Γυρίζω από το ταξίδι της ζωής με τη καρδιά γεμάτη δρόμους,
ακούραστος προσκυνητής.
Είδα σοφούς να απορούνε και απλούς ανθρώπους να απαντούν…
για το χορτάρι που ανεβαίνει, ακόμα κι όταν το πατούν.
Κάποτε πήγα να λυγίσω κι είδα τον Αλεξανδρινό
να δείχνει με το χέρι την Ιθάκη… αβέβαιο προορισμό.
Το πιο κουραστικό ταξίδι το κανα μέσα μου βαθιά
Βρήκα δε βρήκα εγώ το ξέρω
πετώντας πάνω απ’ τη φωτιά.
Χωρίς αποσκευές γυρίζω από το ταξίδι μιας ζωής
Χωρίς αποσκευές θα φύγω… στο τέλος τούτης της γιορτής»
