Για ένα καρφί χάθηκε το πέταλο
Για ένα πέταλο χάθηκε το άλογο
Για ένα άλογο χάθηκε ο καβαλάρης
Για έναν καβαλάρη χάθηκε η μάχη
Για μια μάχη χάθηκε το βασίλειο.
Η δύναμη της ελεύθερης βούλησης μοιάζει μ’ εκείνο το παροιμιώδες καρφί μέσα στο βασίλειο. Χρησιμοποιείστε την, και θα σας είναι δυνατό να διασφαλίσετε το μέλλον. Πάψετε να τη χρησιμοποιείτε, και όλα θα πηγαίνουν κατά διαόλου. ‘Εστω και αν οι περισσότερες πράξεις ή παραλείψεις μας γίνονται από συνήθεια μάλλον παρά συνειδητή επιλογή, οι ίδιες οι συνήθειες εγκαινιάσθηκαν αρχικά με την επιλογή, και μπορούν να αλλάξουν τελικά με την επιλογή. Όσο πιο υπεύθυνα αποτιμούμε και προσαρμόζουμε τις συνήθειές μας, τόσο περισσότερο η πορεία της ζωής μας θα ευθυγραμμίζεται με τους υψηλότερους σκοπούς μας. Μόνο χειραγωγώντας αυτές τις ευαίσθητες θέσεις-κλειδιά, θα σύρουμε τη σκοπιμότητα από το κβαντικό βασίλειο της σκέψης στον ευρύτερο κόσμο της δράσης.
Τα πάθη από μόνα τους, καθώς λειτουργούν με παραμέτρους που έχουν τεθεί από την άσκοπη πορεία της εξέλιξης, απειλούν βέβαια να μας παρασύρουν μακριά από την σκόπιμη πορεία που χαράζει η συνειδητή πρόθεση. Αλλά τα κεντρίσματα των παθών, όπως κι η δύναμη της βούλησης, δεν είναι παντοδύναμα. Στην πραγματικότητα, και οι δυο δυνάμεις μπορούν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με ποικίλους βαθμούς έντασης, και να γεννούν ποικίλα αποτελέσματα. ‘Ενα ανερμάτιστο πνεύμα μπορεί να παρασύρεται απ’ το πάθος σαν φύλλο που στροβιλίζεται στο παραμικρό αεράκι- κι ένα πεισματάρικο πνεύμα, όμοια με βράχο, δεν εγκαταλείπει το έδαφός του ακόμη και στην πιο άγρια θύελλα. Ωστόσο, το πνεύμα που ακολουθεί ένα σκοπό μοιάζει περισσότερο μ’ ένα ιστιοφόρο που προσαρμόζεται δυναμικά στις καταστάσεις, αντλώντας το μεγαλύτερο όφελος κάθε φορά: μπορεί να υψώνει πανιά και ν’ αρμενίζει όταν οι άνεμοι του πάθους φυσούν προς μια ευνοϊκή κατεύθυνση, ή να ρίχνει άγκυρα όταν οι άνεμοι δεν είναι καθόλου ευνοϊκοί. Κάπου στο ενδιάμεσο, μεταξύ της αιτιοκρατίας που υποστηρίζει πως ο άνεμος είναι ο αδιαμφισβήτητος υποκινητής κάθε συμπεριφοράς, και του υπαρξισμού που διαβεβαιώνει πως ο άνεμος πνέει όπου θέλουμε εμείς, βρίσκεται τούτη η αλήθεια: πως αυτεξούσιο και πάθος συνυπάρχουν. Δεν υπηρετούμε τα συμφέροντά μας αν αρνηθούμε απερίσκεπτα το πρώτο ή το δεύτερο. Μόνο κατευθύνοντας τα πάθη μας μέσω της βούλησης μπορούμε κάποτε να ελπίσουμε πως θα αρμενίσουμε μες στις προκλήσεις της ζωής με κάποια επιτυχία.
Από lectures
