουν τη βαθμολογία της ευτυχίας τους την επόμενη φορά. Κάθε σχολείο υποχρεούται από το νόμο να χορηγεί ένα τυποποιημένο τεστ ευημερίας κάθε χρόνο, όπως και να διατηρεί την ευημερία των μαθητών υψηλή. Το «σχέδιο ευημερίας» αναρτάται στις ιστοσελίδες όλων των σχολείων της χώρας.
  2. Μοναδικότητα (differentiere). ‘Όπως τόνισε και ο Albert Einstein «Ο καθένας είναι μια ιδιοφυΐα. Αλλά αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο, θα περάσει όλη τη ζωή του πιστεύοντας πως είναι ηλίθιο».  Οι δάσκαλοι στη Δανία εκπαιδεύονται στο να αντιμετωπίσουν τους μαθητές ως μοναδικά άτομα . Εντοπίζουν τα δυνατά σημεία όπως και τις αδυναμίες του καθενός από τα παιδιά και τα βοηθούν να αναπτύσσονται.
    Συνεργάζονται με τους μαθητές ώστε να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες στις οποίες θα ανθίσει το κάθε παιδί ξεχωριστά.Σε τεστ που χορήγησε η NASA σε 1600 παιδιά ηλικίας μεταξύ τεσσάρων και πέντε ετών, το 98% αποδείχθηκαν δημιουργικές ιδιοφυίες. Στα παιδιά δέκα ετών ο αριθμός έπεσε στο 30% ενώ στην ηλικία των δεκαπέντε στο 12%. Ανάμεσα στους ενήλικες, μόνο το 2% παρέμεναν ακόμη δημιουργικές ιδιοφυίες. Πώς εξηγείται αυτό το φαινόμενο; Στις περισσότερες χώρες, το εκπαιδευτικό σύστημα ενισχύει την «συγκλίνουσα σκέψη», αυτή που κρίνει επικρίνει και αξιολογεί. Στη Δανία αντίθετα, το εκπαιδευτικό σύστημα ενισχύει την «αποκλίνουσα σκέψη», την φαντασία, την παραγωγή νέων ιδεών και πιθανοτήτων.
  3. Αυτοεκτίμηση, εμπιστοσύνη στον εαυτό, και αυτοπεποίθηση. «Να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου» (At hvile I sig selv) προτρέπουν οι Δανοί εκπαιδευτικοί τους μαθητές. Προωθούν την αξία του να νιώθουν τα παιδιά καλά για αυτό που είναι και όχι για αυτά που κάνουν. Στόχος, να αποκτήσουν τα παιδιά εσωτερική εστία αξιολόγησης ώστε να μη χρειάζεται να επιδειχθούν για να πάρουν την έγκριση των άλλων.
  4. Μαθήματα επαφής. Στα μαθήματα αυτά, τα παιδιά καλούνται μέσα από το άγγιγμα να μιμηθούν κινήσεις ή ήχους ο ένας στην πλάτη του άλλου. Σύμφωνα με ένα δανέζικο ρητό,  «Αυτός που αγγίζει, δεν εκφοβίζει» (Den man ror ved, mobber man ikke). Το άγγιγμα αυξάνει τα επίπεδα οξυτοκίνης, οπότε με έναν τόσο απλό τρόπο  αυξάνεται η εμπιστοσύνη ανάμεσα στους μαθητές και μειώνεται ο εκφοβισμός. Με το μασάζ μεταξύ των μαθητών στα σχολεία, εκτός από μείωση στην επιθετικότητα, παρατηρήθηκε και μείωση στα προβλήματα προσοχής.
  5. Η ώρα της τάξης (klassen time). Πραγματοποιείται μια φορά την εβδομάδα και αποτελεί υποχρεωτικό μέρος του σχολικού προγράμματος, από τη στιγμή που οι μαθητές γίνονται έξι ετών. Στόχος είναι τα παιδιά να νιώθουν άνετα και να συζητούν για οποιοδήποτε θέμα τα απασχολεί. Όλοι μαζί συνεργάζονται ώστε να βρουν τις λύσεις. Αν υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία της τάξης, ο δάσκαλος μπορεί να συγκαλέσει «ώρα της τάξης» οποιαδήποτε στιγμή. Αν δεν υπάρχουν προβλήματα προς επίλυση την «ώρα της τάξης»,  οι μαθητές χαλαρώνουν, παίζουν ομαδικά παιχνίδια ή κάνουν «χούγκα». Οι μαθητές φέρνουν ζεστές λιχουδιές που απολαμβάνουν μετά τη συζήτηση.
  6. Εβδομάδα σεξ. Στη Δανία αφιερώνουν κάθε χρόνο μια ολόκληρη εβδομάδα (την δεύτερη του Φεβρουαρίου) στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση γίνεται οργανωμένα, με συγκεκριμένη ύλη για αυτή την εβδομάδα, ενώ κάθε χρονιά το θέμα αλλάζει. Προσφέρεται η αντίστοιχη εκπαίδευση σε εκπαιδευτικούς και γονείς, ενώ μεγαλύτερα παιδιά καλούνται επίσης να μιλήσουν στα μικρότερα ώστε η εκπαίδευση να γίνει σε πιο χαλαρό κλίμα. Η εβδομάδα σεξ περιλαμβάνει και την «ευτυχία του σώματος» (kropsglad): γίνονται συζητήσεις για το πώς τρώμε, πώς κινούμαστε , πώς η εικόνα του σώματός μας επηρεάζεται από τα social media.
  7. Η άποψη του παιδιού (barnesyn). Οι Δανοί εκπαιδευτικοί επιδιώκουν να συναντούν τα παιδιά ακριβώς εκεί που βρίσκονται συναισθηματικά, χωρίς να τα κρίνουν. Barnesyn σημαίνει  να βλέπουμε τη ζωή μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Εξάλλου, όταν τα παιδιά νιώθουν ότι τα βλέπουνε και τα ακούνε, είναι πολύ πιο πιθανό να συνεργαστούν με τους ενήλικες. Όσον αφορά την εκπαίδευση, προέρχεται από τη κατανόηση αυτών που θέλουν να μαθαίνουν τα παιδιά. Δεν έχει σημασία τι θεωρούν οι ενήλικες ως σημαντικό ή ως ταμπού αλλά τι θεωρούν τα παιδιά σημαντικό από τη δική τους τη σκοπιά, τι τους κεντρίζει το ενδιαφέρον.
  8. Ενσυναίσθηση.  Όπως διακήρυξε και ο Αριστοτέλης, «Η μόρφωση του μυαλού χωρίς τη μόρφωση της καρδιάς δεν είναι καθόλου μόρφωση».  Οι Δανοί γονείς και δάσκαλοι δεν είναι ούτε υπερπροστατευτικοί αλλά ούτε και αυταρχικοί, , οπότε τα παιδιά έχουν την ελευθερία να έρθουν σε επαφή με όλη την γκάμα των συναισθημάτων τους. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για να κατανοήσουν και τα συναισθήματα των άλλων.Για τους γονείς και τους δασκάλους στη Δανία είναι πολύ σημαντική η κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών: το να συνεργάζονται με τους άλλους, να είναι ευγενικά, να προσφέρουν βοήθεια και να συμμετέχουν σε δραστηριότητες.Στη Δανία, η ενσυναίσθηση είναι μια δεξιότητα που διδάσκεται, ενίοτε μάλιστα θεωρείται πιο σημαντική από την ανάγνωση βιβλίων. Τα παιδιά εκπαιδεύονται στο να «διαβάζουν» τους ανθρώπους. Είτε με τη βοήθεια βίντεο, είτε με role plays και κουβέντα, τα παιδιά συζητούν μεταξύ τους  για το πώς τα ίδια θα διαχειρίζονταν δύσκολες καταστάσεις αντί να ακούν έναν ενήλικο να ηθικολογεί. Μαθαίνουν επίσης να ακούν χωρίς να κρίνουν, αλλά και ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί και άρα κανείς δε νιώθει ακριβώς το ίδιο με τον άλλο.
  9. Θάρρος να αποτυγχάνουμε. «Οι άνθρωποι μαθαίνουν περισσότερα από τα λάθη τους» (Man laerer mest tra sine fejitagelser) υποστηρίζει ένα δανέζικο ρητό. Μέρος της δημιουργικής διαδικασίας είναι να προσπαθούμε, να αποτυγχάνουμε και να συνεχίσουμε να προσπαθούμε. Στη Δανία, η αποτυχία αποτελεί μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος. Μερικά μάλιστα σχολεία περιλαμβάνουν το πρόγραμμα «δοκιμή και αποτυχία»: οι δάσκαλοι αντλούν παραδείγματα από διαγωνίσματα που δεν τα πήγαν και τόσο καλά. Οι μαθητές διδάσκονται να αποδέχονται την αποτυχία και να δείχνουν περιέργεια για αυτήν. Επικεντρώνονται στη διαδικασία της μάθησης , παρά στο αποτέλεσμα. Και όσο περισσότερο τα παιδιά θεωρούν ότι είναι εντάξει να κάνουν λάθη, τόσο περισσότερο προσπαθούν.
  10. Συντροφικότητα, αίσθημα ενότητας, το να είσαι σε αρμονία με μια ομάδα (faelleksab). Στη Δανία, περίπου 60% της δουλειάς στο σχολείο γίνεται σε ομάδες, όχι ατομικά, με αποτέλεσμα την οικοδόμηση συνεργασίας κι εμπιστοσύνης.Όταν νιώθουμε συνδεδεμένοι με τους άλλους, έχουμε νόημα και σκοπό στη ζωή μας. Μελέτες αποδεικνύουν πως οι κοινωνικοί δεσμοί αυξάνουν τη μακροζωία και μειώνουν το στρες. Στη Δανία τα παιδιά αφιερώνουν χρόνο για να είναι μαζί και όχι μόνο για να κάνουν μαζί. Αυτή η αίσθηση του ανήκειν είναι κάτι το οποίο όλοι, ως θηλαστικά, είμαστε εγγενώς προγραμματισμένοι να λαχταράμε      Aπό mariamanganari. gr
Αγωγή του παιδιού, Η Ζωή μας σήμερα, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »