Αγόρι μου,
δεν φοβάμαι να πεθάνω.
Ωστόσο, κάθε τόσο,
ενώ δουλεύω
στη μοναξιά της νύχτας,
έχω ένα τράνταγμα στην καρδιά,
να χορτάσεις τη ζωή,
γιε μου,
είναι αδύνατον.
Μη ζεις σε αυτή τη γη σαν ενοικιαστής,
ή σαν εποχικός παραθεριστής
Θυμήσου:
σε αυτόν τον κόσμο πρέπει να ζεις σταθερά,
να ζεις όπως στο πατρικό σπίτι.
Πίστεψε στο στάρι,
στη γη,
στη θάλασσα,
αλλά πρώτα απ’ όλα
στον #άνθρωπο.
Αγάπησε το σύννεφο,
το βιβλίο,
το αυτοκίνητο,
αλλά πρώτα απ’ όλα
τον #άνθρωπο.
Νιώσε στο βάθος
της καρδιάς σου
τον πόνο του κλαδιού
που ξεραίνεται,
του άστρου που σβήνει,
του τραυματισμένου θηρίου,
αλλά πρώτα απ’ όλα
τον #ανθρώπινο πόνο.
Απόλαυσε, όλα τα επίγεια αγαθά,
τον ήλιο,
τη βροχή,
και το χιόνι,
το χειμώνα
και το καλοκαίρι,
το έρεβος
και το φως,
αλλά πρώτα απ’ όλα
απόλαυσε τον #άνθρωπο.