πηγη : http://www.elbi.gr
Κοιμάται πέρα η θάλασσα,
οι φοινικιές
κοιμούνται
και μια βροχούλα γαλανή την αμμουδιά
κεντάει.
Κι εσύ διαβαίνεις μοναχή,
με τα λυτά μαλλιά
σου
κι όλο πατάς στο κέντημα,
κι όλο διαλές
κοχύλια.
Μα τι γυρεύεις;
Βράχηκες;
Ή ψάχνεις το
κοχύλι
που το φυσούν που το φυσούν και βγαίνει η
αγάπη;
