Υγεία-Διατροφή
Ο Χορευτικός Τομέας είναι ένα νεανικό χορευτικό συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1990 στα πλαίσια του Μουσικού Τμήματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με σκοπό την εκμάθηση των ελληνικών χορών στους φοιτητές ως μέσο έκφρασης και ψυχαγωγίας, αλλά και σαν αφορμή για επικουνωνία και δημιουργία κλίματος φοιτητικής ζωής μέσα στην Πολυτεχνειακή κοινότητα. Στελεχώνεται σχεδόν αποκλειστικά από φοιτητές του ιδρύματος που αγαπούν το χορό και δραστηριοποιείται στο χώρο του ελληνικού παραδοσιακού, λαϊκού, ευρωπαϊκού – λάτιν χορού με την πραγματοποίηση τόσο εβδομαδιαίων μαθημάτων, όσο και πλήθους παραστάσεων εντός και εκτός Πολυτεχνείου.
Κάθε χρόνο ο Χορευτικός Τομέας πραγματοποιεί δύο τακτικές εμφανίσεις κατά τον εορτασμό των εθνικών επετείων στο Ε.Μ.Π., ενώ συμμετάσχεει αφιλοκερδώς σε πλήθος οργανωμένων από δήμους ή άλλους μη κερδοσκοπικούς φορείς, παρουσιάζοντας χορούς από όλη την Ελλάδα. Επιπλέον, οργανώνει στο τέλος κάθε ακαδημαϊκού έτους μια μεγάλη παράσταση, συχνά με τη συμμετοχή μεγάλων ονομάτων της παραδοσιακής μουσικής (Σ. Μπέλλος, Κ. Δοϊτσίδης, Α. Κονιτοπούλου), όπου και παρουσιάζεται το αποτέλεσμα της ετήσιας δουλειάς του. Στην υπερδεκαετή παρουσία του ο Χορευτικός Τομέας έχει μεταξύ άλλων συμμετάσχει με μεγάλη επιτυχία στις εκδηλώσεις της Γ’ Πολιτιστικής Πανεπιστημιάδας – Πάτρα ’94, στη Γ’, Δ’ και Ε’ Συνάντηση Νεανικών Χορευτικών Συγκροτημάτων για την Παγκόσμια Ημέρα Χορού – Αθήνα ’97/’98/’99, στις εκδηλώσεις του Δήμου Αθηναίων για την Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο – Αθήνα ’00, σε εκδηλώσεις διοργανωμένες στα πλαίστια της Πανεπιστημιακής Ελληνοτουρκικής Φιλίας – Αθήνα ’99, σε Φεστιβάλ στην Τουρκία – ’99, στο Φεστιβάλ παραδοσιακής μουσική και χορού “Κύρβεια” – Ιεράπετρα ’01, ενώ έχει εμφανιστεί και σε πρόγραμμα της ΕΤ 1. Παράλληλα, έχει λάβει μέρος και σε πλείστες άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα (Λέρος ’94, Μέτσοβο ’97, Κύθνος ’99, Αιδηψός ’99, Χίος ’00, Μήλος ’01, Κουφονήσια ’01, Παρθένι Αρκαδίας ’01, Πύλη Τρικάλων ’02, Κύθηρα ’03, Σάμος ’03, Πύργος Ηλείας ’03, Τροφώνια – Λιβαδειά ’03, Βοβούσα ’04, Πύργος Ηλείας ’04).
Σήμερα στο Χορευτικό Τομέα λειτουργούν τμήματα παραδοσιακών χορών, ευρωπαϊκών – λάτιν, σάλσα, αργεντίνικου τάνγκο, λαϊκών καθώς και κρητικών χορών για αρχάριους και προχωρημένους. Τα μαθήματα είναι δωρεάν και πραγματοποιούνται σε χώρους του Πολυτεχνείου, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι δάσκαλοι – φοιτητές στην πλειοψηφία τους – προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους με μοναδικό κίνητρο την αγάπη για το χορό. Τα μέλη που τον απαρτίζουν αγαπούν το χορό και προσπαθούν κατά τη βραχεία παρουσία τους στο Πολυτεχνείο να τον υπηρετούν όσο το δυνατόν καλύτερα. Και όπως φαίνεται τα καραφέρνουν, καθώς τα τελευταία χρόνια ο Χορευτικός Τομέας βρίσκεται σε μια πορεία κατακόρυφης ανόδου, κάτι που πιστοποιείται τόσο από τους εκατοντάδες φοιτητές που έχει προσελκύσει όσο και από το πλήθος των παραστάσεων που έχει δώσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η καλλιτεχνική προσφορά του Χορευτικού Τομέα αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε το 2000 με μετάλλιο από την Societe d’ Encouragement au Progres, μέλλος της Γαλλικής Ακαδημίας που βραβεύει από το 1908 προσωπικότητες και φορείς που προάγουν διεθνώς την επιστήμη και τις τέχνες.
Προϊσταμένη του Χορευτικού Τομέα είναι η Προϊσταμένη του Μουσικού τμήματος του Ε.Μ.Π., κα Ε. Κουτσουλιέρη.
*να σημειώσουμε πως τα μαθήματα απευθύνονται σε όλους ( φοιτητές και μη ) .
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΑΚΑΔ. ΕΤΟΥΣ 2011 – 2012
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ |
| Κρητικά Α
17:00 – 19:00 Πατραμάνης Μιχάλης Σχορετσανίτη Στέλλα |
Κρητικά Β
17:30 – 19:30 Χνάρης Κώστας Σχορετσανίτη Στέλλα |
Λαϊκά
18:00 – 19:00 Κόγιας Μάριος Παπαδημητρίου Σπυριδούλα |
||
| Latin Ballroom A
19:00 – 20:00 Γκουζούνη Βαλένα Σωτηρόπουλος Γιώργος Βάλβης Δημήτρης |
Κρητικά Γ
19:30 – 21:30 Χνάρης Κώστας Σχορετσανίτη Στέλλα Πατραμάνης Μιχάλης |
Salsa A
19:00 – 20:30 Μπρατσιάκος Γιώργος Φλούδα Ευαγγελία |
Παραδοσιακά Α
19:00 – 21:00 Λιάγκας Χριστόφορος Παπαδημητρίου Σπυριδούλ |
Παραδοσιακά Β
19:00 – 21:00 Νάση Βαρβάρα Ελευθεράτος Νίκος |
| Latin Ballroom B
20:00 – 21:00 Γκάνης Δημήτρης |
Tango Argentino A
21:30 – 23:30 Ασλανίδης Τίμος |
Salsa B
20:30 – 22:00 Καλγρεάδης Άρης Σταυριδάκη Κέλλυ |
Παραδοσιακά Γ
21:00 – 23:00 Δανιηλίδης Δημήτρης |
|
| Tango Argentino Γ
21:00 – 22:00 Κυριακίδης Αλέξης Αυδίκου Ελένη |
Τμήματα Α :Αρχάριοι
Τμήματα Β : Προχωρημένοι (τουλάχιστον 1 χρόνος εμπειρία στο ίδιο τμήμα) Τμήματα Γ : Αντίστοιχα |
|||
| Tango Argentino Β
22:00 – 24:00 Κυριακίδης Αλεξης Αυδίκου Ελένη |
||||
Πρώτη συνάντηση: 24/10/2011 στις 17:30
Έναρξη μαθημάτων: 24/10/2011
Τόπος διεξαγωγής: Αίθουσα Χ.Τ (πλησίον Εστιατορίου Πολυτεχνειούπολης)
Η Προϊσταμένη του Μουσικού Τμήματος
Ευγενία Κουτσουλιέρη
Μπορείτε να επικοινωνείτε με το χορευτικό τομέα
- στην ηλεκτρονική διεύθυνση : dance.teachers@lists.ntua.gr
- τηλεφωνικώς στο τηλέφωνο της αίθουσας του Χορευτικού Τομέα: 210-7722337.
* πηγή : site του ΕΜΠ.
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ, ΥΓΕΙΑ
Να τρώτε τρία αμύγδαλα την ημέρα και δεν θα πάθετε ποτέ καρκίνο. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία
Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης.
Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.
Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό,. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με ην ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.
Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη». Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης: « Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη .
Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και Ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.
Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης..
Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.
Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος. Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών, 1) δυναμώνει το συκώτι.
Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά;
Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή. 2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης. Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;
Η περίπτωση του βερίκοκου. Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι.
Να το διατυπώσω διαφορετικά.
Το συκώτι είναι για τον καρκίνο , ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο.
Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.
Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;
Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης ( επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου. Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο. Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg: 1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 2) έλλειψη οξυγόνου, 3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ. Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων. Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία καταστρέφει τα εντελώς . Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.
Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.
Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;
Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα,
αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο. Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει. Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργατικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.
Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν προστατεύονται.:
Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία. Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ. λ. π. Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στο Memorial. Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή. Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν. Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.
Κλείστε τα αυτιά σας στα παπαγαλάκια των φαρμακευτικών εταιριών.
Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από Λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.
Πίνετε χυμό σιταρόχορτου που είναι πλούσιο σε αμυγδαλίνη.
Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ). Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ. . Φρούτα , ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο) καρότα, λαχανίδες ( τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλίτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).
Κανόνας 4ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης. H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία.
Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.
Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς, σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του. Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ. λ. π.
Κανόνας 5ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού».
Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.
Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας. Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό.
Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι. Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζευγνύεται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρανσυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Ευάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).
Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου.
Επίσης αν κάθε πρωί στύβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης. Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσης του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες). Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec. Πείτε μου!
Είχε άδικο ο Ιπποκράτης , όταν έγραφε: «Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο , από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα. Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες». Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;
Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC). Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού.
Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων.
Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επηρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. ΣΕ υπογλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η ( IGF1) είναι υψηλή. Ο όγκος έχει καταναλώσει, όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι ΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο.Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης. Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων.
Ας δούμε μερικές έρευνες. Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού( ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει [παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π.
Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.
Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.
Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.
www.afipnisi.org/2011
Όλες οι γυναίκες γνωρίζουμε πόσο ακριβά είναι τα διάφορα είδη καλλωπισμού και περιποίησης προσώπου ,μαλλιών και σώματος, ,και πόσο μάλλον τώρα ,εν καιρώ κρίσης ,πόσο δύσκολο είναι να διαθέσουμε ποσά για μιά ανάγκη που μετατρέπεται σε …πολυτέλεια .Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως θα αφήσουμε τον εαυτό μας απεριποίητο .Αντιθέτως ! Προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες και βρίσκουμε άλλους τρόπους ,πιό οικονομικούς για να φροντίσουμε τον εαυτό μας . “Κάντο μόνη σου ” λοιπόν !
Συνταγές για τη παρασκευή φυσικών-φυτικών καλλυντικών απο εμάς για εμάς με αγάπη !
Ενυδατική κρέμα προσώπου ( από iatronet.gr )
Θα χρειαστούμε:
Τον κρόκο 2 αυγών
50 γρ. λάδι αβοκάντο
Μισό κουταλάκι χυμό λεμονιού
Μισό κουταλάκι ξύδι μήλου
Προετοιμασία:
Χωρίζουμε τον κρόκο 2 αυγών και τον χτυπάμε στο μίξερ προσθέτοντας σταγόνα-σταγόνα 50 γρ. λάδι αβοκάντο και στη συνέχεια μισό κουταλάκι χυμό λεμονιού και μισό κουταλάκι ξύδι μήλου, όσα δηλαδή χρειάζεται το δέρμα, με πολύ εύκολο και γρήγορο τρόπο. Προσοχή όμως, γιατί κρατάει μόνο 2 έως 3 ημέρες.
Θαμπό και κουρασμένο δερμα ( από iatronet.gr )
Θα χρειαστείτε…
* Ένα πορτοκάλι
* Νερό
* Μερικά ροδοπέταλα
Η διαδικασία είναι εξαιρετικά απλή και σύντομη. Βράστε 2 φλιτζάνια νερό και στύψτε το πορτοκάλι. Χαμηλώστε τη φωτιά και ρίξτε το χυμό του πορτοκαλιού μέσα στο νερό. Προσθέστε λίγα ροδοπέταλα και μείνετε για 5-7 λεπτά πάνω από τον ατμό.
Όταν ολοκληρώσετε την διαδικασία, σκουπίστε απαλά το πρόσωπό σας με χαρτί κουζίνας και βάλτε την ενυδατική σας κρέμα ημέρας.
Θα χρειαστείτε λιγότερο από 10λεπτά για να δώσετε στη θολή σας επιδερμίδα μια αναζωογονημένη, υγιή και σφριγηλή όψη!
Μάσκα κατά της ξηρότητας ( απο iatronet.gr )
Θα χρειαστεί μόνο:
Να ανακατέψετε καλά μια κουταλιά της σούπας από κάθε συστατικό σε ένα φλιτζάνι του τσαγιού. Απλώστε τη μάσκα με ένα φαρδύ πινέλο, ειδικό για τέτοιες περιπτώσεις και αφήστε τη να δράσει για 20- 30 λεπτά.
Μην ξεχνάτε:
* Να μη μιλάτε κατά τη διάρκεια της μάσκας
* Να ξεβγάζετε πάντα με χλιαρό νερό και στη συνέχεια με κρύο
* Η πετσέτα που θα σκουπίσετε το πρόσωπο σας να είναι απαλή και καθαρή
* Να βάζετε πάντα ενυδατική
* Να επαναλαμβάνεται τη μάσκα μια φορά την εβδομάδα
Ενυδατική μάσκα προσώπου ( από iatronet.gr )
Θα χρειαστούμε:
1 μεγάλη κουταλιά γιαουρτιού
1 κρόκο αυγού
1 ½ μεγάλη κουταλιά μέλι
1 κουταλιά μαγιονέζα
Προετοιμασία:
Η ιδανική συνταγή για ισχυρή ενυδάτωση κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ανακατεύουμε 1 κουταλιά γιαουρτιού, 1 κρόκο αυγού, 1 ½ κουταλιά μέλι και 1 κουταλιά μαγιονέζα. Απλώνουμε σε καθαρό στεγνό δέρμα για 15-20 λεπτά και ξεπλένουμε με χλιαρό νερό.
Τονωτική μάσκα για όλους τους τύπους δέρματος
Υλικά:
1 ασπράδι αβγού
1 κουταλιά ανθόγαλο (κρέμα γάλακτος)
Παρασκευή: χτυπάμε το ασπράδι του αβγού να γίνει μαρέγκα, προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και απλώνουμε τη μάσκα για 20′.
Χρήση: αυτή η μάσκα τονώνει και φρεσκάρει το κουρασμένο πρόσωπο και είναι ανεκτή για όλους τους τύπους δέρματος.
(Συγγραφείς συνταγής : Ι.Κρυστάλλη-Ελ.Καταλακίδου / από το in.gr )
Τονωτική λοσιόν με λεμόνι
Θα χρειαστείτε: 1/2 φλιτζάνι φρέσκο χυμό λεμονιού, το ξύσμα ενός λεμονιού, 1 φλιτζάνι αποσταγμένο νερό, 2/3 φλιτζάνι αμαμέλιδα.
Αναμείξτε τα υλικά σε ένα καθαρό γυάλινο μπουκάλι με αεροστεγές πώμα. Ανακινήστε καλά πριν από κάθε χρήση. Φυλάξτε τη λοσιόν στο ψυγείο μέχρι ένα μήνα.
Κρέμα χεριών για τις κρύες μέρες
Υλικά: 1 φλιτζάνι τριμμένο μελισσοκέρι, 1/2 φλιτζάνι έλαιο jojoba, 2 κουταλιές της σούπας τζελ αλόης, 2 κουταλιές της σούπας έλαιο βιταμίνης Ε, 1/2 φλιτζάνι αμυγδαλέλαιο, 9 σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας, 9 σταγόνες αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού.
Αναμείξτε το μελισσοκέρι, το έλαιο jojoba, και το τζελ αλόης σε μπεν μαρί και αφήστε περίπου 3 λεπτά ώσπου να λιώσουν. Βγάλτε το μείγμα από τη φωτιά και χτυπήστε το μέχρι να κρυώσει, προσθέτοντας το αμυγδαλέλαιο, το έλαιο βιταμίνης Ε και τα αιθέρια έλαια ώσπου να αρχίσει να πήζει. Φυλάξτε το μείγμα σε ένα γυάλινο δοχείο με αεροστεγές καπάκι και φυλάξτε μέχρι 2 ημέρες σε δροσερό μέρος. Απλώστε την κρέμα στα χέρια σας για να τα προστατέψετε από το κρύο ή αν είναι σκασμένο το δέρμα .
Προσοχή !
μια φορά το μήνα τουλάχιστον ( και σύμφωνα με τις ανάγκες του δέρματός μας ) ,καλό είναι να γίνεται ένας βαθύς καθαρισμός ,το λεγόμενο Ατμόλουτρο .Η διαδικασία είναι πολύ απλή :
Σε μια κατσαρολίτσα βάζουμε νερό και αν θέλουμε κόβουμε φέτες λεμονιού που τις τοποθετούμε στη κατσαρόλα.Αφού βράσει το νερό :
1. Μαζεύουμε τα μαλλιά σκεπάζουμε το κεφάλι με μια πετσέτα και βάζουμε το πρόσωπό μας για 5′ πάνω από τον ατμό.
2. Στη συνέχεια βγάζουμε το σμήγμα από τους πόρους με ένα χαρτομάνδηλο (ποτέ με γυμνά δάχτυλα).
3. Χρησιμοποιούμε λοσιόν για να κλείσουν οι πόροι
4. και τέλος τοποθετούμε τη μάσκα στο πρόσωπο και τον λαιμό και την αφήνουμε για 15-20′.
5. Ξεπλένουμε με χλιαρό νερό και εάν μας τραβάει απλώνουμε μία κρέμα ημέρας.
**δεν “σπάμε” ποτέ σπυράκια μόνη μας .Υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης .
Περιμένουμε τις απόψεις σας καθώς και τις δικές σας συνταγές ομορφιάς και περιποίησης !
Ας μη ξεχνάμε τέλος ,πως η καλύτερη συνταγή ομορφιάς βρίσκεται μέσα μας ,στη ψυχή μας ,στη καρδιά μας .Η ομορφιά πηγάζει εκ των έσω !
Καρκίνος: Η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος
“Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια. “
Από την maritsa
Η νόσος ως μεταφορά. Η αμφιλεγόμενη θεωρία του δόκτορα Ρίκε Γκέερτ Χάμερ
Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer)υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Όπως λέει, η ασθένεια είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος – αυτή είναι η νέα ιατρική. Του Ζαν-Ζακ Κρεβκέρ
Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής. Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής:
“Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια. ”
Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο.
- Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης.
- Ο καρκίνος των πνευμόνων στον έντονο φόβο του θανάτου.
- Ο καρκίνος του αριστερού στήθους σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, στη έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό ή συμβολικό).
- Ο καρκίνος του δεξιού στήθους σε μια δεξιόχειρα γυναίκα αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση γενικά με τον σύντροφο (σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται).
- Ο καρκίνος του προστάτη αντιστοιχεί στη σεξουαλική εσωτερική σύγκρουση (πραγματική ή συμβολική) σε σχέση με τα παιδιά ή τους απογόνους (ή την ικανότητα δημιουργίας).
- Και ούτω καθεξής, για όλους τους καρκίνους.
Αυτός ο νόμος έχει επιβεβαιωθεί εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από εκατοντάδες θεραπευτές (εκπαιδευμένους από τον Χάμερ ή τους διαδόχους του), σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, χωρίς εξαίρεση. Αυτό που είναι εντυπωσιακό σε αυτήν την ανακάλυψη, είναι ότι ο μηχανισμός: «σύγκρουση – εγκέφαλος – όργανο» λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις. Όσο, δηλαδή, η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία. Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση (με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό) και βάλει τέλος στο έντονο στρες του, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο …
Έτσι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του. Μέσα σε αυτούς τους φακέλους, απαριθμούνται πολλές αποθεραπείες τις οποίες η επίσημη ιατρική χαρακτηρίζει ως « αυθόρμητες, ανεξήγητες ή αξιοθαύμαστες»:
Ανιχνεύσεις (με σκάνερ), αναλύσεις αίματος, ακτινογραφίες, υποβολές εκθέσεων που έγιναν σε νοσοκομεία, αποδεικνύουν ότι ασθενείς έχουν θεραπευθεί εντελώς από καρκίνους, λευχαιμίες, σκληρύνσεις κατά πλάκας, μυοπάθειες, διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες, κωφώσεις, σοβαρές διαταραχές της όρασης, ψωριάσεις, αλλεργίες, κ.λπ.
Κατά τη διάρκεια μιας από τις αναρίθμητες δίκες εναντίον του γιατρού Χάμερστις οποίες ενάγων ήταν ο ιατρικός σύλλογος, ο δικηγόρος του Χάμερ είχε ζητήσει από το δικαστήριο να συγκρίνει το ποσοστό, σε εθνική κλίμακα, όσων επέζησαν από καρκίνο, με το ποσοστό όσων επέζησαν από καρκίνο ανάμεσα στους ασθενείς του πελάτη του (λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικοί από αυτούς είχαν απευθυνθεί σ’ αυτόν, μερικές φορές στο τελευταίο τους στάδιο). Αυτή η σύγκριση παρουσίασε: 95% επιβίωση για περισσότερα από 5 χρόνια για τον Χάμερ, απέναντι στο 30% κατά μέσο όρο, σε εθνική κλίμακα στη Γερμανία.
Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των « εσωτερικών συγκρούσεων».
Εάν σταματούσα εδώ την παρουσίασή, θα σας άφηνα πιθανώς αμήχανους και με πολλές αμφιβολίες. Εάν δεν καταλάβουμε σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη, οι θεραπείες μπορεί να φανούν… μαγικές.
Για να το καταλάβουμε αυτό, ο γιατρός Χάμερ έδωσε πρώτα-πρώτα ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία: αυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της. Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και τρεις μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την σωματική της επιβίωση, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει: τον κυνηγό. Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές : εάν φάει το γεύμα της, για να ικανοποιήσει την ανάγκη της για τροφή, κινδυνεύει να σκοτωθεί με την κοιλιά γεμάτη, εάν το σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας λίγο αργότερα. Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά. Εκείνη την στιγμή, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού : κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί ούτε να ξανανεβεί από το στομάχι, ούτε να συνεχίσει τη διαδρομή του μέσα στο έντερο.
Βρισκόμαστε, λέει ο Χάμερ, μπροστά σε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να χωνευτεί κάτι. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου : ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων στα τοιχώματα του στομαχιού. Στόχος: η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα. Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά. Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς, μια διαδικασία βιοανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο στομάχι. Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων.
Συμπέρασμα: Χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό,τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Το μόνο που δεν σας είπα ακόμη, είναι ότι αυτά τα υπερκύτταρα είναι αυτό που κοινώς αποκαλούμε, καρκινικά κύτταρα του στομαχιού! Έτσι, σύμφωνα με τους Χάμερ και Σαμπά, βάσει επαληθεύσεων που έγιναν στο εργαστήριο, αυτό που αποκαλούμε καρκινικό κύτταρο έχει τις ίδιες λειτουργίες με ένα κανονικό κύτταρο, αλλά με πολλαπλάσιες επιδόσεις. Ένα καρκινικό κύτταρο στομαχιού χωνεύει πολύ πιο γρήγορα και δυνατά από ένα κανονικό κύτταρο. Ένα καρκινικό κύτταρο παγκρέατος παράγει πολύ περισσότερη ινσουλίνη, ένα καρκινικό κύτταρο του στήθους παράγει πολύ περισσότερο γάλα, ένα καρκινικό κύτταρο πνεύμονα έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου αίματος, ένα καρκινικό κύτταρο νεφρού φιλτράρει σαφώς περισσότερο, κ.λπ.. Ας σημειώσουμε, ότι ο γιατρός Κλωντ Σαμπά (Claude Sabbah) γενίκευσε τις ανακαλύψεις του Χάμερ αποδεικνύοντας ότι όλες οι ασθένειες, όποιες και αν είναι αυτές (από την πιο καλοήθη ως την πιο σοβαρή), είναι αποτέλεσμα κάποιου σοκ ή στρες που το βιώσαμε χωρίς να το εκφράσουμε, και ενεργοποιούνται από τον εγκέφαλο, ως η τέλεια λύση για την εξασφάλιση της επιβίωσης. Γιατί πεθαίνουμε από τις ασθένειές μας;
Τότε, θα μου πείτε, εάν οι ασθένειες είναι οι τέλειες λύσεις που είναι γραμμένες στη βιολογική διαδικασία για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή μας, γιατί πεθαίνουμε από καρκίνο ή άλλες ασθένειες; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλάβουμε, με ποιο τρόπο επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας τις πληροφορίες που φτάνουν σ’ αυτόν. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ο εγκέφαλος δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία. Για να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα · – Εάν ξαφνικά βρεθείτε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20όροφου κτιρίου, ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο: θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς (άνοδος του ποσοστού της αδρεναλίνης, επιτάχυνση του καρδιακού παλμού, άγχος, ίλιγγος, κ.λπ.). Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική πληροφορία · – Εάν, διαβάζοντας το παραπάνω παράδειγμα, φανταστήκατε τον εαυτό σας σ’ αυτή τη θέση, πιθανώς ο εγκέφαλός σας να ενεργοποίησε τις ίδιες αντιδράσεις. Εντούτοις, δεν βρισκόσαστε πραγματικά σε κίνδυνο, αφού ήσασταν καθισμένος και διαβάζατε. Ο εγκέφαλός σας όμως επεξεργάστηκε μια φανταστική πληροφορία, σαν να ήταν πραγματική ·
Εάν, τώρα, κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικού παιχνιδιού ή κάποιας κινηματογραφικής προβολής, το σενάριο σάς προβάλει στο χείλος μιας στέγης, με το κενό από κάτω, σκηνή τραβηγμένη από την οπτική γωνία του ήρωα, και εάν είστε αρκετά βυθισμένος, συνεπαρμένος μέσα στην εικόνα, ο εγκέφαλός θα αντιδράσει και πάλι με το ίδιο τρόπο. Εδώ, θα έχει επεξεργαστεί μια εικονική πληροφορία σα να ήταν πραγματική · – Και τέλος, εάν σας ανακοινώσουν ξαφνικά ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεστε κήρυξε πτώχευση, τη στιγμή που εσείς έχετε μόλις πάρει ένα μεγάλο δάνειο από την τράπεζα, θα αισθανθείτε ίσως τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σας. Ο εγκέφαλος θα ενεργοποιήσει και πάλι τις ίδιες αντιδράσεις, παρόλο που ή άβυσσος που έχετε μπροστά σας, δεν είναι παρά συμβολική. Έτσι, θα έχει επεξεργαστεί μια συμβολική πληροφορία σα να ήταν πραγματική. Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα καταλάβετε εύκολα ότι ό,τι λέμε, ό,τι σκεφτόμαστε εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό μας ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως υπερυπολογιστής.
Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε: “αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ,δεν θα μπορέσω ποτέ να το χωνέψω “, και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε, τότε ο εγκέφαλός σας θα λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν πραγματική. Εάν η σύγκρουση που βιώνετε στη σχέση σας με το άλλο άτομο είναι πολύ έντονη και δεν καταφέρνετε να εκφράσετε όλη τη δυσαρέσκεια που αισθάνεστε, είναι πολύ πιθανό ο εγκέφαλος να ξεκινήσει πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων (δηλαδή καρκινικών κυττάρων) για να χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε… Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι εάν δεν συμφιλιωθείτε με τον φίλο σας, εάν παραμείνετε στις θέσεις σας, εάν δεν τον συγχωρέσετε, δεν θα μπορέσετε πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε. Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα, θα συνεχίζει το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων. Μαντεύετε τη συνέχεια : αργά ή γρήγορα, εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά. Θα σας γίνει τότε διάγνωση καρκίνου του στομάχου, που οι γιατροί θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους. Αλλά αρχίζετε να μαντεύετε αυτό που υπάρχει κίνδυνος να επακολουθήσει.
Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο εγκέφαλός σας θα συνέχιζε να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι. Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακάλυπταν αυτό που θα ονόμαζαν υποτροπή ή μετάσταση, ενώ αυτό δεν θα ήταν παρά η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο. Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκινολόγου σας και αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων ,στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς καρκίνος του πνεύμονα. Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος. Πώς να προλάβουμε τις ασθένειες και πώς να τις θεραπεύσουμε ; Στο τελευταίο μου βιβλίο «Η γλώσσα της θεραπείας» έχω περιγράψει λεπτομερώς τις διαδικασίες που, ξεκινώντας από έντονα ψυχικά σοκ ή μεγάλο στρες, καθορίζουν και προκαλούν τις σωματικές ασθένειές μας.
Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μου φαίνεται άχρηστο να προχωρήσω βαθύτερα, αφού η ίδια λογική ισχύει για όλες τις ασθένειες, ανεξάρτητα από τον βαθμό έντασης και σοβαρότητάς τους. Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε από όλα αυτά είναι, ότι από τη μια, ο εγκέφαλος δε σφάλει ποτέ και από την άλλη, ότι αυτός είναι που ενεργοποιεί όλες τις «ασθένειες» έτσι ώστε να εγγυηθεί στο άτομο τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη. Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά. Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι εάν μάθετε τους νόμους της Νέας Ιατρικής του Ρίκε Γκέερτ Χάμερ ή της Ολιστικής Βιολογίας του Κλωντ Σαμπά, που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας, θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειές σας, αλλά κυρίως θα μπορείτε να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε.
Πώς ; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει : το να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, οι πράξεις του να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, να συγχωρεί. Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να μας θεραπεύσουν… – να εκφράζουμε τις ανάγκες μας : πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός, λίγοι είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν συνειδητά τις αληθινές ανάγκες τους και αφετέρου, ακόμη πιο σπάνιοι είναι εκείνοι που έχουν την ικανότητα να τις εκφράσουν με κατάλληλο τρόπο. Συνεπώς, συσσωρεύουμε μίση και μνησικακίες, μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα. Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας ταιριάζει, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να ξεφύγουμε. Μας συμβαίνουν συχνά απαράδεκτα πράγματα. Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε.
Το να ξαναμάθουμε να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τα όριά μας για όσα δεν θέλουμε πια, το να είμαστε ικανοί να τα εκφράσουμε στους συνομιλητές μας, χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες, αυτό είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις. – να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας : Το συναίσθημα μοιάζει με το σύμπτωμα. Είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας. Μια ανάγκη μας ματαιώνεται· εμφανίζεται ένα δυσάρεστο συναίσθημα (θυμός, θλίψη, φόβος, κ.λπ.). Μια ανάγκη μας ικανοποιείται· ένα ευχάριστο συναίσθημα θα εκδηλωθεί (χαρά, ευχαρίστηση, κ.λπ.). Δυστυχώς, η παιδεία μας μας έχει διδάξει, να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας όπως η ιατρική αντιμετωπίζει τα συμπτώματα : να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας μάς οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται.
Σ’ αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα [θυμηθείτε : στο παράδειγμα με το αυτοκίνητο, εάν οι φωτεινοί δείκτες του πίνακα ελέγχου (τα συναισθήματα) δεν λειτουργούν πια ή δεν ληφθούν υπόψη, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής (στα όργανα του σώματος)]. Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας. – να τολμούμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους :
Πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβηνα μη τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Σημειώστε ότι ακόμη και ο υπολογισμός είναι λανθασμένος : θέλοντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, δεν λέμε αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει …
Το να τολμάμε την σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους. – να αναγνωρίζουμε και να δεχόμαστε την πραγματικότητα όπως αυτή είναι : συχνά έχω παρατηρήσει, ότι πολλές ασθένειες ξεκινάνε όταν αρνούμαστε να δούμε μια κατάσταση, όταν της αντιστεκόμαστε, όταν δεν δεχόμαστε αυτό που μας συμβαίνει. Έτσι, μπορεί να μπούμε σε καταστάσεις εσωτερικής σύγκρουσης, αντίστασης, αυτοϋποτίμησης, απώλειας της ταυτότητας ή του χώρου κυριαρχίας μας. Και όσο περισσότερο μαχόμαστε την πραγματικότητα, τόσο περισσότερο ενισχύουμε την επιρροή της και τη δύναμή της πάνω μας, μέχρις ότου εξαντληθούμε. Χωρίς να είμαστε καθόλου μοιρολάτρες (το θέμα δεν είναι να είμαστε ανθρώπινα ράκη που δέχονται τα πάντα χωρίς αντίδραση, αντιθέτως), το να δεχόμαστε την πραγματικότητα είναι το να τολμάμε να την κοιτάμε κατάματα, αντικειμενικά, χωρίς να κρίνουμε. Είναι επίσης το να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα γεγονότα, θεωρώντας τα ούτε καλά, ούτε κακά : η συμβουλή μου είναι, να θεωρούμε μάλλον ό,τι μας συμβαίνει σαν ευκαιρίες που μας προσφέρονται για να μάθουμε κάτι καινούργιο. – οι πράξεις μας να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα : Ο Γιούνγκ επέμενε πολύ σε αυτό το σημείο. Πράγματι, δεν υπάρχει θεραπεία εάν δεν δράσουμε πραγματικά. Συχνά, μένουμε εγκλωβισμένοι στις εσωτερικές συγκρούσεις μας και τα στρες, επειδή δεν τολμάμε να δράσουμε. Ή ακόμα χειρότερα : επειδή νομίζουμε ότι αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αιτία του καρκίνου μας για να θεραπευθούμε. Λάθος.
Όσοι πίστεψαν πως είναι έτσι, έχουν πεθάνει. Η δράση είναι ο μόνος τρόπος να δώσουμε στον εγκέφαλο την πληροφορία ότι η συγκρουσιακή κατάσταση τελείωσε. Ειδάλλως, το είδαμε παραπάνω, η ενεργοποίηση της ασθένειας δεν θα σταματήσει ποτέ. – να τελειώνουμε τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχουμε με τους άλλους: αυτή η έννοια εκφράστηκε για πρώτη φορά από την Ελίζαμπεθ Κίμπλερ Ρος (Kübler-Ross), την ελβετίδα γιατρό που μετανάστευσε στις Η.Π.Α, από όπου ξεκίνησε η εφαρμογή της φροντίδας για την ανακούφιση των βαριά ασθενών, που σήμερα είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Έλεγε, ότι πολλοί ασθενείς, στο τέλος της ζωής τους, αισθανόντουσαν την απόλυτη ανάγκη να συμφιλιωθούν με αυτούς με τους οποίους είχαν έρθει σε ρήξη. Παρατήρησε χιλιάδες φορές, ότι μόλις αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις έκλειναν, οι ασθενείς πέθαιναν την ίδια νύχτα, νηφάλιοι και γαληνεμένοι. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε το τέλος της ζωής μας, στο τελευταίο στάδιο μιας μακράς και επίπονης ασθένειας για να το κάνουμε αυτό.
Από προσωπική εμπειρία ξέρω, ότι κλείνοντας ταχτικά τις εκκρεμείς υποθέσεις μου, με βοηθάει να διατηρώ την ισορροπία μου και να μην δημιουργώ άχρηστες και επιζήμιες πηγές άγχους. – να συγχωρούμε : τέλος, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, να συγχωρούμε. Όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας. Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Δηλαδή, τελικά, με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.
Συμπεράσματα:
Στο τέλος αυτού του άρθρου, θέλω να βγάλω μερικά σύντομα συμπεράσματα. Πρώτα πρώτα, δεν υπήρξε στόχος μου να σας πείσω ότι οι πεποιθήσεις σας σχετικά με την υγεία και την ασθένεια είναι λανθασμένες. Ξέρω πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν να παραθέσω πολύ περισσότερα, για να σας κάνω να αλλάξετε απόψεις. Στόχος μου ήταν να σας προτείνω μια θεώρηση του πώς θα είναι πιθανώς στο μέλλον η κατανόηση της ασθένειας και της θεραπείας. Εάν κάποια από αυτές τις ιδέες βρήκε απήχηση μέσα σας, σας προσκαλώ να εμβαθύνετε την έρευνά σας, να ενημερωθείτε, να διαβάσετε τα βιβλία που αρχίζουν τώρα να βγαίνουν σχετικά με το θέμα … Και κυρίως, να πειραματιστείτε μόνοι σας με τον εαυτό σας, όπως κάνω εγώ, εδώ και 18 χρόνια. Έπειτα, αυτή η θεώρηση μας κομίζει ένα εξαιρετικά καλό νέο : η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τους θεραπευτές που βρίσκονται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας. Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους, την αυτονομία μας, την ελευθερία μας, την αυτοκυριαρχία μας.
Και τέλος, ως ασθενείς και ως πολίτες, έχουμε όλοι το καθήκον να ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, όσο περισσότερο μπορούμε, γύρω από αυτές τις νέες έρευνες, έτσι ώστε η τρέλα που έχει καταλάβει την ιατρική, πολιτική και οικονομική εξουσία σε σχέση με κάθε τι το εναλλακτικό, να γελοιοποιηθεί, να αποδειχθεί ακατάλληλη, ξεπερασμένη. Όταν βλέπω τις διώξεις τις οποίες υφίστανται πολλοί θεραπευτές που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν πραγματικά την υγεία και τον ασθενή (και επομένως να μην υπηρετούν πια τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων), γνωρίζω ότι αυτή η νέα μορφή ιεράς εξέτασης δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα είμαστε αρκετοί για να πούμε ευθέως στους κλασσικούς γιατρούς μας, αυτό που πραγματικά μας θεράπευσε. Αλλιώς, η ασθένεια θα παραμείνει για πολύ ακόμη στα χέρια αυτών που έχουν πάρει την εξουσία πάνω στη ζωή μας και το σώμα μας. Έχουμε τον κόσμο που μας αξίζει. Θα έχουμε τον κόσμο που δικαιούμαστε;Αυτό θα εξαρτηθεί από μας.”
της Κρυσταλίας Πατούλη από το Tvx
Από το Readers’ digest
|
Το κάπνισμα συνεχίζει να αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες συνήθειες στους ‘Ελληνες μαθητές, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε ημερίδα του υπουργείου Παιδείας. Οι λόγοι που τους οδηγούν στο κάπνισμα. Δείτε τα στοιχεία .
Σχεδόν οι μισοί μαθητές, ηλικίας 14 έως 18 ετών, έχουν καπνίσει τουλάχιστον μια φορά, ένας στους πέντε είναι καθημερινός καπνιστής, ενώ ένας στους δέκα είναι βαρύς καπνιστής, δηλαδή καπνίζει περισσότερα από δέκα τσιγάρα την ημέρα.
“Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε το βάρος στην πρόληψη, σε εκείνες τις ηλικίες όπου η προσωπικότητα ακόμη διαμορφώνεται. Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι επομένως πολύ σημαντική στην πρόληψη. Για το υπουργείο Παιδείας το θέμα της πρόληψης αποτελεί κεντρικό μήνυμα, ένα σύνθημα, μια πρόκληση για όλους μας”, τόνισε κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών της ημερίδας η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, Φώφη Γεννηματά, η οποία αναφέρθηκε στη συντονισμένη προσπάθεια που γίνεται για την αντιμετώπιση του καπνίσματος.
“Είναι ίσως η πρώτη φορά που ενώνουμε τόσο οργανωμένα τις δυνάμεις μας, είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να συνεργαζόμαστε συστηματικά και με οργανωμένο σχέδιο”, τόνισε η κ. Γεννηματά αναφερόμενη στο μνημόνιο συνεργασίας που υπογράφηκε πρόσφατα ανάμεσα στα υπουργεία Παιδείας και Υγείας, τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και την Αντικαπνιστική Εταιρεία. Η αναπληρώτρια υπουργός, έκανε λόγο για “εθνική μάχη” απέναντι στο κάπνισμα, η οποία για να είναι νικηφόρα είναι αναγκαία η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και η ενίσχυση του μαθήματος της Αγωγής της Υγείας.
Μόνο τον περασμένο χρόνο, πραγματοποιήθηκαν 2.100 προγράμματα σχολικής υγείας σε σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στα οποία συμμετείχαν 38.000 μαθητές και 2.160 εκπαιδευτικοί.
Όπως ανέφερε η ομότιμη καθηγήτρια του πανεπιστημίου Αθηνών Αννα Κοκκέβη, παρουσιάζοντας στοιχεία έρευνας σε δείγμα 10.000 μαθητών που πραγματοποιήθηκε το 2007, ήδη έχουν καταγραφεί ορισμένα θετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του καπνίσματος, καθώς στον γενικό πληθυσμό έχει μειωθεί το ποσοστό των καπνιστών, με παράλληλη αύξηση του αριθμού των καπνιστών που καταφεύγουν σε ιατρεία διακοπής καπνίσματος.
Μείωση παρουσιάζει και ο αριθμός των μαθητών που καπνίζουν σήμερα, σε σχέση με τους μαθητές της δεκαετίας του 1980 και τα μέσα της δεκαετίας του 1990 όταν κάπνιζε το 35% των εφήβων.
Ωστόσο, το 22% των εφήβων που καπνίζει συστηματικά σήμερα δεν θεωρείται καθόλου μικρό, ενώ εξίσου ανησυχητικό είναι και το 8% των εφήβων που καπνίζουν συστηματικά στην τρυφερή ηλικία των 13 ετών.
Από στατιστική μελέτη που παρουσίασε η κ. Κοκκέβη, προκύπτει, επίσης, ότι οι πιθανότητες να αρχίσει ένας έφηβος το κάπνισμα αυξάνονται κατά έντεκα φορές εάν καπνίζει το φιλικό του περιβάλλον, εάν καπνίζουν τα μεγαλύτερα αδέλφια του (2 φορές), εάν καταναλώνει παράνομες ουσίες (5,9 φορές), εάν καταναλώνει καφέ (4 φορές), αλκοόλ (2,4 φορές).
Στην ημερίδα παραβρέθηκε ομάδα μαθητών του 15ου Λυκείου Πειραιά, με σύνθημα “Δεν θέλω να γίνουν τα όνειρά μου καπνός”, που κατέθεσαν τις προσωπικές τους εμπειρίες από τη σχέση τους με το κάπνισμα.
“Αρχισα να καπνίζω από άγχος και έλλειψη παρέας”, εξομολογήθηκε η 16χρονη Κική ενώ ο συνομήλικός της Κώστας δεσμεύθηκε ότι δεν πρόκειται να καπνίσει ποτέ γιατί έχει χάσει συγγενικό του πρόσωπο από αυτή τη βλαβερή συνήθεια.
πηγή : News 247
Είναι ασφαλώς μια οικουμενική και διαχρονική πρακτική, με ιδιαίτερη ίσως έμφαση στους ανατολίτικους πολιτισμούς και τις Θρησκείες.Κατά τούτο η νηστεία, η κατά διαστήματα αποχή, επιβεβλημένη ή και εθελούσια, από “επιλήψιμες” τροφές (καθώς και από άλλες “ελευθεριάζουσες” καταναλωτικές συνήθειες ) μοιάζει να ενώνει τους ανθρώπους .
Αρχαία Ελλάδα
Νηστεία, ετυμολογία της λέξης : από το στερητικό νη και έδω/εσθίω (τρώω).
Οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι , δε φαίνεται να είχαν ιδιαίτερο ενθουσιασμό για τις παρατεταμένες στερήσεις από συγκεκριμένα τρόφιμα και ποτά ,παρόλο που τιμούσαν το σώμα και το πνεύμα και τα ήθελαν και τα δύο καθαρά, χωρίς περιττά βάρη.Νήστευαν οι συμμετέχοντες στα μεγάλα μυστήρια ( Ελευσίνια,Θεσμοφόρια κλπ ),οι ιερείς, οι στρατηγοί και οι βασιλείς ,προετοιμαζόμενοι για τελετουργικές θυσίες .Οι απλοί πολίτες όμως όχι.Απλά τηρούσαν την οδηγία “νούς υγιής εν σωματι υγιεί” .Εξαίρεση αποτελούσαν οι Ορφικοί και οι Πυθαγόρειοι που είχαν δικά τους, προχωρημένα ασκητικά πρότυπα.
Ανατολή
Πηγαίνοντας βαθύτερα στην Ανατολή θα συναντήσουμε ακραίες πραγματικά εκφάνσεις της πρακτικής της νηστείας.Στους Βουδιστές του Θιβέτ για παράδειγμα ,που εναλλάσουν την ήπια νηστεία ( φαγητό μόνο το βράδυ ) με την ιδιαίτερα σκληρή δοκιμασία όπου δεν επιτρέπεται να καταπιείς ούτε το σάλιο σου…Ή στους Βραχμάνους της Ινδίας με τις αυστηρότατες στερήσεις και με τους Φακίρηδες να πρωτοστατούν με παρατετατένες και επαναληπτικές …απεργίες πείνας.Εξαίρεση αποτελούν στην Ανατολή ,αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα, οι Πάρσοι ( κληρονόμοι του Ζωροαστρισμού ) , οι οποίοι αποκλείουν οποιαςδήποτε μορφής νηστεία , προβάλλοντας την ανάγκη να έχουν ανά πάσα στιγμή σώμα γερό και δυνατό .
Ισλαμισμός
μια άλλη μεγάλη μονοθεϊστική θρησκεία που επιτακτικά ορίζει περιόδους εντατικής νηστείας.Είναι βέβαια πρωτίστως το Ραμαζάνι , στον ένατο μήνα (Ραμαζάν) του σεληνιακού Ισλαμικού ημερολογίου, πριν τη μεγάλη γιορτή Μπαϊράμ.Να αναφερθεί εδώ και η αυστηρή τήρηση των ιερών κανόνων τη δέκατη μέρα του (πρώτου) μήνα Μπουχαρέμ.Εδώ το δόγμα καλεί τους πιστούς να μη βάζουν τίποτα στο στόμα τους όλη τη μέρα , παρά μόνο μετά τη δύση του ηλίου.Υπό τη αυστηρή προυπόθεση πάντα πως η τροφή τους δεν θα είναι ποτέ, νηστεύονταςή όχι, χοιρινό κρέας.Και εδώ συνταντάμε έναν δαίδαλο με τις άνομες τροφές Χαράμ και τις σύννομες Χαζάλ (ζώα-πλην του αυστηρώς αποκηρυγμένου γουρουνιού- που δεν πνίγονται στο αίμα τους και που σφαγιάζονται ,όπως ορίζει το Κοράνι, με τον σωστό προσανατολισμό ,από το δεξιό πλευρό ,προς τη Μέκκα ).
Εβραϊκή Παράδοση
Περιορισμένη φαίνεται να είναι και η έκταση του φαινομένου της νηστείας στην Εβραϊκή παράδοση.Στην Παλαιά Διαθήκη πουθενά δε φαίνεται να συνδέεται η νηστεία με μια θρησκευτική επιταγή.Εκτιμάται βέβαια ότι είναι μια θεάρεστη πρακτική, καθώς αυτός που νηστεύει εμφανίζεται μεταμελημένος για τα κρίματά του και ζητά τη θεία συγχώρεση.Από τελετουργική σκοπιά παρατηρούμε πως “μαζικές” νηστείες μοιάζει να σημαδεύουν μόνο τις επετείους μεγάλων συμφορών ποτ έπληξαν τον περιούσιο λαό ,όπως η άλωση της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορα.
Χριστιανισμός
Ο Χριστιανισμός ήταν αυτός που εξύψωσε τη μεθοδική πρακτική της νηστείας ως δογματικό καθήκον και πρωτεύουσα σωματική και ψυχική άσκηση.Πρώτος διδάξας βέβαια ο ίδιος ο Ιησούς ,αποσυρόμενος στην ΄’ερημο, μετά τη βάπτισή στον Ιορδάνη ,και νηστεύοντας εξαντλητικά για σαράντα μέρες ,πριν τη μεγάλη τελική δοκιμασία.
Δίπλα στη (Τεσ)σαρακοστή ,έχουμε τις νηστείες των Χριστουγέννων,των Αγίων Αποστόλων και της Παναγίας ( δεκαπενθήμερες αυτές ) , αλλά και τις ιδιαίτερα αυστηρές μονοήμερες της παραμονής των Θεοφανίων ,ανήμερα του αποκεφαλισμού του Ιωάννη του Προδρόμου, του Τίμιου Σταυρού και της παραμονής των Χριστουγέννων- ημέρες που πρέπει να κυλήσουν χωρίς καν λάδι ή κρασί.
Κατά κανόνα οι απαγορεύσεις αφορούν το ( αιμάσσον ) κρέας και τα παράγωγά του ( αυγά,γάλα,τυριά,γαλακτοκομικά ) ,ενώ στην πιό άτεγκτη μορφή τους περιλαμβάνουν και τα αιμάσσοντα ψάρια ,εξαιρώντας έτσι μόνο τα νόστιμα οστρακοειδή ,μαλάκια κτλ.
Παράλληλοι λοιπόν οι δρόμοι των Θρησκειών , που όμως ,όπως και στη γεωμετρία δεν τέμνονται….
Ίσως καλύτερη να είναι τελικά η κατάθεση του Επίκουρου για τη μετρημένη και υγιεινή διατροφή : Ασκούμαστε, λέει εμφατικά, στην λιτή και εγκρατή διατροφή.Επί πλέον όμως έτσι , όταν πότε πότε μας τυχαίνουν πολυτελή γεύματα (τοις πολυτέλεσιν εκ διαλειμμάτων προσερχόμενοις ) , είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι και προδιατεθειμένοι για αυτά.
