Διαχειριστής στις 4 Φεβρουαρίου 2020

Είμαστε οι Φίλοι της Ανέλιξης. Και… συναντηθήκαμε λίγα χρόνια πριν με όραμα τη δημιουργία ενός ιστότοπου… Ενός χώρου όπου όλοι θα βρισκόμαστε για να επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε αυτά που νιώθουμε, ακούμε, βλέπουμε, διαβάζουμε, κουβεντιάζουμε και αγαπάμε…

 

Η μικρή παρέα μεγάλωσε… και έγινε μια οικογένεια με ανοιχτή την αγκαλιά που σας προσκαλεί να γίνετε κι εσείς μέλη της.

 

Ελάτε, λοιπόν, να ταξιδέψετε μαζί μας διαβάζοντας τα άρθρα που δημοσιεύουμε ή αποστέλλοντάς μας κι εσείς τα κείμενα που αγαπάτε.

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 22 Μαρτίου 2025

«Μη φοβηθείς να κάνεις παρέα μ’ αυτόν που αγαπά τα ζώα».

Σίγουρα θ’ αγαπήσει  και σένα.

Κοντά στο ζώο του έμαθε:

να μη βαριέται,

να αγγίζει με γυμνά χέρια,

να χαϊδεύει,

να μη σιχαίνεται,

να ταΐζει,

να ποτίζει,

να σκουπίζει,

να υπομένει,

να χαμηλώνει,

να νιώθει,

να βγαίνει βόλτα κάθε μέρα,

να βγάζει ανθρωπιά από μέσα του,

να ψιθυρίζει λόγια τρυφερά κι ευαίσθητα, σκέτα ποιήματα, που δεν τολμά να τα πει ούτε στον άνθρωπό του.

Να βγάζει όμορφες ποιότητες απ’ τον βαθύ πυρήνα του.

Να συγχωρεί ζημιές, κηλίδες, γρατζουνιές, αταξίες και δαγκώματα.

Ξέρει να αγαπάει !!!

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 20 Μαρτίου 2025

Στη σύγχρονη εποχή, την εποχή του διαδικτύου και της βασιλείας των κοινωνικών δικτύων, το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για κάθε επιχείρηση, το «νόμισμα» με την μεγαλύτερη αξία, αυτό που πρωτίστως παλεύουν να εξασφαλίσουν όλοι, δεν είναι το χρήμα, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό: η προσοχή του καταναλωτή! Η μάχη πλέον δεν είναι ποιος θα καταφέρει περισσότερες πωλήσεις αλλά πρωτίστως, ποιος θα καταφέρει να κερδίσει την προσοχή του καταναλωτή, ο οποίος βομβαρδίζεται καθημερινά με δεκάδες διαφορετικά καταναλωτικά μηνύματα.

Με την κυριαρχία του διαδικτύου στις ζωές μας έχουμε άμεση πρόσβαση σε ατελείωτο, στην κυριολεξία, περιεχόμενο, το οποίο αλλάζει μέρα με τη μέρα και το οποίο σχεδόν πάντα στοχεύει έμμεσα ή άμεσα, στη τσέπη μας. Όμως όσο περισσότερες πληροφορίες λαμβάνουμε, όσο περισσότερες εικόνες και προτροπές και σλόγκαν, τόσο μειώνεται η προσοχή και ο χρόνος που μπορούμε να δώσουμε σε κάθε ένα από αυτά.

Στα τέλη του 20ου αιώνα, μιλούσαμε για την οικονομία της γνώσης. Πλέον αυτή περνά σε δεύτερη μοίρα και στο προσκήνιο, έρχεται η οικονομία της προσοχής.  Ο όρος “attention economy” εξαπλώνεται παράλληλα με την προσκόλλησή μας στις οθόνες των ηλεκτρονικών μας συσκευών. Κάθε scroll, click, like και share πληρώνεται ακριβά και εξαργυρώνεται ακόμη ακριβότερα. Αυτή η οικονομική επιστήμη, που αντιμετωπίζει την προσοχή μας ως έναν πόρο που μπορεί να αιχμαλωτιστεί και να εξαργυρωθεί, έχει διαφοροποιήσει εκ βάθρων τον τρόπο με τον οποίο γίνονται όχι μόνο οι οικονομικές αλλά και οι κοινωνικές συναλλαγές στις σύγχρονες κοινωνίες.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ο πρώτος που συνέλαβε την έννοια τουattention economy ήταν ο Herbert A. Simon, ψυχολόγος και οικονομολόγος, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Παρατήρησε τη σύνδεση ανάμεσα στην υπυπερβολική πληροφόρηση και την έλλειψη προσοχής, σημειώνοντας πως «ο πλούτος πληροφοριών δημιουργεί φτωχή προσοχή». Πολύ αργότερα, τη δεκαετία του ’90, καθώς το διαδίκτυο εισέβαλε στις ζωές μας, συγγραφείς όπως ο Michael Goldhaber ανέτρεξαν στην έννοια του attention economy και προχώρησαν σε βαθύτερη ανάλυση: «Κερδίζοντας την προσοχή, κερδίζεις έναν διαρκή πλούτο, ένα αγαθό που σου δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσεις όλα τα υπόλοιπα».

Το πιο ατράνταχτο επιχείρημα για το πόσο πολύτιμο αγαθό είναι η προσοχή στις μέρες μας, είναι τα διαφημιστικά έσοδα ύψους 853 δισ. δολάρια που έφερε το διαδίκτυο μόνο το 2023.

Η εξίσωση είναι απλή: αν έχουν την προσοχή μας, έχουν και το πορτοφόλι μας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Στην καρδιά αυτού του οικονομικού μοντέλου βρίσκεται ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα: για να τραβήξουν την προσοχή, οι επιχειρήσεις προσπαθούν σκληρά να συντονιστούν με τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις μας, να μας δώσουν περιεχόμενο, προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν νόημα για εμάς και αποβλέπουν στο να κάνουν πιο όμορφη τη ζωή και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες μας. Αυτό καλλιεργεί ένα τοπίο με εξατομικευμένες εμπειρίες και ευκαιρίες προς ανακάλυψη.

Εύκολο να το διαπιστώσει κανείς, αν αναλογιστεί ότι από τη στιγμή που ξυπνά, κάθε λεπτό της ημέρας του, καλείται να αποφασίσει που θα εστιάσει την προσοχή του: Σε μια νέα σειρά ή σε ένα τηλεφώνημα; Σε αστεία βιντεάκια ή σε ένα χόμπι; Σε ένα online game ή στην οικογένεια; Όταν κατευθύνουμε την προσοχή μας σε μία δραστηριότητα, αναπόφευκτα παραμελούμε αμέτρητες άλλες. Το που θα δώσουμε την προσοχή μας, διαμορφώνει τη ζωή μας, τις σχέσεις μας, τις γνώσεις, την υγεία και την ευτυχία μας.

Το μίγμα των πληροφοριών που επιλέγουμε -από χιουμοριστικά σκετσάκια έως έγκριτες πολιτικές αναλύσεις- φαίνεται να εμπλουτίζει τη ζωή μας σε γνώσεις και ψυχαγωγία. Κάθε πληροφορία που συλλέγουμε, κάθε βίντεο που παρακολουθούμε μας ανοίγει μία πόρτα σε ένα εντελώς διαφορετικό βασίλειο, καλώντας μας σε κόσμους έξω από τον δικό μας, φέρνοντας στο μυαλό μας χιλιάδες συνδέσεις που υποτίθεται πως πρέπει να διατηρήσουμε – αν και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το καταφέρουμε.

Όμως αυτή η λαμπερή πραγματικότητα έχει και μια άλλη, σκοτεινή πλευρά. Τα δεκάδες ερεθίσματα που ανταγωνίζονται καθημερινά για την προσοχή μας, κρύβουν και κακόβουλες προθέσεις. Συχνά στοχεύουν στην παραπληροφόρηση ενώ έχει διαπιστωθεί ότι ο όγκος τους και μόνο, δημιουργεί σύγχυση και αδυναμία συγκέντρωσης και εμβάθυνσης. 

Αν μάλιστα σε όλα αυτά προσθέσουμε και το πολύ διαφορετικό μίγμα πληροφοριών των γύρω μας, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δαιδαλώδης… Σκεφτείτε ένα ζευγάρι καθισμένο στον καναπέ, ο καθένας με το δικό του κινητό ή tablet στο χέρι. Άλλα πράγματα τους τραβούν την προσοχή, άλλα παρακολουθούν, άλλα αναζητούν. Κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον κι όμως οι ψηφιακές τους εμπειρίες τους οδηγούν στην απομόνωση, στην αποξένωση. Βρισκόμαστε στην εποχή που οι άνθρωποι έχουν τη χειρότερη επικοινωνία στην ιστορία (φαίνεται με μια ματιά στις παρέες στα καφενεία όπου ο καθένας κοιτά το κινητό του) και τις λιγότερες κοινές εμπειρίες, οι οποίες, ας μη γελιόμαστε, αποτελούν τα θεμέλια των ουσιαστικών σχέσεων.

Άρα η οικονομία της προσοχής είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία πλευρά προσφέρει έναν κόσμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, καθώς οι προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντά μας διαμορφώνουν το περιεχόμενο και τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. Από την άλλη πλευρά, θέτει σημαντικές προκλήσεις που απειλούν και υπονομεύουν την ποιότητα της προσοχής μας, τις σχέσεις μας και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Ίσως θα έπρεπε να μοιραζόμαστε συχνότερα με τον /την σύντροφό μας κάτι σημαντικό που τράβηξε την προσοχή μας. Ίσως θα έπρεπε να αναλογιστούμε πως κάτι που συμβαίνει στην άλλη άκρη της γης, όσο ενδιαφέρον κι αν είναι, δεν θα πρέπει να είναι για εμάς να είναι πιο σημαντικό από το να είμαστε ουσιαστικά παρόντες στο δωμάτιο που βρισκόμαστε, με τον άνθρωπο που είναι καθισμένος δίπλα μας!

Από Κατερίνα Πετρίδη, underwititer

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 16 Μαρτίου 2025

τη«Ήταν πολλά τα ταξίδια και πολλά τα σουβενίρ. Κάποιες φορές παραλήπτης τους δεν ήταν κανένας, παρά μόνο εγώ. Άλλες φορές ήσουν εσύ. Και κάποιες φορές, όλοι εμείς. Ήταν πάντα δύσκολο να βρω τα σωστά σουβενίρ. Γι’ αυτό κι εγώ τα τύλιξα στο χαρτί, τα δίπλωσα σε τρεις ενότητες και τα έκανα  τριάντα διαδρομές. Από αυτές που ξεκινάς να πας αλλά πάντα μπορείς να γυρίσεις· διαδρομή ή απλά σελίδα».

Από την ποιητική συλλογή ΣΟΥΒΕΝΙΡ της Μαρίας Μιραχτσή

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 16 Μαρτίου 2025

Την Παρασκευή, η Nasa και η SpaceX θα εκτοξεύσουν την αποστολή Crew-10 της διαστημικής υπηρεσίας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να ανακτήσουν τους αστροναύτες Barry «Butch» Wilmore και Suni Williams, αφού η οκταήμερη παραμονή τους μετατράπηκε σε εννέα μήνες.

Αν και δεν είναι ο μεγαλύτερος χρόνος που έχει περάσει άνθρωπος στο διάστημα -το ρεκόρ κατέχουν ο Oleg Kononenko και ο Nikolai Chub, με 374 ημέρες – υπάρχουν πολλά που μπορούν να συμβούν στο ανθρώπινο σώμα στον χρόνο αυτό σύμφωνα με τον Guardian.

Η έλλειψη βαρύτητας προκαλεί σημαντική και ανεπανόρθωτη απώλεια οστικής πυκνότητας.

Προκαλεί επίσης απώλεια μυών στα χέρια, τα πόδια, τον κορμό και αλλού, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς σας, η οποία, επειδή δεν χρειάζεται να αντλεί αίμα ενάντια στη βαρύτητα, πρέπει να δουλεύει πολύ λιγότερο.

Ο όγκος του αίματός συρρικνώνεται και ο τρόπος ροής του αίματός αλλάζει – επιβραδύνεται σε ορισμένες περιοχές, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε θρόμβους.

Τα υγρά επίσης δεν κατεβαίνουν, ή δεν αποστραγγίζονται, τόσο εύκολα.

Στο διάστημα, εξήγησε ο Alan Duffy, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Swinburne: «Τα υγρά συσσωρεύονται στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να αισθάνονται σαν να κρυώνουν συνεχώς».

Οι οσφρητικές αισθήσεις είναι επίσης μειωμένες, «πράγμα που είναι μάλλον καλό, παρεμπιπτόντως, γιατί εκεί πάνω μυρίζει», είπε.

«Ένα αεροσκάφος μετά από δύο δεκαετίες επισκεπτών και χωρίς παράθυρα…»

Το θετικό είναι ότι, όταν επιστρέψουν, πιθανότατα θα νιώσουν ότι επιτέλους ξεπέρασαν ένα κρυολόγημα εννέα μηνών.

Θα δυσκολεύονται επίσης να περπατήσουν, θα ζαλίζονται εύκολα και θα έχουν κακή όραση.

Η συσσώρευση υγρού αλλάζει επίσης το σχήμα των βολβών των ματιών τους και εξασθενεί την όρασή τους, είπε.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συχνά βλέπεις αστροναύτες να φορούν γυαλιά στο σκάφος, αν και έχουν ξεκινήσει με τέλεια όραση.

Αυτή τείνει ως επί το πλείστον να επανέρχεται στο φυσιολογικό, αν και μπορεί να χρειάζονται γυαλιά για το υπόλοιπο της ζωής τους, δήλωσε ο Duffy.

Όταν επιστρέψουν, η αποθεραπεία τους θα είναι παρόμοια με την εντατική φυσιοθεραπεία που κάνει κάποιος που έχει βγει από κώμα, δήλωσε ο Duffy.

Η επιστροφή τους «είναι από μόνη της ένα ερευνητικό έργο», δήλωσε ο Duffy.

Μπορεί να προσφέρει πληροφορίες για τρόπο θεραπείας των ασθενών στη γη.

Επειδή οι περισσότερες έρευνες μέχρι στιγμής βασίζονται σε εξάμηνες παραμονές, ο Wilmore και ο Williams θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντες για την ομάδα των γιατρών και των επιστημόνων τους.

Μια ακόμη πραγματικά εκπληκτική πρόκληση, είπε ο Duffy, ήταν ότι επειδή τα ρούχα αιωρούνται, το δέρμα αποκτά «ευαισθησία σχεδόν σαν μωρού».

Πίσω στη γη, ορισμένοι αστροναύτες αισθάνονται σαν τα ρούχα τους να είναι γυαλόχαρτο.

Ίσως η πιο επικίνδυνη επίπτωση της παρατεταμένης παραμονής στο διάστημα είναι η έκθεση στην ακτινοβολία, η οποία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Η ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο της Γης μας προστατεύουν από υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας, αλλά στο διάστημα οι άνθρωποι δεν έχουν αυτή την προστασία.

«Οι αστροναύτες όχι μόνο θα εκτεθούν σε περισσότερη ακτινοβολία στο διάστημα απ’ ό,τι στη Γη», σύμφωνα με τη Nasa, «αλλά η ακτινοβολία στην οποία εκτίθενται θα μπορούσε να δημιουργήσει αυξημένους κινδύνους».

Σύμφωνα με τη Nasa, οι αστροναύτες εκτίθενται σε τρεις πηγές ακτινοβολίας.

Αυτές περιλαμβάνουν τα σωματίδια που παγιδεύονται στο γήινο μαγνητικό πεδίο, τα ηλιακά ενεργητικά σωματίδια από τον ήλιο και τέλος τις γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες.

Ο τρόπος προστασίας των ανθρώπων από τη διαστημική ακτινοβολία είναι ένα από τα προβλήματα που προσπαθούν να λύσουν οι επιστήμονες καθώς ετοιμαζόμαστε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη ή στη Σελήνη για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.

Έτσι, οι Williams και Wilmore, οι οποίοι βρίσκονται στο τέλος της καριέρας τους, θα μπορούσαν επίσης να προσφέρουν χρήσιμη έρευνα στον τομέα αυτό.

«Αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικά εκπληκτικοί όσον αφορά την ανθεκτικότητά τους», είπε ο Dufy.

Αλλά κατά την επιστροφή, το άγχος – αποτέλεσμα της παραμονής σε ακραίες συνθήκες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα – και η κατάθλιψη είναι συνηθισμένα, δήλωσε ο Tucker.

Το δίδυμο μπορεί επίσης να βιώσει κάτι που ονομάζεται «το φαινόμενο της επισκόπησης».

Βλέποντας την καμπυλότητα της γης και βλέποντάς την από ψηλά κάποιοι αστροναύτες ανέφεραν μια απίστευτη σύνδεση με την ανθρωπότητα, μια άμεση αίσθηση της ευθραυστότητάς της.

«Κάποιοι το αποκαλούν αίσθημα έμπνευσης. Κάποιοι το αποκαλούν αίσθημα ανεπάρκειας σε σχέση με το πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος», δήλωσε ο Tucker.

Και μετά πρέπει να επιστρέψουν στη γη, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά.

«Πρέπει να φτιάξουν πρωινό και να πάνε στη δουλειά τους», είπε.

«Είναι μια τεράστια μετάβαση από τη ζωή σε ένα πολύ έντονο περιβάλλον».

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 14 Μαρτίου 2025

Ο διάσημος καλλιτέχνης Μιχαήλ Άγγελος έλεγε πως δεν δημιουργούσε ο ίδιος τα γλυπτά του, αλλά πως απλώς αποκάλυπτε το αριστούργημα που ήταν κρυμμένο μέσα στο μάρμαρο. Τι θα γινόταν αν το εφαρμόζαμε αυτό και στις σχέσεις; Αν δηλαδή αντί να προσπαθούσαμε να αλλάξουμε τον σύντροφό9 μας, εστιάζαμε στο να τον βοηθήσουμε να ανακαλύψει τον καλύτερο εαυτό του;

Συνήθως,  σε μία σχέση, οι δρόμοι που ακολουθούμε είναι δύο. Είτε προσπαθούμε να φέρουμε τον άλλο στα μέτρα μας, να τον διαμορφώσουμε έτσι όπως θέλουμε, ώστε να μας αρέσει περισσότερο, είτε παλεύουμε να τον αποδεχτούμε όπως είναι.

Το πρώτο μπορεί να πληγώνει τον άλλο και να του δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν τον αγαπάμε για αυτό που είναι, ότι ψάχνουμε κάτι καλύτερο, γιατί αυτός δεν μας είναι αρκετός. Καταναλώνουμε πολλή ενέργεια για να τον αλλάξουμε, όμως είτε δεν τα καταφέρνουμε, είτε ακόμη και αν τα καταφέρουμε, δεν είμαστε και πάλι ευτυχισμένοι.

Από την άλλη, η πλήρης αποδοχή του άλλου, πιθανόν να μας ζορίζει. Συχνά, στην προσπάθειά μας να μην τσακωθούμε με τον σύντροφό μας, ανεχόμαστε συμπεριφορές και ελαττώματα, που δεν θα έπρεπε και είμαστε δυσαρεστημένοι, μεταφέροντας αυτή την αρνητική ενέργεια μέσα στη σχέση.

Το φαινόμενο του Μιχαήλ Άγγελου προτείνει ένα τρίτο μονοπάτι για να βαδίσουμε μέσα στη σχέση μας. Αυτό βασίζεται στη συνεργασία, στην αμοιβαία υποστήριξη και ενδυνάμωση. Ο ένας στηρίζει τον άλλο και τον βοηθά ώστε να επιτύχει τους στόχους και τα όνειρά του και αντί να εστιάζει στον ανταγωνισμό ή την προσπάθεια αλλαγής του συντρόφου του, τον ενθαρρύνει να εξελίξει τα θετικά του στοιχεία και να ανακαλύψει τον καλύτερό του εαυτό.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2009 στο επιστημονικό περιοδικό Current Directions in Psychological Science σχετικά με το φαινόμενο του Μιχαήλ Άγγελου, οι σύντροφοι αλληλοεπηρεάζουν και αλληλοσχηματίζουν ο ένας τον άλλον.

Με βάση την εν λόγω έρευνα, όταν βρισκόμαστε μέσα σε μία σχέση, έχουμε τη δυνατότητα να επιδράσουμε καταλυτικά στην ανάπτυξη των ικανοτήτων του συντρόφου μας, να τον βοηθήσουμε να πετύχει ή ακόμη και να αποτρέψουμε την επίτευξη των στόχων του, μέχρι και να διαμορφώσουμε τα στοιχεία του χαρακτήρα του.

Μέσω της αλληλοϋποστήριξης, ωφελείται όχι μόνο ο καθένας ξεχωριστά ως μονάδα, αλλά και η ίδια η σχέση. Ο σκοπός είναι να οδηγηθούμε σε μία προσωπική αλλά και σε μία συναισθηματική πλήρωση, με απώτερο στόχο να ανακαλύψουμε ή τουλάχιστον να πλησιάσουμε, όχι απλώς τον αληθινό, αλλά τον ιδανικό μας εαυτό, το «αριστούργημα» που μπορεί να κρύβεται μέσα μας.

Ο τρόπος να επιτευχθεί αυτό που προτείνει το φαινόμενο Μιχαήλ Άγγελος δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο ή τη επιβολή των πιστεύω μας στον άλλο. Τονίζει τη σημασία του να πιστεύουμε στις δυνατότητες του συντρόφου μας και να τον βοηθάμε να εξελίσσεται.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αγαπήσουμε τον άλλο τόσο, ώστε να «σκαλίσουμε» την ψυχή του με επιδέξιες κινήσεις και να ανακαλύψουμε το «έργο τέχνης» που μπορεί να κρύβεται μέσα του!

Από Vita

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 8 Μαρτίου 2025

Το 1994, ο Στ.Καζαντζίδης στον δίσκο του «Και που Θεός» ερμήνευε σε μουσική του Τάκη Σούκα και στίχους του Νίκου Λουκά έναν ύμνο για τη γυναίκα.

Γυναίκα μάνα κι ερωμένη, χίλια κομμάτια μοιρασμένη,

γεμάτη αγάπη και στοργή,

γυναίκα μάνα κι ερωμένη, ακούραστη, βασανισμένη,

σ’ όλο το κόσμο είσ’ εσύ.

Είσαι ανάστασης καμπάνα,

όλου του κόσμου είσαι η μάνα, είσαι η ίδια η ζωή,

κάνεις θυσίες νύχτα μέρα, και η ζωή δε πάει πιο πέρα

αν λείψεις μόνο μια στιγμή.

Γυναίκα μάνα κι ερωμένη, μια θάλασσα γαληνεμένη,

είν’ η δική σου η αγκαλιά,

γυναίκα μάνα κι ερωμένη, ανώνυμη και πονεμένη,

που μένεις πάντα στη σκιά.

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 2 Μαρτίου 2025

 

Πόσο ψύχραιμοι θα ήσασταν εάν ερχόταν στο τραπέζι σας κάτι άλλο από αυτό που παραγγείλατε; Ίσως καθόλου, ίσως αρκετά, σίγουρα όμως δεν θα ήσασταν χαρούμενοι.

Στην Ιαπωνία  λοιπόν, τα πράγματα λειτουργούν ανάποδα ή μάλλον… πιο σωστά από ποτέ.

Συγκεκριμένα στο «Εστιατόριο των Λανθασμένων Παραγγελιών» που βρίσκεται στο Κιότο εργάζονται άνθρωποι με άνοια η οποία αποτελεί το κύριο προσόν για τη δουλειά.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του εστιατορίου είναι πως οι πιθανότητες να σας έρθει λανθασμένη παραγγελία είναι 37%, αλλά το 99% των πελατών είναι χαρούμενο με αυτή την εξέλιξη.

Η ευχάριστη έκπληξη από τα ακούσια λάθη έχει γίνει, με κάποιο τρόπο, το πραγματικό προϊόν του εστιατορίου, παρά η γιαπωνέζικη κουζίνα του. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που ξαφνικά η ατμόσφαιρα γεμίζει με γέλια που προκαλεί το ευχάριστο σοκ που παθαίνουν οι πελάτες βλέποντας τα πιάτα μπροστά τους.

Οι πελάτες ανυπομονούν να δουν τι θα έρθει στο τραπέζι τους

Δεν είναι λίγες οι στιγμές που η ατμόσφαιρα γεμίζει με γέλια από το ευχάριστο σοκ βλέποντας τα πιάτα μπροστά τους

Εμπνευστής και ιδιοκτήτης της επιχείρησης ο τηλεοπτικός σκηνοθέτης Shiro Oguni. Σκοπός του να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία γύρω από τη γήρανση και την άνοια.

Η ιδέα για το πρόγραμμά του του ήρθε όταν του σέρβιραν ένα ντάμπλινγκ αντί για μπιφτέκι, ενώ επισκεπτόταν ένα γηροκομείο.

Στην αρχή, επρόκειτο να στείλει πίσω το ντάμπλινγκ, αλλά στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν σε έναν διαφορετικό κόσμο, με διαφορετικά επίπεδα λειτουργικότητας, συμπεριλαμβανομένων λαθών που δεν τον έβλαπταν πραγματικά.

Γιατί να μην αποδεχτεί αυτό που έλαβε ως έναν τρόπο σεβασμού των δυσκολιών που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι γύρω του, ως μια πράξη καλοσύνης και ταπεινότητας, σκέφτηκε τότε ο Oguni.l

Ο ίδιος μάλιστα έχει δημιουργήσει μια ιστοσελίδα μέσω της οποίας μοιράζεται τις γνώσεις του σχετικά με το πρωτοπόρο εγχείρημά του και ενθαρρύνει όποιον ενδιαφέρεται να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο να επικοινωνήσει μαζί του.

Μέσω του εστιατορίου οι άνθρωποι με άνοια παρουσιάζονται χαρούμενοι, επικοινωνιακοί και ευγενικοί

Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι πως οι άνθρωποι με άνοια παρουσιάζονται μέσω του εστιατορίου ως χαρούμενοι, εργατικοί, επικοινωνιακοί και ευγενικοί.

Το ηλικιωμένο προσωπικό με τις απλές, χαρούμενες στολές του, φαίνεται τόσο αφοσιωμένο και παραγωγικό όσο και άνθρωποι που έχουν το ένα τρίτο της ηλικίας τους.

Η χαρά προσωπικού και πελατών δεν κρύβεται

Αντί να αντιδρούν στην άνοια ως τρομακτική, καταθλιπτική και τρομερά απομονωτική, οι αντιδράσεις είναι σχεδόν ακριβώς το αντίθετο: οι πελάτες περιγράφουν την εμπειρία ως χαριτωμένη, χαρούμενη, αστεία, κοινωνική και άνετη.

 

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 1 Μαρτίου 2025

Το «Brain Rot» ανακηρύχθηκε ως η λέξη της Οξφόρδης για το 2024, σε μία εποχή έντονης ανησυχίας για το συνεχές σκρολάρισμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ένα περιεχόμενο που κουράζει το μυαλό.

Η φράση που ορίζεται ως «η επιδείνωση της ψυχικής ή διανοητικής κατάστασης ενός ατόμου, ιδίως ως αποτέλεσμα της υπερκατανάλωσης υλικού (τώρα κυρίως διαδικτυακού περιεχομένου) που θεωρείται ασήμαντο ή μη προκλητικό», σημείωσε αύξηση 230% στη χρήση της μέσα σε ένα χρόνο.

Περισσότεροι από 37.000 άνθρωποι ψήφισαν ανάμεσα σε ένα κατάλογο έξι λέξεων που καταρτίστηκε από το Oxford University Press, το οποίο εκδίδει το Oxford English Dictionary, ένα από τα παλαιότερα λεξικά του πλανήτη που ανανεώνεται κάθε χρόνο με όρους που γίνονται μέρος της καθημερινότητας σε όλον τον κόσμο

Ο πρόεδρος της Oxford Languages, Casper Grathwol, υπογράμμισε ότι ο κατάλογος επιλογής για το 2024 αντικατοπτρίζει ένα «στιγμιότυπο των θεμάτων που μας κέντρισαν το ενδιαφέρον και τη φαντασία και μας έκαναν να μιλάμε για αυτά».

Σύμφωνα με το Oxford University Press, ο όρος «έγινε περισσότερο γνωστός το 2024 ως μία έννοια που χρησιμοποιείται για να αποτυπώσει τις ανησυχίες σχετικά με τον αντίκτυπο της κατανάλωσης υπερβολικών ποσοτήτων διαδικτυακού περιεχομένου χαμηλής ποιότητας ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».

Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Guardian η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του ήταν στο βιβλίο «Walden» του Henry David Thoreau, το 1854

«Το ‘Brain Rot’ μιλάει για έναν από τους αντιληπτούς κινδύνους της διαδικτυακής δραστηριότητας και για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τόσοι πολλοί ψηφοφόροι αγκάλιασαν τον όρο, υποστηρίζοντάς τον ως επιλογή μας φέτος», δήλωσε ο Grathwohl.

«Βρίσκω επίσης συναρπαστικό το γεγονός ότι η λέξη έχει υιοθετηθεί τόσο από τη γενιά Z όσο και τη γενιά Alpha, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνες για τη χρήση και τη δημιουργία του ψηφιακού περιεχομένου στο οποίο αναφέρεται ο όρος», πρόσθεσε ο ίδιος.

Σημειώνεται ότι το 2023 το «Rizz» (ρομαντική έλξη, ή γοητεία) ήταν η λέξη της χρονιάς, το 2021 στο αποκορύφωμα της πανδημίας η λέξη «Vax» (εμβόλιο, εμβολιασμός), το 2019 η φράση «Climate Emergency» (κλιματική έκτακτη ανάγκη) ενώ το 2015 το emoji που έκλαιγε με γέλιο έγινε το μοναδικό σύμβολο που πήρε το βραβείο.

πηγή: ΑΠΕ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 1 Μαρτίου 2025

Πώς μπορεί κανείς να μεταφέρει το ακριβότερο υλικό του κόσμου χωρίς καν να το αγγίξει; Αυτός είναι είναι ο γρίφος που πιστεύουν ότι έλυσαν ερευνητές του CERN, προκειμένου να φορτώσουν σε φορτηγάκια μια απειροελάχιστη ποσότητα αντιύλης.

Οι υπεύθυνοι δύο διαφορετικών πειραμάτων, με τις ονομασίες PUMA και BASE-TEST, ελπίζουν να πετύχουν την παγκόσμια πρωτιά το 2025, μεταφέροντας αντιπρωτόνια σε δύο διαφορετικά εργαστήρια που βρίσκονται εντός του κτηριακού συγκροτήματος του CERN σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων.

Το πρώτο πείραμα θέλει να μελετήσει με ακρίβεια την αντιύλη σε έναν χώρο απαλλαγμένο από πειραματικό θόρυβο, ενώ το δεύτερο σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τα αντιπρωτόνια για να προσδιορίσει τις ιδιότητες εξωτικών βαρέων στοιχείων

Το πείραμα ALPHA του CERN όπου παράγονται αντιπρωτόνια (Maximilien Brice/CERN)

Οι φυσικοί γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι για κάθε σωματίδιο κανονικής ύλης υπάρχει ένα αντίστοιχο αντισωματίδιο με αντίθετο φορτίο.

Όταν ένα σωματίδιο αντιύλης συναντήσει οποιοδήποτε σωματίδιο ύλης, και τα δύο καταστρέφονται απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες ενέργειας.

Το CERN είναι σήμερα το μόνο εργαστήριο που μπορεί να αποθηκεύει αντιύλη, αναμφίβολα το πιο ακριβό υλικό του κόσμου, με τιμή που εκτιμάται σε τρισεκατομμύρια δολάρια ανά γραμμάριο.

Κανείς όμως δεν έχει φτάσει αυτό το επίπεδο παραγωγής: μόλις 18 νανογραμμάρια, ή δισεκατομμυριοστά του γραμμαρίου, είχαν παραχιεί σε όλο τον κόσμο μέχρι το 2018.

Στο CERN, τα αντιπρωτόνια που προορίζεται να μεταφερθούν σε γειτονικά εργαστήρια διατηρούνται μετέωρα μέσα σε μαγνητικές παγίδες σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν, έτσι ώστε να μην μπορούν να έρθουν σε επαφή με τα τοιχώματα και να καταστραφούν.

Τον Οκτώβριο, οι υπεύθυνοι του BASE-STEP πραγματοποίησαν την πρώτη πρόβα φορτώνοντας σε φορτηγάκι μια μαγνητική παγίδα που περιείχε κανονική ύλη.

Και τον περασμένο μήνα, η ομάδα του PUMA σχεδίαζε να παραλάβει μια άδεια παγίδα για να αρχίσει τις δοκιμές. Και στις δύο περιπτώσεις, μια φορητή γεννήτρια θα τροφοδοτεί τους μαγνήτες.

Η μαγνητική παγίδα του BASE-TEST (πάνω δεξιά) φορτώνεται σε φορτηγάκι (κάτω αριστερά) σε πρόβα της μεταφοράς (CERN)

H επιχείρηση θα είναι πιο εύκολη στην περίπτωση του BASE-STEP, το οποίο σκοπεύει να μεταφέρει περίπου 1.000 αντιπρωτόνια σε μια παγίδα βάρους ενός τόνου.

Το PUMA, όμως, χρειάζεται γύρω στα ένα δισεκατομμύριο αντιπρωτόνια και η παγίδα του φτάνει τους δέκα τόνους.

Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί κατά τη μεταφορά θα ήταν να έρθουν τα αντιπρωτόνια σε επαφή με τα τοιχώματα των παγίδων, οπότε θα καταστρέφονταν ακαριαία.

Κίνδυνος όμως δεν υπάρχει: ακόμα και αν όλα τα αντιπρωτόνια του CERN καταστρέφονταν όλα ταυτόχρονα, είπαν οι ερευνητές, η ενέργεια που θα απελευθερωνόταν είχε την ενέργεια ενός μολυβιού που πέφτει από το τραπέζι.

Ειδήσεις Σήμερα:

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 1 Μαρτίου 2025

 

To «Year in Search» της Google διερευνά τα θέματα με τις περισσότερες αναζητήσεις της χρονιάς, αποκαλύπτοντας τα συλλογικά μας ενδιαφέροντα και ανησυχίες.

Από τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, όπως το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα UEFA και οι Ολυμπιακοί Αγώνες μέχρι τα πιεστικά κλιματικά ζητήματα που αναδεικνύονται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα δεδομένα αντικατοπτρίζουν μια κοινωνία που παλεύει με σημαντικές προκλήσεις.

Οι εκλογές στις ΗΠΑ, οι τάσεις της ψυχαγωγίας και η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης κυριάρχησαν στις αναζητήσεις, παρουσιάζοντας ένα μείγμα πολιτιστικής δέσμευσης και τεχνολογικής περιέργειας.

Αυτή η επισκόπηση αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο τα τρέχοντα γεγονότα διαμορφώνουν τη ζωή μας και τα ερωτήματα που αναζητούμε να απαντήσουμε σε έναν εξελισσόμενο κόσμο.

ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ

Οι πρωτοφανείς καύσωνες που έκαψαν διάφορα μέρη του κόσμου το 2024 οδήγησαν σημαντικά τις αναζητήσεις που αφορούσαν τις κλιματικές ανησυχίες.

Οι άνθρωποι στράφηκαν στο Google για να αναζητήσουν συμβουλές ασφαλείας για την αντιμετώπιση της ακραίας ζέστης, να κατανοήσουν τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την άνοδο της θερμοκρασίας και να συμμετάσχουν σε συζητήσεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή.

Οι αναζητήσεις περιλάμβαναν συχνά ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο ενυδάτωσης, την πρόληψη ασθενειών που σχετίζονται με τη ζέστη και την προστασία ευάλωτων πληθυσμών όπως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι κατά τη διάρκεια καύσωνα.

Πέρα από την άμεση ασφάλεια, οι χρήστες έδειξαν βαθύτερο ενδιαφέρον για την κατανόηση των ευρύτερων αιτιών και συνεπειών της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Αυτή η έξαρση της δραστηριότητας αναζήτησης υπογράμμισε την αυξανόμενη ανησυχία γύρω από τις άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Τα ερωτήματα σχετικά με τις λύσεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τις κυβερνητικές πολιτικές και τις ατομικές δράσεις για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη ήταν διαδεδομένα, αντανακλώντας τη συλλογική παρόρμηση για προσαρμογή και μετριασμό των κλιματικών προκλήσεων.

Κατά την προετοιμασία των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, ένας από τους όρους με τις περισσότερες αναζητήσεις σχετιζόταν αναμφίβολα με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Οι στρατηγικές της προεκλογικής του εκστρατείας, οι πολιτικές του θέσεις και οι δημόσιες δηλώσεις του προκάλεσαν σημαντικό ενδιαφέρον και συζητήσεις μεταξύ των ψηφοφόρων.

Η προσέγγιση του Τραμπ στην προεκλογική εκστρατεία, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των συγκεντρώσεων και των δημόσιων εμφανίσεών του, προσέλκυσε την προσοχή.

Η ικανότητά του να επικοινωνεί με το κοινό του, παρακάμπτοντας συχνά τα παραδοσιακά κανάλια των μέσων ενημέρωσης, αποτέλεσε μείζον θέμα συζήτησης.

Επίσης, οι αναζητήσεις που σχετίζονται με τις προτάσεις πολιτικής του Τραμπ – από τη μεταρρύθμιση της μετανάστευσης έως τις περικοπές φόρων – ήταν διαδεδομένες.

Μετά τις εκλογές, οι αναζητήσεις συνεχίστηκαν γύρω από τα αποτελέσματα των εκλογών, τις επανακαταμετρήσεις και τις επιπτώσεις για το μέλλον της χώρας, αντανακλώντας το έντονο ενδιαφέρον και την ανησυχία για το πολιτικό τοπίο.

Οι αναζητήσεις σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη (AI) και τις εφαρμογές της αποκάλυψαν ένα σημαντικό ενδιαφέρον για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτή η μετασχηματιστική τεχνολογία αναδιαμορφώνει την καθημερινή ζωή και τους κλάδους.

Από τα εργαλεία με τεχνητή νοημοσύνη στον οικιακό αυτοματισμό και τους εικονικούς βοηθούς μέχρι τις προηγμένες εφαρμογές στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση και τα οικονομικά, οι άνθρωποι διερεύνησαν πώς η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βελτιώσει την ευκολία και την αποτελεσματικότητα.

Αυτή η έξαρση του ενδιαφέροντος σηματοδοτεί την αυξανόμενη συνειδητοποίηση της δύναμης της τεχνολογίας να οδηγεί σε αλλαγές και των ερωτημάτων που εγείρει σχετικά με τη δεοντολογία, την προσβασιμότητα και τον κοινωνικό αντίκτυπο.

ΠΡΩΤΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

  • Εκλογές ΗΠΑ
  • Καύσωνας
  • Ολυμπιακοί αγώνες
  • Τυφώνας Μίλτον, ΗΠΑ
  • Τυφώνας νο. 10, Ιαπωνία

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΗΘΗΚΑΝ

  • Ντόναλντ Τραμπ
  • Κάθριν, πριγκίπισσα της Ουαλίας
  • Καμάλα Χάρις
  • Ιμάνε Κελίφ
  • Τζο ΜΠΆΝΤΕΣ

ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΤΟΡ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Το «Έτος αναζήτησης 2024» της Google υπογραμμίζει την ποικιλομορφία της ανθρώπινης περιέργειας.

Από παγκόσμια γεγονότα όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες και οι εκλογές μέχρι τα προσωπικά ενδιαφέροντα για τις σχέσεις και τις τάσεις του σχεδιασμού, η έκθεση αποκαλύπτει τι είχε μεγαλύτερη σημασία για τους ανθρώπους.

Αυτό το ετήσιο στιγμιότυπο όχι μόνο αναδεικνύει τις κοινές μας εμπειρίες, αλλά προσφέρει επίσης πληροφορίες για τις εξελισσόμενες προτεραιότητες ενός συνδεδεμένου κόσμου.

Είτε καθοδηγούνται από πάθος, είτε από ανησυχία, είτε από την αναζήτηση της γνώσης, αυτές οι αναζητήσεις αντικατοπτρίζουν τις ιστορίες και τα ερωτήματα που καθόρισαν το 2024.

Από in.gr

 

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 1 Μαρτίου 2025

Νυκτοτουρισμός» ή αλλιώς «Nocturism» αποτελεί τη νέα ανερχόμενη τάση στον τουρισμό για το 2025, που καλεί τους ταξιδιώτες να ανακαλύψουν τη μαγεία της νύχτας και να ζήσουν μοναδικές εμπειρίες κάτω από το φως των αστεριών.

Η συγκεκριμένη τάση επικεντρώνεται στη γοητεία του νυχτερινού ουρανού, προσφέροντας ευκαιρίες για δραστηριότητες όπως η παρατήρηση των αστεριών, η εξερεύνηση κοσμικών φαινομένων και η παρακολούθηση σπάνιων φυσικών φαινομένων όπως το Βόρειο Σέλας.

Οι νυχτερινές εμπειρίες επεκτείνονται πέρα από την αστροπαρατήρηση. Οι ταξιδιώτες μπορούν να απολαύσουν νυχτερινές καταδύσεις στα πλούσια οικοσυστήματα του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Ύφαλου ή της Ερυθράς Θάλασσας, να συμμετάσχουν σε σαφάρι άγριας ζωής σε μέρη όπως η Ζάμπια και η Κένυα ή να βιώσουν την απόλυτη ηρεμία και δέος που προσφέρει η έρημος Ατακάμα στη Χιλή. Η εμπειρία όμως δεν σταματά στη φύση, καθώς πολλές δραστηριότητες οργανώνονται και σε αστικά περιβάλλοντα.

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Νυχτερινές περιηγήσεις στις πόλεις, κυνήγι τρούφας υπό το φως της σελήνης ή ακόμα και πικνίκ με πανσέληνο στις παραθαλάσσιες περιοχές της Ιταλίας, προσφέρουν μια διαφορετική διάσταση στα ταξίδια.

Η δημοφιλία του νυκτοτουρισμού ή Nocturism συνεχώς αυξάνεται, καθώς πολλοί ταξιδιώτες επιθυμούν να ξεφύγουν από τα πλήθη και τον θόρυβο της ημέρας, αναζητώντας πιο ήσυχες και αυθεντικές εμπειρίες.

Αυτή η τάση προσελκύει όσους θέλουν να έρθουν πιο κοντά στη φύση και στα μυστήρια του σύμπαντος, αποδεικνύοντας ότι η νύχτα κρύβει απεριόριστες δυνατότητες για εξερεύνηση και μαγεία. Καθώς αναδεικνύεται ως κορυφαία ταξιδιωτική προτίμηση για το μέλλον, ο νυκτοτουρισμός φέρνει έναν νέο τρόπο αντίληψης των ταξιδιών, όπου το σκοτάδι μετατρέπεται σε σκηνικό για ανεπανάληπτες εμπειρίες.

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 1 Μαρτίου 2025

Ερευνητές του Βρετανικού Μουσείου ενδέχεται να έχουν ανακαλύψει την τοποθεσία της Κιβωτού του Νώε, βασιζόμενοι σε μια βαβυλωνιακή πήλινη πινακίδα ηλικίας περίπου 3.000 ετών, γνωστή ως «Imago Mundi».

Αυτή η πινακίδα, που θεωρείται ο αρχαιότερος χάρτης του κόσμου, ανακαλύφθηκε το 1882 στο Ιράκ και φυλάσσεται στο Βρετανικό Μουσείο.

Η «Imago Mundi» απεικονίζει έναν κυκλικό χάρτη με τη Μεσοποταμία στο κέντρο, περιβαλλόμενη από έναν «πικρό ποταμό» Αυτός υποδηλώνει τα όρια του γνωστού κόσμου για τους Βαβυλώνιους.

Στην πίσω πλευρά της πινακίδας, υπάρχει κείμενο σε σφηνοειδή γραφή που περιγράφει μια διαδρομή προς μια περιοχή που ονομάζεται «Urartu».

Ο όρος αυτός είναι το ασσυριακό ισοδύναμο του εβραϊκού «Ararat». Του βουνού όπου, σύμφωνα με τη Βίβλο, κατέληξε η Κιβωτός του Νώε μετά τον Κατακλυσμό.

Το κείμενο αναφέρει ότι ένας ταξιδιώτης πρέπει να διανύσει «επτά λεύγες» για να φτάσει σε μια δομή που περιγράφεται ως «parsiktu». Ο όρος «parsiktu» χρησιμοποιείται σε βαβυλωνιακά κείμενα για να περιγράψει σκάφη ικανά να επιβιώσουν από έναν μεγάλο κατακλυσμό. Ακριβώς όπως αυτό που κατασκεύασε ο Utnapishtim, μια μορφή παρόμοια με τον Νώε στη βαβυλωνιακή παράδοση.

Ο Δρ. Irving Finkel, επιμελητής του Βρετανικού Μουσείου και ειδικός στη σφηνοειδή γραφή, δήλωσε: «Αυτό δείχνει ότι η ιστορία ήταν η ίδια και, φυσικά, ότι η μία οδήγησε στην άλλη, αλλά επίσης ότι, από βαβυλωνιακή άποψη, αυτό ήταν ένα πραγματικό γεγονός»

Η βαβυλωνιακή εκδοχή της ιστορίας του Κατακλυσμού παρουσιάζει ομοιότητες με τη βιβλική αφήγηση. Σύμφωνα με τον βαβυλωνιακό μύθο, οι θεοί αποφάσισαν να καταστρέψουν την ανθρωπότητα με έναν μεγάλο κατακλυσμό.

Όμως ο θεός Ea προειδοποίησε τον Utnapishtim, ο οποίος κατασκεύασε ένα μεγάλο σκάφος και διέσωσε την οικογένειά του και ζεύγη ζώων.

Μετά από έξι ημέρες και νύχτες καταιγίδας, το σκάφος προσάραξε σε ένα βουνό που ονομάζεται Nisir. Στη βιβλική αφήγηση, ο Νώε λαμβάνει εντολή από τον Θεό να κατασκευάσει την Κιβωτό για να σώσει την οικογένειά του και τα ζώα από τον Κατακλυσμό. Μετά από 150 ημέρες, η Κιβωτός προσάραξε στα βουνά του Αραράτ.

Η ανακάλυψη αυτή προσφέρει μια ενδιαφέρουσα σύνδεση μεταξύ των βαβυλωνιακών και βιβλικών αφηγήσεων του Κατακλυσμού. Υποδηλώνει ότι η ιστορία αυτή ήταν διαδεδομένη σε διάφορους πολιτισμούς της αρχαιότητας.

Ωστόσο, παραμένει ασαφές αν η Κιβωτός του Νώε υπήρξε πραγματικά ή αν πρόκειται για έναν μύθο που αντανακλά κοινές πολιτισμικές  παραδόσεις.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, παρά τις πολυάριθμες έρευνες και αποστολές, δεν έχουν βρεθεί απτές αποδείξεις για την ύπαρξη της Κιβωτού του Νώε.

Η ιστορία του Κατακλυσμού παραμένει ένα από τα πιο γοητευτικά και μυστηριώδη αφηγήματα της ανθρώπινης ιστορίας. Διαχρονικά προκαλεί το ενδιαφέρον τόσο των επιστημόνων όσο και του ευρύτερου κοινού.

Η «Imago Mundi» αποτελεί ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα που προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την κοσμοθεωρία και τις γεωγραφικές γνώσεις των Βαβυλωνίων.

Η σύνδεση της με την ιστορία του Κατακλυσμού υπογραμμίζει την αλληλεπίδραση και την ανταλλαγή ιδεών μεταξύ των αρχαίων πολιτισμών της Μεσοποταμίας και της περιοχής της Εγγύς Ανατολής.

Παρά τις προόδους στην κατανόηση των αρχαίων κειμένων και χαρτών, η ακριβής τοποθεσία της Κιβωτού του Νώε παραμένει άγνωστη.

Η ιστορία συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο μελέτης, συζήτησης και έμπνευσης, αντανακλώντας την ανθρώπινη ανάγκη για κατανόηση του παρελθόντος και των μύθων που διαμορφώνουν την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 1 Μαρτίου 2025

 Όσον αφορά στη μακροζωία, οι ειδικοί πάνω στο θέμα, δηλαδή οι Ιάπωνες, έχουν βρει μια προπόνηση που διαρκεί μόνο 3 λεπτά και προσφέρει μακροχρόνια οφέλη: Το «rajio taiso» («άσκηση με ραδιόφωνο»), είναι μια σειρά από απλές, ρυθμικές γυμναστικές ασκήσεις χαμηλής έντασης, που συνήθως εκτελούνται με τη συνοδεία μουσικής ή ραδιοφωνικού προγράμματος.

Σύμφωνα με το Harvard Health, το πρόγραμμα περιλαμβάνει ασκήσεις που εστιάζουν στην ευλυγισία, την κινητικότητα και την ενδυνάμωση του σώματος. Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1928 ως μια πρωτοβουλία για να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να γυμνάζονται καθημερινά.

Είναι εξαιρετικά δημοφιλές μέχρι και σήμερα. Θεωρείται, μάλιστα, μέρος της ιαπωνικής καθημερινότητας και έχει ιδιαίτερη πολιτιστική αξία, καθώς προάγει τη συντροφικότητα και την κοινωνικότητα.

Οι ασκήσεις είναι σχεδιασμένες για να είναι προσβάσιμες σε άτομα όλων των ηλικιών. Συνήθως εκτελούνται το πρωί, σε ομαδικά περιβάλλοντα, όπως στα σχολεία πριν χτυπήσει το κουδούνι και τις επιχειρήσεις πριν την έναρξη της βάρδιας. Πλέον, είναι διαθέσιμες μέσω τηλεόρασης, διαδικτύου και άλλων ψηφιακών μέσων, δίνοντας τη δυνατότητα σε περισσότερους ανθρώπους να τις παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου:

Τα οφέλη του «rajio taiso»

  • Καλύτερη κυκλοφορία του αίματος.
  • Περισσότερη αντοχή.
  • Λιγότερο του άγχος.
  • Ανεβασμένη διάθεση και ενέργεια.
  • Βελτιωμένη ισορροπία και στάση σώματος.
  • Ανακούφιση από μυϊκό πιάσιμο.
  • Διαχείριση βάρους.
  • Πρόληψη χρόνιων παθήσεων.

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του «rajio taiso» είναι η απλότητά του. Δεν απαιτεί πολύ χρόνο ούτε πολύπλοκες κινήσεις. Αυτό το καθιστά ιδανικό για καθημερινή εξάσκηση, καθώς η συνέπεια είναι το κλειδί για μέγιστα οφέλη.

Ερευνητές του University of New South Wales (UNSW) υποστηρίζουν ότι όταν κάνεις κάτι τακτικά, ο συνολικός όγκος της προσπάθειάς σου είναι τελικά μεγαλύτερος, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για να έχεις μόνιμα αποτελέσματα.

Το να δημιουργείς μια νέα συνήθεια είναι σαν να χαράζεις ένα νέο μονοπάτι. Τα πρώτα βήματα μπορεί να είναι δύσκολα. Ωστόσο, στο τέλος – με υπομονή και επιμονή –  το σώμα και το μυαλό σου θα επιλέγουν αυτόματα το νέο μονοπάτι αντί για το παλιό, επειδή θα έχει γίνει πιο εύκολο. Η συνέπεια μπορεί, επίσης, να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή σου. Όταν τηρείς τις υποσχέσεις που δίνεις στον εαυτό σου, αρχίζεις να τον εμπιστεύεσαι περισσότερο.

Από vita

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 25 Φεβρουαρίου 2025

Δε θέλει Φώτα η αλήθεια
να βαδίσει
δεν θέλει παρακάλια
να φανεί
είναι αυτό που οι δειλοί
φοβούνται

είναι φωνή χωρίς φωνή

κοιτάζει ίσια μες στα μάτια
και δεν μπορείς
να της κρυφτείς
όταν θελήσει να ρωτήσει
το πως το που
και το γιατί

Λουδοβίκος των Ανωγείων

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 22 Φεβρουαρίου 2025
Ο Ισαάκ Νεύτων ήταν μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής και θεολόγος γεννήθηκε το 1643 και πέθανε το 1726 ή το 1727.

Έμεινε γνωστός στην ιστορία για το ότι  εισήγαγε στις φυσικές επιστήμες την έννοια της βαρύτητας.

Ωστόσο, μία από τις πτυχές της έρευνάς του, που ίσως δεν είναι τόσο γνωστή σε εμάς, είναι ότι είχε την ικανότητα να κρατά σημειώσεις σε άπταιστα ελληνικά.

Οι σημειώσεις του Νεύτωνα

Ανάμεσα στα κείμενά του, κρατούσε και σημειώσεις τις οποίες έγραφε στα ελληνικά καθότι ήταν λάτρης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.

Αγαπούσε μάλιστα τόσο πολύ την ελληνική γλώσσα σε σημείο που να είναι γνωστή η φράση του «Amicus Plato, amicus Aristoteles, magis amica veritas» (Ο Πλάτων είναι φίλος μου, ο Αριστοτέλης είναι φίλος μου, αλλά η μεγαλύτερη φίλη μου είναι η αλήθεια).

Τα κείμενα του Σερ Ισαάκ Νεύτωνα είναι όλα αναρτημένα στη σελιδα  του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ από το 2011.

Μεταξύ αυτών υπάρχει και ένα το οποίο είναι γραμμένο στα ελληνικά.

Την εποχή που ήταν ενεργός ως επιστήμονας και φιλόσοφος οι καλλιεργημένοι της Δύσης γνώριζαν πρωτίστως λατινικά αλλά και ελληνικά.

Πολλοί από αυτούς γνώριζαν καλά την αρχαία ελληνική ιστορία, τέχνη, λογοτεχνία και δράμα.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Νεύτωνας.

Πολλά από τα πολύτιμα σημειωματάρια του Ισαάκ Νεύτωνα, στα οποία κατέγραφε τις πρωτοποριακές του θεωρίες για τον κόσμο ήταν στα ελληνικά.

Παρά το γεγονός ότι οι τίτλοι και τα θέματα, στα οποία εργαζόταν παρουσιάζονται στα λατινικά, η ανάλυση των θεμάτων δίνεται σε σύντομα, καλογραμμένα στην ελληνική γλώσσα, γραμμένα με πεζά και χρησιμοποιώντας δασείες και περισπωμένες.

Λόγω του τρόπου γραφής του, με κάποιες διορθώσεις, διαγραφές και γραμμές που έχουν χαραχθεί, το

Το 1872, όμως, τα χειρόγραφα του Ισαάκ Νεύτωνα, συμπεριλαμβανομένων των σημειώσεών του στα ελληνικά, παραδόθηκαν στη Βιβλιοθήκη του Κέιμπριτζ.

Σήμερα, το Κέιμπριτζ διαθέτει τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική συλλογή χειρογράφων του Νεύτωνα. Η συλλογή των εγγράφων του μεγάλου στοχαστή ψηφιοποιήθηκε και αναρτήθηκε στο διαδίκτυο από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 2011.

Πολλές από αυτές τις σημειώσεις περιλαμβάνουν τη μελέτη του Αριστοτέλη (Όργανον και Ηθικά), την Εισαγωγή του Πορφυρίου κ.α.

Στο σημειωματάριο, κάτω από τον τίτλο στα λατινικά «Amicus Plato, amicus Aristoteles, magis amica veritas», ο Νεύτωνας κατέγραψε τις σκέψεις του, ξεκινώντας μια διάσημη ενότητα του χειρογράφου με τίτλο «Quaestiones Quaedam Philosophiae» , δηλαδή «Ορισμένα Φιλοσοφικά Ερωτήματα».

Εδώ, έγραφε για θέματα που τον ενδιέφεραν και σχεδίαζε να μελετήσει σε μεγαλύτερο βάθος, όχι μόνο μέσω της ανάγνωση. αριστοτελικών, αλλά και μέσω πειραμάτων.