Τα Χαϊκού: είναι μικρά ποιήματα που πρωτοεμφανίστηκαν στην Ιαπωνία.
Περιγράφουν μια στιγμή του χρόνου, δημιουργούν μια εικόνα.Οι εποχές , τα χρώματα , η φύση κατέχουν σημαντική θέση.
Η εικόνα που δημιουργεί ένα Χαϊκού αποκαλύπτει πώς νιώθει ο δημιουργός του.
* Ο κλέφτης
μου τα άρπαξε όλα, εκτός
από το φεγγάρι στο παράθυρο μου”
“Δεν είναι χιόνι
λουλουδιών που στον κήπο
θύελλα μοιάζει
Είμαι εγώ που γερνώ
μέσα σ’ όμορφα ρούχα.”
“Μην αργείς άλλο
πήγε αργά η νύχτα
λαγοκοιμάμαι
Ώσπου έδυσε κι αυτό
κοίταγα το φεγγάρι.”
“Όλη τη νύχτα
κι αμέσως πριν χαράξει
μονήρεις σκέψεις
Κι η χαραμάδα ψυχρή
της κάμαρης και μαύρη.”
“Ένα μακρινό βουνό
δείχνει στο φως του ήλιου
σαν έρημο χωράφι.”
“(πλησιάζοντας στο χωριό μου)
Δεν ξέρω για τους ανθρώπους
αλλά όλα τα σκιάχτρα
είναι στραβά.”
“Πάπιες ανεβοκατεβαίνουν στο νερό
ελπίζουν κι απόψε
να σταθούν τυχερές;”
“Ήσυχα φορώ
της μιας μέρας
τ’ αχυρένια μου σανδάλια.”
“Απαλές συμβουλές –
τα φύλλα που πέφτουν
το ένα μετά το άλλο.”
“Δεν υπάρχουν σπίτια
για να ικετεύσεις –
τα σύννεφα καλύπτουν τα βουνά”
“Κοιμισμένος σ’ ένα απαλό
βαμβακερό στρώμα
ονειρεύομαι το χωριό μου”
