Απρ
10

ΑΠΟ ΤΟΝ Ν.ΤΣΙΦΟΡΟ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 10 Απριλίου 2025

” Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες.
Δύναμη; Μπούρδες. Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει λιάδα.
Πήρες παρασήματα και χειροκροτήματα και ζήτω και έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα, χωρίς να το καταλάβεις.
Έβαλες παρά στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στη λεκάνη του καμπινέ.
Κάνεις το δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο και από την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και το χιονιά και το πρωί, είναι φρέσκο και δεν του ‘γινε τίποτα.
Πού ‘ν’ η δύναμή σου ρε φιόγκο κάτου από τούτο εδώ το Σύμπαν που μας πλακώνει με το βάρος του; Πού ‘ναι τα μεγαλεία σου και το τουπέ σου; Μια ανάποδη να πάρουνε τα πράματα, στα λεφτά, στα πολιτικά, στην υγεία, στα όλα που την βασίζεις, πας, ξεγράφτηκες και μήτε που θέλουνε να σε θυμούνται οι άλλοι.
Πέθανες και περάσανε πενήντα χρόνια και μήτε κανένας ξέρει αν υπήρξες και αν έκανες και σε φοβηθήκανε και σε λογαριάσανε…

Νίκος Τσιφόρος..

Η Ζωή μας σήμερα Χωρίς σχόλια »
Απρ
5

“ΧΩΡΙΣ ΦΩΝΗΕΝ, ΧΩΡΙΣ ΦΩΝΗ”

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 5 Απριλίου 2025

“Σε ποιες κοιλάδες ταξιδεύεις από χθες, μόνος
με τα ποιήματα να πέφτουν απ’ τις τσέπες σου.

Εμείς που κάποτε μιλήσαμε με σύμφωνα
χωρίς φωνήεν και χωρίς φωνή, εμείς οι δύο
βράδια ολόκληρα σε μια διάλεκτο ερήμου
θυμάμαι το παράπονο, το μυτερό καρφί.

Δεν έχω ένα αδελφό, είμαι μοναχοπαίδι
καθόλου λίγο αυτό, εσύ δεν ξέρεις, μη μιλάς
κάθε που αλλάζω μέσα στον ύπνο μου πλευρό
γλιστράει το χέρι σε μιαν άβυσσο που χάσκει.

Έλα, τυλίξου πάλι το μεγάλο σου κασκόλ
εκεί που πας θα συναντήσεις κρύο”

Γιώργος Ευσταθίου ” Η τρυφερότητα των άκρων”

 

Ποίηση Χωρίς σχόλια »
Απρ
5

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 5 Απριλίου 2025

Σε μια εποχή όπου η τεχνολογία διαμορφώνει κάθε πτυχή της ζωής μας, η τουριστική βιομηχανία διέρχεται μια μεταμορφωτική επανάσταση. Η συγχώνευση της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) και του Web 3.0 βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της αλλαγής, δημιουργώντας έξυπνους τουριστικούς προορισμούς που υπόσχονται να ανυψώσουν τις εμπειρίες των επισκεπτών σε πρωτοφανή ύψη. Η τεχνολογία φέρνει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο οι προορισμοί ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους, με τις έξυπνες τεχνολογίες να διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην τουριστική εμπειρία από τον προγραμματισμό ταξιδιών μέχρι τις ίδιες τις διακοπές. Οι τουριστικοί προορισμοί επωφελούνται από την έξυπνη τεχνολογία με τρεις σημαντικούς τρόπους: βελτιστοποίηση της χρήσης των πόρων, προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και βελτίωση της ποιότητας ζωής τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους επισκέπτες.

Τεχνητή Νοημοσύνη: Ο εγκέφαλος πίσω από τον έξυπνο τουρισμό

Η συμβολή της τεχνητής νοημοσύνης στον έξυπνο τουρισμό είναι πολύπλευρη. Οι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης μπορούν να επεξεργάζονται και να ερμηνεύουν δεδομένα ταξιδιωτών για να παρέχουν εξατομικευμένες προτάσεις, από διαμονή και φαγητό μέχρι δραστηριότητες και τοπικά αξιοθέατα. Η Επεξεργασία Φυσικής Γλώσσας (NLP) επιτρέπει στα chatbot και τους εικονικούς βοηθούς να προσφέρουν υποστήριξη συνομιλίας σε πραγματικό χρόνο, διασφαλίζοντας ότι οι ταξιδιώτες έχουν τις πληροφορίες που χρειάζονται στα χέρια τους.

Για παράδειγμα, οι μηχανές προτάσεων βάσει τεχνητής νοημοσύνης αναλύουν τη συμπεριφορά και τις προτιμήσεις του παρελθόντος για να προτείνουν προσαρμοσμένα δρομολόγια, ενώ τα προγνωστικά αναλυτικά στοιχεία μπορούν να προβλέψουν μοτίβα πλήθους, βοηθώντας στη διαχείριση της τουριστικής ροής και στη μείωση της συμφόρησης σε δημοφιλείς τοποθεσίες. Αυτές οι δυνατότητες όχι μόνο ενισχύουν την εμπειρία των επισκεπτών αλλά συμβάλλουν επίσης σε πιο βιώσιμες τουριστικές πρακτικές.

Web 3.0: Ενδυνάμωση του ταξιδιώτη

Το Web 3.0 εισάγει ένα νέο επίπεδο διαδραστικότητας και ενδυνάμωσης των χρηστών. Μέσω της τεχνολογίας blockchain, προσφέρει ασφαλείς και διαφανείς μηχανισμούς συναλλαγών, διασφαλίζοντας ότι οι διαδικασίες κράτησης είναι ασφαλείς και επαληθεύσιμες. Οι αποκεντρωμένες εφαρμογές (dApps) που βασίζονται σε blockchain μπορούν να διευκολύνουν τις υπηρεσίες peer-to-peer, όπως η κοινή χρήση καταλυμάτων και οι τοπικές ξεναγήσεις, χωρίς την ανάγκη για μεσάζοντες.

Επιπλέον, η έμφαση που δίνει το Web 3.0 στην ιδιοκτησία και το απόρρητο δεδομένων σημαίνει ότι οι ταξιδιώτες έχουν μεγαλύτερο έλεγχο στα προσωπικά τους στοιχεία. Μπορούν να επιλέξουν ποια δεδομένα θα μοιραστούν και με ποιον, ενισχύοντας ένα αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφάλειας που είναι ζωτικής σημασίας στην ψηφιακή εποχή.

Δημιουργία απρόσκοπτων και καθηλωτικών εμπειριών

Η τεχνητή νοημοσύνη φέρνει επανάσταση στη χρήση δεδομένων και στη λήψη αποφάσεων στον τουρισμό επεξεργάζοντας τεράστιες ποσότητες δεδομένων από διάφορες πηγές, επιτρέποντας υπερ-εξατομικευμένες υπηρεσίες και υποστήριξη σε πραγματικό χρόνο μέσω chatbot και εικονικών βοηθών. Αυτό ενισχύει σημαντικά την τουριστική άνεση και ικανοποίηση. Το Web 3.0, με την αποκεντρωμένη αρχιτεκτονική του, προσφέρει υψηλά επίπεδα ασφάλειας και ενδυνάμωσης των χρηστών. Η τεχνολογία Blockchain διασφαλίζει διαφανείς, ασφαλείς και αμετάβλητες συναλλαγές, μειώνοντας την απάτη και εξορθολογίζοντας τις διαδικασίες κράτησης μέσω έξυπνων συμβολαίων. Μαζί, το AI και το Web 3.0 οδηγούν σε μια αλλαγή παραδείγματος στη βελτίωση της εμπειρίας των επισκεπτών και της λειτουργικής αποτελεσματικότητας. Αυτή η συνέργεια δημιουργεί απρόσκοπτες και καθηλωτικές ταξιδιωτικές εμπειρίες, διευκολύνοντας εξελιγμένους ψηφιακούς ταξιδιωτικούς συνοδοιπόρους που προσφέρουν εξατομικευμένα δρομολόγια, ξεναγήσεις βελτιωμένες με AR/VR και διαδραστικούς οδηγούς, μεταμορφώνοντας τον τρόπο με τον οποίο οι ταξιδιώτες εξερευνούν και απολαμβάνουν προορισμούς.

Προώθηση του βιώσιμου και χωρίς αποκλεισμούς τουρισμού

Πέρα από τη βελτίωση των εμπειριών των επισκεπτών, η σύγκλιση της τεχνητής νοημοσύνης και του Web 3.0 προωθεί σημαντικά τον αειφόρο και χωρίς αποκλεισμούς τουρισμό. Η τεχνητή νοημοσύνη βελτιστοποιεί τη διαχείριση των πόρων προβλέποντας και μετριάζοντας τον αντίκτυπο των τουριστικών δραστηριοτήτων στο τοπικό περιβάλλον. Ταυτόχρονα, τα αποκεντρωμένα δίκτυα του Web 3.0 ενδυναμώνουν τις τοπικές κοινότητες διευκολύνοντας τις αλληλεπιδράσεις και τις συναλλαγές μεταξύ ομοτίμων, διασφαλίζοντας ότι τα οικονομικά οφέλη του τουρισμού κατανέμονται πιο ομοιόμορφα.

Η ευφυΐα και η βιωσιμότητα είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματικότητα που πρέπει να αγκαλιάσουν οι οργανισμοί, οι διαδικασίες και οι ενδιαφερόμενοι στον τομέα του τουρισμού για να ευδοκιμήσουν. Εστιάζοντας σε αυτούς τους δύο τομείς, γίνεται σαφές ότι δημιουργούν συνεχώς νέες συνθήκες ισορροπίας, καθοδηγούμενες από την κοινωνική και οικονομική δυναμική. Αυτή η δυναμική ωθεί τον τουριστικό τομέα προς έναν κύκλο που στοχεύει στην επίτευξη υψηλότερων προτύπων αποδοτικότητας. Αξιοποιώντας δεδομένα, οι προορισμοί μπορούν να δημιουργήσουν εξατομικευμένες εμπειρίες που προάγουν τόσο τη βιωσιμότητα όσο και την ικανοποίηση των επισκεπτών, συμβάλλοντας τελικά σε ένα πιο ισορροπημένο και υπεύθυνο τουριστικό οικοσύστημα.

Χρησιμοποιήστε περιπτώσεις για το πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη και το Web 3.0 ωφελούν τον Τουρισμό

  • Εξατομικευμένα Ταξιδιωτικά Δρομολόγια με AI . Μια πλατφόρμα με τεχνητή νοημοσύνη αναλύει τις προηγούμενες συμπεριφορές, τις προτιμήσεις και τα δεδομένα σε πραγματικό χρόνο ενός ταξιδιώτη για να προτείνει ένα προσαρμοσμένο δρομολόγιο. Εάν ένας τουρίστας προτιμά πολιτιστικές εμπειρίες, η AI μπορεί να προτείνει επισκέψεις σε μουσεία, ιστορικούς χώρους και πολιτιστικές εκδηλώσεις που ευθυγραμμίζονται με τα ενδιαφέροντά του. Αυτό ενισχύει την εμπειρία των επισκεπτών παρέχοντας προσαρμοσμένες συστάσεις, εξοικονομώντας χρόνο και αυξάνοντας την ικανοποίηση.
  • Υποστήριξη πελατών με γνώμονα το AI . Τα chatbot που βασίζονται σε AI και οι εικονικοί βοηθοί σε ταξιδιωτικούς ιστότοπους και εφαρμογές για κινητά παρέχουν υποστήριξη πελατών 24/7. Μπορούν να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με κρατήσεις, να προτείνουν δραστηριότητες, να παρέχουν τοπικές ενημερώσεις για τον καιρό και να μεταφράζουν γλώσσες σε πραγματικό χρόνο. Αυτό διασφαλίζει ότι οι ταξιδιώτες λαμβάνουν άμεσες και ακριβείς πληροφορίες, ενισχύοντας την ευκολία και τη συνολική εμπειρία τους.
  • Predictive Analytics για διαχείριση πλήθους . Τα συστήματα AI προβλέπουν αριθμούς επισκεπτών σε δημοφιλή αξιοθέατα με βάση ιστορικά δεδομένα, καιρικές συνθήκες και τοπικά γεγονότα. Αυτές οι πληροφορίες βοηθούν στη διαχείριση του πλήθους, συμβουλεύοντας τους τουρίστες για τις καλύτερες ώρες για επίσκεψη και προτείνοντας εναλλακτικά αξιοθέατα με λιγότερο κόσμο. Μειώνει τον συνωστισμό, ενισχύει την ικανοποίηση των επισκεπτών και προστατεύει την ακεραιότητα των αξιοθέατων.
  • Ασφαλείς και διαφανείς συναλλαγές με Blockchain . Ένα σύστημα κρατήσεων που βασίζεται σε blockchain επιτρέπει στους ταξιδιώτες να κάνουν κρατήσεις για πτήσεις, ξενοδοχεία και δραστηριότητες με ασφάλεια. Κάθε συναλλαγή είναι κρυπτογραφημένη και αμετάβλητη, μειώνοντας τον κίνδυνο απάτης. Διασφαλίζει ότι οι κρατήσεις είναι ασφαλείς και επαληθεύσιμες, ενισχύοντας την εμπιστοσύνη μεταξύ των χρηστών.
  • Αποκεντρωμένες Υπηρεσίες Peer-to-Peer . Οι αποκεντρωμένες εφαρμογές (dApps) διευκολύνουν τις υπηρεσίες peer-to-peer, όπως ενοικιάσεις σπιτιών ή τοπικές ξεναγήσεις. Οι τουρίστες μπορούν να κάνουν κράτηση απευθείας από τοπικούς παρόχους χωρίς μεσάζοντες, εξασφαλίζοντας μια πιο αυθεντική εμπειρία. Προωθεί τις τοπικές επιχειρήσεις, προσφέρει μοναδικές εμπειρίες και συχνά οδηγεί σε εξοικονόμηση κόστους για τους ταξιδιώτες.
  • Προγράμματα αφοσίωσης και συστήματα ανταμοιβής με Blockchain . Η τεχνολογία Blockchain επιτρέπει τη δημιουργία προγραμμάτων αφοσίωσης όπου οι ταξιδιώτες κερδίζουν μάρκες για δραστηριότητες όπως η κράτηση καταλυμάτων, το φαγητό ή η ενασχόληση με πρακτικές βιώσιμου τουρισμού. Αυτά τα διακριτικά μπορούν να εξαργυρωθούν για εκπτώσεις ή ειδικές εμπειρίες. Ενθαρρύνει την επανάληψη των επιχειρήσεων και της δέσμευσης και ενισχύει την αίσθηση της κοινότητας και της πίστης μεταξύ των ταξιδιωτών.
  • Εμπειρίες εικονικής πραγματικότητας (VR) και επαυξημένης πραγματικότητας (AR) . Χρησιμοποιώντας AI και AR, οι τουρίστες μπορούν να κάνουν εικονικές περιηγήσεις σε προορισμούς πριν ταξιδέψουν. Το VR μπορεί να προσομοιώσει επισκέψεις σε ιστορικούς χώρους ή μουσεία, προσφέροντας εμπειρίες που ενισχύουν την κατανόηση και την αφοσίωσή τους. Παρέχει μια προεπισκόπηση του προορισμού, βοηθώντας τους ταξιδιώτες να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις και βελτιώνοντας τη συνολική εμπειρία τους.
  • Μετάφραση γλώσσας σε πραγματικό χρόνο . Οι εφαρμογές μετάφρασης που υποστηρίζονται από AI μπορούν να παρέχουν μετάφραση γλώσσας σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια αλληλεπιδράσεων με ντόπιους, ανάγνωσης μενού ή κατανόησης ξεναγών. Καταργεί τους γλωσσικούς φραγμούς, καθιστώντας τα ταξίδια πιο προσιτά και ευχάριστα.
  • Πρακτικές Αειφόρου Τουρισμού . Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αναλύσει μοτίβα στην τουριστική συμπεριφορά για να προωθήσει πρακτικές φιλικές προς το περιβάλλον. Μπορεί να προτείνει βιώσιμες ταξιδιωτικές επιλογές, όπως δημόσια μέσα μεταφοράς ή καταλύματα φιλικά προς το περιβάλλον, με βάση το προφίλ και τις προτιμήσεις του ταξιδιώτη. Υποστηρίζει την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, εκπαιδεύει τους ταξιδιώτες σε βιώσιμες πρακτικές και μειώνει το αποτύπωμα άνθρακα της τουριστικής βιομηχανίας.

Αυτές οι περιπτώσεις πρακτικής χρήσης απεικονίζουν πώς οι τεχνολογίες AI και Web 3.0 μπορούν να φέρουν επανάσταση στον τομέα του τουρισμού, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα, την εξατομίκευση και τη βιωσιμότητα, ενισχύοντας παράλληλα την εμπιστοσύνη και τη δέσμευση μεταξύ των ταξιδιωτών.

Συμπέρασμα: Διαμόρφωση του Μέλλοντος του Τουρισμού

Η συγχώνευση του AI και του Web 3.0 φέρνει επανάσταση στην τουριστική βιομηχανία, δημιουργώντας προορισμούς που προσφέρουν εξατομικευμένες, αποτελεσματικές και ασφαλείς εμπειρίες. Οι πρωτοποριακές πρωτοβουλίες της TheFutureCats υπογραμμίζουν τις τεράστιες δυνατότητες αυτών των τεχνολογιών. Καθώς ο κλάδος συνεχίζει να εξελίσσεται, η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης και του Web 3.0 θα επαναπροσδιορίσει αναμφίβολα την ταξιδιωτική εμπειρία, θέτοντας νέα πρότυπα για το τι είναι δυνατό σε έξυπνους τουριστικούς προορισμούς.

Αγκαλιάζοντας αυτές τις τεχνολογικές εξελίξεις, όχι μόνο ενισχύουμε την εμπειρία των επισκεπτών αλλά και μεταμορφώνουμε θεμελιωδώς το τοπίο της τουριστικής βιομηχανίας για ένα ψηφιακό μέλλον. Η συνεχής ανάπτυξη και υιοθέτηση αυτών των έξυπνων τουριστικών λύσεων θα διαμορφώσει ένα λαμπρότερο, πιο αποτελεσματικό και ταξιδιωτικό μέλλον για την τουριστική βιομηχανία.

Από Δημήτρη Δημητριάδη , just a number

Η Ζωή μας σήμερα Χωρίς σχόλια »
Απρ
5

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ…

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 5 Απριλίου 2025

“Αγαπημένα μου παιδιά,

Καθώς σας γράφω αυτό το γράμμα, η καρδιά μου πλημμυρίζει από αγάπη, ανησυχία, αλλά και ελπίδα για το μέλλον σας. Θέλω να σας αφήσω μια κληρονομιά που δεν μετριέται μόνο σε υλικά αγαθά, αλλά σε αξίες και αρχές που θα σας καθοδηγούν σε όλη σας τη ζωή και  θα σας βοηθήσουν να πορευθείτε με ήθος και αξιοπρέπεια, ανεξάρτητα από τις επιτυχίες σας, αλλά και τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσετε.

Πρώτα απ’ όλα, σας παραδίδω τη συναισθηματική κληρονομιά της αγάπης, της φροντίδας και της κατανόησης. Δημιουργήστε σχέσεις ζωής βασισμένες στην εμπιστοσύνη, τον σεβασμό και την ειλικρίνεια. Να στηρίζετε ο ένας τον άλλον, αλλά και τους φίλους σας. Γιατί οι  φίλοι σας είναι η επέκταση της οικογένειάς σας. Να τους σέβεστε και να τους φροντίζετε σαν κάτι πολύτιμο. Να θυμάστε ότι η ευτυχία βρίσκεται κρυμμένη στα μικρά καθημερινά πράγματα που μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Να θυμάστε δε πάντα ότι η «οικογένεια» που εσείς ορίζετε είναι το ασφαλές λιμάνι όπου μπορείτε να στραφείτε σε κάθε περίσταση.

Η πνευματική κληρονομιά που επίσης σας αφήνω περιλαμβάνει αξίες όπως η ενσυναίσθηση, η εντιμότητα και η ευθύνη. Όχι μόνο σε σχέση με την  «οικογένεια» σας, αλλά και με  όλους τους ανθρώπους με τους οποίους θα έλθετε σε επαφή. Να ακούτε για να κατανοήσετε και όχι μόνο για να απαντήσετε. Να παραδέχεστε τα λάθη σας και να μαθαίνετε από αυτά. Να συγχωρείτε όμως τον εαυτό σας και τους άλλους. Δεν αξίζει να ζει κανείς μέσα στην ενοχή και τη διχόνοια.
Η αποδοχή της διαφορετικότητας, ο αγώνας για ίσες ευκαιρίες, η αλληλεγγύη και η προσφορά είναι τα θεμέλια μιας υγιούς κοινωνίας. Αλλά και μιας ζωής για την οποία θα είστε περήφανοι.

Η δια βίου μάθηση είναι δώρο που κανείς δεν μπορεί να σας στερήσει. Να είστε πάντα περίεργοι και ανοιχτοί στη γνώση. Η μάθηση δεν σταματά ποτέ και είναι το μέσο για να εξελιχθείτε και να πετύχετε τους στόχους σας. Να ανοίξετε τα φτερά και τους ορίζοντες σας, να ταξιδέψετε και να έλθετε σε επαφή με διαφορετικούς πολιτισμούς.
Σας ενθαρρύνω δε ιδιαίτερα να αναπτύξετε την κριτική σας σκέψη. Μην δέχεστε τίποτα ως δεδομένο. Αναζητήστε την αλήθεια, θέστε ερωτήσεις και διαμορφώστε τις δικές σας απόψεις, σεβόμενοι πάντα την άποψη των άλλων, όσο και αν διαφωνείτε. Και δεν είναι κακό να αλλάξετε γνώμη αν κάποιος σας παρουσιάσει αξιόπιστα στοιχεία. Η ανεξάρτητη αλλά ευέλικτη σκέψη, χωρίς αγκυλώσεις και στεγανά είναι το κλειδί για την προσωπική σας ανάπτυξη.

Σας παραδίδω την ευθύνη της προστασίας του περιβάλλοντος. Ο κόσμος που ζούμε είναι πολύτιμος, αλλά και εύθραυστος. Εμείς δεν τα καταφέραμε τόσο καλά σε αυτό τον τομέα και λυπούμαστε πολύ γι’ αυτό. Να  μην εφησυχάζετε στις δάφνες και τη βολή σας, να συμμετέχετε στην κοινότητά σας και να εργαστείτε για έναν καλύτερο κόσμο. Φροντίστε τον πλανήτη μας, τα ζώα και το φυσικό περιβάλλον ώστε και οι επόμενες γενιές να μπορέσουν να απολαύσουν την ομορφιά του.

Τέλος, μην ξεχάσετε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Μάθετε την ιστορία μας, τα έθιμα και τις παραδόσεις μας, τα επιτεύγματα και τα «κουσούρια» μας. Για να εκτιμήσετε την πατρίδα μας και τα δώρα που έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα μέσα από τον πολιτισμό της. Αλλά πάνω πάνω από όλα θα  κατανοήσετε τις ρίζες σας, ποιοι είστε και ποιοι θέλετε να γίνετε.
Μελετήστε όμως και την ιστορία των υπόλοιπων λαών για να νιώσετε και να συμπεριφερθείτε ως πολίτες του κόσμου. Αυτά είναι τα θεμέλια που θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε  τις ιστορικές και κοινωνικές αλλαγές και να αναγνωρίζετε τα αίτια που οδηγούν στις εντάσεις.

Με αυτές τις σκέψεις, ελπίζω η ζωή σας να είναι γεμάτη νόημα, αγάπη και επιτυχίες. Να θυμάστε πάντα ότι είμαι περήφανη για εσάς, πιστεύω στις ικανότητες και τα ψυχικά σας αποθέματα και θα σας αγαπώ για πάντα.

Με αγάπη και αφοσίωση,
Η μητέρα σας”

Από Just a number, Αναστασία Σιδέρη

Αγωγή του παιδιού, Οικογένεια Χωρίς σχόλια »
Μαρ
31

“ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΖΩΗΣ” ΖΥΡΑΝΝΑ ΖΑΤΕΛΗ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 31 Μαρτίου 2025

Η μάνα μου ανήκε σε εκείνα τα άτομα που περνούν από την άκρη της ζωής,
ταπεινά και αθόρυβα, όμως με έχουν χαράξει κάποια λόγια απίστευτης
ομορφιάς και εμβρίθειας, που σχεδόν στα καλά καθούμενα ξεστόμιζε,
συνήθως μονολογώντας. Ή στα γράμματα που μου έγραφε, γυναίκα. της Δ’ Δημοτικού κατά τα άλλα.
Εκεί που μιλούσε για τον καιρό,
για το ποιος πέθανε, ποιος γεννήθηκε, μπορούσε ξαφνικά, μέσα σε δυο
αράδες, να πει κάτι που με έκανε
να χάνομαι, να ψάχνομαι.
Μια μέρα την άκουσα να μονολογεί κοιτώντας απ’ το παράθυρο:
«Τα χρόνια περνούν, οι ώρες δεν περνούν». Έμεινα άναυδη, θα το ζήλευε νομίζω και ο Χάιντεγκερ, θα το ήθελε για μότο στο Είναι και ο Χρόνος.

Και άλλα τέτοια έλεγε, ουκ ολίγα,
που πιστεύω πως μαρτυρούν
μια σκέψη ιδιαίτερη, πέραν
της όποιας επίκτητης μόρφωσης,
και τα έχω περάσει λίγο-πολύ
στα βιβλία μου, φυσικά και σ’ αυτό
με τα όνειρα. Να προσθέσω ακόμη πως διέθετε μεγάλη φαντασία,
πολύ μεγάλη. Καμιά φορά ξεκινούσε να λέει κάτι ιστορίες που δεν ήξερες αν γίνανε ποτέ ή ήταν του μυαλού της. Υποτίθεται πως γύρευε ένα αυτί
να την ακούει, αλλά και μόνη
με τον εαυτό της τα ‘βγαζε πέρα
μια χαρά. Γι’ αυτό κάτι στιγμές σκέφτομαι πως αν αυτή η γυναίκα ζούσε υπό άλλες συνθήκες, ίσως
να ήταν και μια Βιρτζίνια Γουλφ του καιρού της

Ζυράννα Ζατέλη | Τετράδια ονείρων εκδόσεις Καστανιώτη

Οικογένεια, Ποίηση Χωρίς σχόλια »
Μαρ
31

ΑΝΟΙΞΗ…

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 31 Μαρτίου 2025

Μ’ αυτό το τραγούδι θα καλωσορίσουμε την άνοιξη αντάμα… με τον έρωτα

“Πάντα ο ζωγράφος της αυγής
από το μαύρο αρχίζει
να βάφει τη θολή γραμμή
και να τηνε ροδίζει

Παίρνουν τα σύννεφα φωτιά
σαν ξεραμένα χόρτα
προβαίνει ο ήλιος βιαστικά
στ’ ς ανατολής την πόρτα

Σβήνουνε τ’ άστρα τ’ ουρανού
στης λίμνης τη γυαλάδα
σπαθί η αχτίνα και περνά
της πόρτας τη σχισμάδα

Κόβει στα δυο τον καναπέ
τα κάγκελα το στρώμα
αγγίζει χείλια και μαλλιά
στ’ ονειρεμένο σώμα”

Από τον Μανόλη Μπαρδάνη

Ποίηση, Σχέσεις Χωρίς σχόλια »
Μαρ
31

Η ΜΟΝΑΞΙΑ …

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 31 Μαρτίου 2025

Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει…
Αγριεύει και ξεχνάει…
Ξεχνάει πως είναι να μοιράζεσαι στιγμές…
Ξεχνάει το μαγικό άγγιγμα μιας αγκαλιάς τη νύχτα…
Ξεχνάει πως είναι να παραγγέλνεις φαγητό για δύο…
Ξεχνάει πως είναι να σε περιμένει κάποιος στο σπίτι μετά τη δουλειά…Ξεχνάει πώς είναι να μαλώνεις,
γιατί δεν ήταν η σειρά σου να πλύνεις τα πιάτα…
Ξεχνάει πως είναι να βλέπεις ταινίες με τον άνθρωπο σου
και να σχολιάζεις τα κενά στο σενάριο…
Ξεχνάει πως είναι να κάνεις υποχωρήσεις και να προσπαθείς…
Ξεχνάει πως είναι να παίρνεις τα χούγια του
και τις εκφράσεις του άλλου και μετά από καιρό
να σας περνάνε για αδέρφια…
Ξεχνάει πως είναι να μην σε παίρνει ο ύπνος γιατί μαλώσατε σήμερα…Ξεχνάει πως είναι να σχεδιάζετε διακοπές μαζί
και να μαλώνετε σε ποιο νησί θα πάτε…
Ξεχνάει πως είναι να σου φέρνουν το αγαπημένο σου γλυκό για να σου φτιάξουν τη μέρα…
Ξεχνάει πως είναι να ψιθυρίζεις σ’αγαπώ κάτω απ’τα σεντόνια…
Ξεχνάει να νιώθει…
Κι όσο ο χρόνος περνάει ξεχνάει όλο και περισσότερο…
ξεχνάει γιατί συνήθισε πιά…
Συνήθισε να είναι μόνος, να περπατάει μόνος,
να τρώει μόνος,να παλεύει μόνος, να γελάει μόνος,
να βλέπει ταινίες μόνος, να πορεύεται μόνος,
να σχεδιάζει τη ζωή του μόνος,
να κοιμάται και να ξυπνάει μόνος…
Συνήθισε…
Γι’αυτό μην τον παρεξηγείς…
έμεινε πολύ καιρό μόνος και συνήθισε…
Κάποτε ήταν εξημερωμένος…
μα τώρα πια είναι αγρίμι στο κλουβί της μοναξιάς του
κι ακόμη κι αν σπάσεις τις κλειδαριές
και του ανοίξεις την πόρτα είναι δεμένος μ’αόρατες αλυσίδες…
κι όσο κι αν θέλει να ελευθερωθεί δεν θα προσπαθήσει να το σκάσει…Θέλει πολύ χρόνο και υπομονή για να εξημερωθεί ξανά…
κι αν δεν είσαι διατεθειμένος να του τα προσφέρεις
άφησέ τον ήσυχο μες το κλουβί του.
Μην απορείς μαζί του.Μην τον λυπάσαι.
Είναι πολύ πιο δυνατός απ’ όλους εσάς τους ”εξημερωμένους”.
Κρύβει μια δύναμη που όμοια της δεν έχεις συναντήσει.
Τη φυλάει καλά κρυμμένη.
Κι όταν έρθει ο κατάλληλος άνθρωπος θα την απελευθερώσει
και θα ελευθερωθεί..μα μέχρι τότε άφησε τον…
αγάπα τον από μακρυά…
θα’ρθει εκείνος σ’εσένα.
Μην ξεχνάς ότι είναι αγρίμι…
και τ’αγρίμια παλεύουν
για κάτι μόνο όταν υπάρχει λόγος.”

Luna Sirano

Σχέσεις Χωρίς σχόλια »
Μαρ
29

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΓΕΝΝΙΑ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 29 Μαρτίου 2025

Γεννήθηκαν τις δεκαετίες ’40- ’50- ’60.

Μεγάλωσαν τις δεκαετίες ’50- ’60- ’70
Σπουδάσανε τις δεκαετίες ’60- ’70- ’80.
Ήταν μαζί τις δεκαετίες ’70- ’80- ’90.

Ερωτεύτηκαν, παντρεύτήκαν ή όχι και ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο τις δεκαετίες ’70- ’80- ’90.

Έζησαν τις περιπέτειες τους στα 80s και στα 90s

Ωρίμασαν στη δεκαετία του 2000.

Γίναν σοφότεροι το 2010.

Και αντέχουν ακόμα το 2020 και παραπέρα.

Τελικά περάσαν ΟΚΤΩ διαφορετικές δεκαετίες…

ΔΥΟ διαφορετικοί αιώνες…
ΔΥΟ διαφορετικές χιλιετίες…

Έχουν περάσει από το τηλεφωνικό κέντρο για υπεραστικές κλήσεις, στους τηλεφωνικούς θαλάμους, και πλέον στις διεθνείς βιντεοκλήσεις.

Πήγαν από τα slides στο YouTube, από τα βινύλια στη διαδικτυακή μουσική, από τις χειρόγραφες επιστολές στα email και το Whats App.

Ζωντανες μεταδόσεις στο ραδιόφωνο, ασπρόμαυρη τηλεόραση, έγχρωμη τηλεόραση, μετά HD 3D.

Απο το βίντεο κλαμπ στο Netflix.

Γνώρισαν τους πρώτους υπολογιστές, punch cards, δισκέτες και τώρα gigabytes και megabytes στα smartphones τους.

Φόρεσαν σορτς σε όλη την παιδική τους ηλικία, μετά καμπάνες, στενά παντελόνια ή μίνι φούστες, Oxfords, Clarks, Παλαιστινιακές μαντίλες, ολόσωμες φόρμες και μπλε τζιν.

Απέφυγαν την παιδική παράλυση, μηνιγγίτιδα, πολιομυελίτιδα, φυματίωση, γρίπη των χοίρων και τώρα COVID-19.

Κάναν πατίνια, τρίκυκλο, ποδήλατο, μοτοποδήλατο, βενζίνη ή diesel και τώρα οδηγούν υβριδικά ή ηλεκτρικά.

Διάβασαν και συνεχίζουν να διαβάζουν πολύ
Και η θρησκεία ή το χρώμα των συμμαθητών τους δεν ήταν ποτέ ζήτημα…

Παλιά πίναν νερό βρύσης και λεμονάδα σε γυάλινα μπουκάλια, και τα λαχανικά στο πιάτο τους ήταν πάντα φρέσκα, σήμερα παραλαμβάνουν γεύματα με delivery.

Διαδήλωσαν και αγωνίστηκαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αντικουλτούρα, τον ελεύθερο έρωτα, την αγάπη και την παγκοσμια ειρήνη, την οικολογία, τον φεμινισμό και τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, το τέλος των στρατιωτικών εξοπλισμών και ενάντια στον πυρηνικό όλεθρο.

Ναι, όλοι εμείς έχουμε περάσει πολλά αλλά τι όμορφη ζωή είχαμε!

Θα μπορούσαν να μας χαρακτηρίσουν ανθρώπους που γεννήθηκαν στον κόσμο των 50s, που είχαν αναλογική παιδική ηλικία και ψηφιακή ενηλικίωση.

Θα πρέπει να προσθέσουμε και τη Βιολογική Επανάσταση που έχουμε δει. Το 1960, η βιολογία ήταν πολύ περιγραφική. Γίναμε μάρτυρες του γεγονότος της Μοριακής Βιολογίας: έχουν ανακαλυφθεί τα μόρια της Ζωής: DNA, RNA κλπ. Όταν βλέπεις όλα όσα έχουν προέλθει από αυτό: γονιδιακή θεραπεία, γονιδιακά αποτυπώματα και άλλα, η πρόοδος που ζήσαμε είναι σημαντική.

Τα έχουμε δει όλα κατά κάποιο τρόπο!

Αυτή η γενιά έχει κυριολεκτικά ζήσει και έχει δει περισσότερα από κάθε άλλη σε κάθε διάσταση της ζωής.
Αυτή είναι η γενιά που έχει κυριολεκτικά προσαρμοστεί στην “ΑΛΛΑΓΗ”.

Ένα μεγάλο μπράβο σε μια πολύ ξεχωριστή γενιάς, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε την γενιά του Woodstock και ήταν και θα είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ!

Πηγή κειμένου via internet

Η Ζωή μας σήμερα Χωρίς σχόλια »
Μαρ
29

Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 29 Μαρτίου 2025

Στη σύγχρονη εποχή, την εποχή του διαδικτύου και της βασιλείας των κοινωνικών δικτύων, το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για κάθε επιχείρηση, το «νόμισμα» με την μεγαλύτερη αξία, αυτό που πρωτίστως παλεύουν να εξασφαλίσουν όλοι, δεν είναι το χρήμα, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό: η προσοχή του καταναλωτή! Η μάχη πλέον δεν είναι ποιος θα καταφέρει περισσότερες πωλήσεις αλλά πρωτίστως, ποιος θα καταφέρει να κερδίσει την προσοχή του καταναλωτή, ο οποίος βομβαρδίζεται καθημερινά με δεκάδες διαφορετικά καταναλωτικά μηνύματα.

Με την κυριαρχία του διαδικτύου στις ζωές μας έχουμε άμεση πρόσβαση σε ατελείωτο, στην κυριολεξία, περιεχόμενο, το οποίο αλλάζει μέρα με τη μέρα και το οποίο σχεδόν πάντα στοχεύει έμμεσα ή άμεσα, στη τσέπη μας. Όμως όσο περισσότερες πληροφορίες λαμβάνουμε, όσο περισσότερες εικόνες και προτροπές και σλόγκαν, τόσο μειώνεται η προσοχή και ο χρόνος που μπορούμε να δώσουμε σε κάθε ένα από αυτά.

Στα τέλη του 20ου αιώνα, μιλούσαμε για την οικονομία της γνώσης. Πλέον αυτή περνά σε δεύτερη μοίρα και στο προσκήνιο, έρχεται η οικονομία της προσοχής.  Ο όρος “attention economy” εξαπλώνεται παράλληλα με την προσκόλλησή μας στις οθόνες των ηλεκτρονικών μας συσκευών. Κάθε scroll, click, like και share πληρώνεται ακριβά και εξαργυρώνεται ακόμη ακριβότερα. Αυτή η οικονομική επιστήμη, που αντιμετωπίζει την προσοχή μας ως έναν πόρο που μπορεί να αιχμαλωτιστεί και να εξαργυρωθεί, έχει διαφοροποιήσει εκ βάθρων τον τρόπο με τον οποίο γίνονται όχι μόνο οι οικονομικές αλλά και οι κοινωνικές συναλλαγές στις σύγχρονες κοινωνίες.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ο πρώτος που συνέλαβε την έννοια του

attention economy ήταν ο Herbert A. Simon, ψυχολόγος και οικονομολόγος, ήδη από τις

αρχές της δεκαετίας του ’70. Παρατήρησε τη σύνδεση ανάμεσα στην υπερβολική

πληροφόρηση και την έλλειψη προσοχής, σημειώνοντας πως «ο πλούτος πληροφοριών

δημιουργεί φτωχή προσοχή». Πολύ αργότερα, τη δεκαετία του ’90, καθώς το διαδίκτυο

εισέβαλε στις ζωές μας, συγγραφείς όπως ο Michael Goldhaber ανέτρεξαν στην έννοια του

attention economy και προχώρησαν σε βαθύτερη ανάλυση: «Κερδίζοντας την προσοχή,

κερδίζεις έναν διαρκή πλούτο, ένα αγαθό που σου δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσεις όλα τα υπόλοιπα».

Το πιο ατράνταχτο επιχείρημα για το πόσο πολύτιμο αγαθό είναι η προσοχή στις μέρες μας, είναι τα διαφημιστικά έσοδα ύψους 853 δισ. δολάρια που έφερε το διαδίκτυο μόνο το 2023.

Η εξίσωση είναι απλή: αν έχουν την προσοχή μας, έχουν και το πορτοφόλι μας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Στην καρδιά αυτού του οικονομικού μοντέλου βρίσκεται ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα: για να τραβήξουν την προσοχή, οι επιχειρήσεις προσπαθούν σκληρά να συντονιστούν με τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις μας, να μας δώσουν περιεχόμενο, προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν νόημα για εμάς και αποβλέπουν στο να κάνουν πιο όμορφη τη ζωή και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες μας. Αυτό καλλιεργεί ένα τοπίο με εξατομικευμένες εμπειρίες και ευκαιρίες προς ανακάλυψη.

Εύκολο να το διαπιστώσει κανείς, αν αναλογιστεί ότι από τη στιγμή που ξυπνά, κάθε λεπτό της ημέρας του, καλείται να αποφασίσει που θα εστιάσει την προσοχή του: Σε μια νέα σειρά ή σε ένα τηλεφώνημα; Σε αστεία βιντεάκια ή σε ένα χόμπι; Σε ένα online game ή στην οικογένεια; Όταν κατευθύνουμε την προσοχή μας σε μία δραστηριότητα, αναπόφευκτα παραμελούμε αμέτρητες άλλες. Το που θα δώσουμε την προσοχή μας, διαμορφώνει τη ζωή μας, τις σχέσεις μας, τις γνώσεις, την υγεία και την ευτυχία μας.

Το μίγμα των πληροφοριών που επιλέγουμε -από χιουμοριστικά σκετσάκια έως έγκριτες πολιτικές αναλύσεις- φαίνεται να εμπλουτίζει τη ζωή μας σε γνώσεις και ψυχαγωγία. Κάθε πληροφορία που συλλέγουμε, κάθε βίντεο που παρακολουθούμε μας ανοίγει μία πόρτα σε ένα εντελώς διαφορετικό βασίλειο, καλώντας μας σε κόσμους έξω από τον δικό μας, φέρνοντας στο μυαλό μας χιλιάδες συνδέσεις που υποτίθεται πως πρέπει να διατηρήσουμε – αν και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το καταφέρουμε.

Όμως αυτή η λαμπερή πραγματικότητα έχει και μια άλλη, σκοτεινή πλευρά. Τα δεκάδες ερεθίσματα που ανταγωνίζονται καθημερινά για την προσοχή μας, κρύβουν και κακόβουλες προθέσεις. Συχνά στοχεύουν στην παραπληροφόρηση ενώ έχει διαπιστωθεί ότι ο όγκος τους και μόνο, δημιουργεί σύγχυση και αδυναμία συγκέντρωσης και εμβάθυνσης.

Αν μάλιστα σε όλα αυτά προσθέσουμε και το πολύ διαφορετικό μίγμα πληροφοριών των γύρω μας, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δαιδαλώδης… Σκεφτείτε ένα ζευγάρι καθισμένο στον καναπέ, ο καθένας με το δικό του κινητό ή tablet στο χέρι. Άλλα πράγματα τους τραβούν την προσοχή, άλλα παρακολουθούν, άλλα αναζητούν. Κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον κι όμως οι ψηφιακές τους εμπειρίες τους οδηγούν στην απομόνωση, στην αποξένωση. Βρισκόμαστε στην εποχή που οι άνθρωποι έχουν τη χειρότερη επικοινωνία στην ιστορία (φαίνεται με μια ματιά στις παρέες στα καφενεία όπου ο καθένας κοιτά το κινητό του) και τις λιγότερες κοινές εμπειρίες, οι οποίες, ας μη γελιόμαστε, αποτελούν τα θεμέλια των ουσιαστικών σχέσεων.

Άρα η οικονομία της προσοχής είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία πλευρά προσφέρει έναν κόσμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, καθώς οι προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντά μας διαμορφώνουν το περιεχόμενο και τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. Από την άλλη πλευρά, θέτει σημαντικές προκλήσεις που απειλούν και υπονομεύουν την ποιότητα της προσοχής μας, τις σχέσεις μας και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Ίσως θα έπρεπε να μοιραζόμαστε συχνότερα με τον /την σύντροφό μας κάτι σημαντικό που τράβηξε την προσοχή μας. Ίσως θα έπρεπε να αναλογιστούμε πως κάτι που συμβαίνει στην άλλη άκρη της γης, όσο ενδιαφέρον κι αν είναι, δεν θα πρέπει να είναι για εμάς να είναι πιο σημαντικό από το να είμαστε ουσιαστικά παρόντες στο δωμάτιο που βρισκόμαστε, με τον άνθρωπο που είναι καθισμένος δίπλα μας!

ας, είναι τα διαφημιστικά έσοδα ύψους 853 δισ. δολάρια που έφερε το διαδίκτυο μόνο το 2023.

Η εξίσωση είναι απλή: αν έχουν την προσοχή μας, έχουν και το πορτοφόλι μας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Στην καρδιά αυτού του οικονομικού μοντέλου βρίσκεται ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα: για να τραβήξουν την προσοχή, οι επιχειρήσεις προσπαθούν σκληρά να συντονιστούν με τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις μας, να μας δώσουν περιεχόμενο, προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν νόημα για εμάς και αποβλέπουν στο να κάνουν πιο όμορφη τη ζωή και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες μας. Αυτό καλλιεργεί ένα τοπίο με εξατομικευμένες εμπειρίες και ευκαιρίες προς ανακάλυψη.

Εύκολο να το διαπιστώσει κανείς, αν αναλογιστεί ότι από τη στιγμή που ξυπνά, κάθε λεπτό της ημέρας του, καλείται να αποφασίσει που θα εστιάσει την προσοχή του: Σε μια νέα σειρά ή σε ένα τηλεφώνημα; Σε αστεία βιντεάκια ή σε ένα χόμπι; Σε ένα online game ή στην οικογένεια; Όταν κατευθύνουμε την προσοχή μας σε μία δραστηριότητα, αναπόφευκτα παραμελούμε αμέτρητες άλλες. Το που θα δώσουμε την προσοχή μας, διαμορφώνει τη ζωή μας, τις σχέσεις μας, τις γνώσεις, την υγεία και την ευτυχία μας.

Το μίγμα των πληροφοριών που επιλέγουμε -από χιουμοριστικά σκετσάκια έως έγκριτες πολιτικές αναλύσεις- φαίνεται να εμπλουτίζει τη ζωή μας σε γνώσεις και ψυχαγωγία. Κάθε πληροφορία που συλλέγουμε, κάθε βίντεο που παρακολουθούμε μας ανοίγει μία πόρτα σε ένα εντελώς διαφορετικό βασίλειο, καλώντας μας σε κόσμους έξω από τον δικό μας, φέρνοντας στο μυαλό μας χιλιάδες συνδέσεις που υποτίθεται πως πρέπει να διατηρήσουμε – αν και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το καταφέρουμε.

Όμως αυτή η λαμπερή πραγματικότητα έχει και μια άλλη, σκοτεινή πλευρά. Τα δεκάδες ερεθίσματα που ανταγωνίζονται καθημερινά για την προσοχή μας, κρύβουν και κακόβουλες προθέσεις. Συχνά στοχεύουν στην παραπληροφόρηση ενώ έχει διαπιστωθεί ότι ο όγκος τους και μόνο, δημιουργεί σύγχυση και αδυναμία συγκέντρωσης και εμβάθυνσης.

Αν μάλιστα σε όλα αυτά προσθέσουμε και το πολύ διαφορετικό μίγμα πληροφοριών των γύρω μας, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δαιδαλώδης… Σκεφτείτε ένα ζευγάρι καθισμένο στον καναπέ, ο καθένας με το δικό του κινητό ή tablet στο χέρι. Άλλα πράγματα τους τραβούν την προσοχή, άλλα παρακολουθούν, άλλα αναζητούν. Κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον κι όμως οι ψηφιακές τους εμπειρίες τους οδηγούν στην απομόνωση, στην αποξένωση. Βρισκόμαστε στην εποχή που οι άνθρωποι έχουν τη χειρότερη επικοινωνία στην ιστορία (φαίνεται με μια ματιά στις παρέες στα καφενεία όπου ο καθένας κοιτά το κινητό του) και τις λιγότερες κοινές εμπειρίες, οι οποίες, ας μη γελιόμαστε, αποτελούν τα θεμέλια των ουσιαστικών σχέσεων.

Άρα η οικονομία της προσοχής είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία πλευρά προσφέρει έναν κόσμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, καθώς οι προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντά μας διαμορφώνουν το περιεχόμενο και τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. Από την άλλη πλευρά, θέτει σημαντικές προκλήσεις που απειλούν και υπονομεύουν την ποιότητα της προσοχής μας, τις σχέσεις μας και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Ίσως θα έπρεπε να μοιραζόμαστε συχνότερα με τον /την σύντροφό μας κάτι σημαντικό που τράβηξε την προσοχή μας. Ίσως θα έπρεπε να αναλογιστούμε πως κάτι που συμβαίνει στην άλλη άκρη της γης, όσο ενδιαφέρον κι αν είναι, δεν θα πρέπει να είναι για εμάς να είναι πιο σημαντικό από το να είμαστε ουσιαστικά παρόντες στο δωμάτιο που βρισκόμαστε, με τον άνθρωπο που είναι καθισμένος δίπλα μας!

Από underwriter, Κατερίνα Πετρίδη

Η Ζωή μας σήμερα Χωρίς σχόλια »
Μαρ
29

Η ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 29 Μαρτίου 2025

Η ενηλικίωση τελικά είναι μια φάση που διαρκεί πολλά χρόνια. Τυπικά ξεκινά στα 18, όταν πλέον θεωρείσαι ανεξάρτητο άτομο, δεν δείχνεις ταυτότητα για να αγοράσεις τσιγάρα και απολαμβάνεις τη δυνατότητα να βγαίνεις και να πίνεις με τις ευλογίες του νόμου. Αυτά τυπικά. Γιατί ουσιαστικά, ακόμα κι όταν μεγαλώσεις αρκετά, διαλέξεις σύντροφο, σπίτι, αυτοκίνητο, κάνεις παιδιά, ανακαλύψεις τις πρώτες σου ρυτίδες, αποκτήσεις γέφυρες στα δόντια και αποδεχτείς ότι για άσκηση σού ταιριάζει μόνο η γιόγκα και το πιλάτες, ακόμα και τότε, υπάρχει μια απόσταση που σε χωρίζει από την ουσιαστική ενηλικίωση.

Όσο χτυπάει το τηλέφωνο και βλέπεις στην οθόνη «μαμά» ή «μπαμπάς» ή οποιοδήποτε όνομα τέλος πάντων έχεις δώσει σε αυτούς που σε γέννησαν ή σε μεγάλωσαν, τότε θα υπάρχει πάντα ένα κομμάτι ανήλικου εαυτού που θα γελάει αυτάρεσκα με τη σιγουριά ότι, αν χρειαστεί, υπάρχει κάποιος να μαζέψει τα σπασμένα ή, στη χειρότερη, να σου δώσει ένα χεράκι για να τα μαζέψεις πιο γρήγορα.

Δεν συζητώ για τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας, όπου παραμένεις «λεβεντάκος» ή «ματάκια όμορφα» ακόμα και ως προχωρημένος μεσήλικας. Το είδαμε στην οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, αλλά το βλέπουμε και κάθε μέρα γύρω μας. Είμαστε μια κοινωνία «μεγάλων παιδιών» που πιστεύουμε (ελπίζουμε;) ότι οι δικοί μας θα ζουν για πάντα, θα έχουν την έγνοια μας, θα μας ετοιμάζουν ένα πιάτο φαγητό ή θα παίρνουν ένα τηλέφωνο να μας θυμίσουν από τα γενέθλια της ξαδέρφης μέχρι τη δήλωση της εφορίας ή την προθεσμία για την εγγραφή στο κτηματολόγιο. Ενοχλητικά τηλεφωνήματα, επίμονα, με ringtones που διαπερνούν το τύμπανο, όπως εκείνο το πρωινό μάντρα: «Ξύπνα, θα αργήσεις στο σχολείο».

Μετά, τα τηλεφωνήματα σταματούν. Η επαφή «μαμά» ή «μπαμπάς» δεν εμφανίζεται στην οθόνη και αν δεν πάρεις εσύ ή δεν περάσεις να δεις αν παίρνουν τα χάπια τους, μπορεί και να κάνεις μέρες να ακούσεις τη φωνή τους. Επισκέψεις που σε βγάζουν από το πρόγραμμα, σε αναγκάζουν να μπλέξεις στην κίνηση και σε κουράζουν ψυχικά και σωματικά. Μετά, οι επισκέψεις σταματούν.

Η ενηλικίωση έρχεται απότομα και δεν έχει καμιά «sweet sixteen» χαριτωμένη μορφή. Είναι άγρια και απόλυτη. Δεν είσαι το παιδί κάποιου. Δηλαδή είσαι, αλλά εκείνος ο κάποιος δεν είναι πια εδώ να το βεβαιώνει. Δεν θα ρωτήσει πώς πάει η δουλειά, αν έχεις λεφτά, μήπως χρειάζεσαι κάτι, τι κάνουν τα παιδιά, γιατί αδυνάτισες, πάχυνες, κουτσαίνεις, γιατί πιάνεις τα μαλλιά σου κότσο αφού δεν σου πάνε. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις με τα μαλλιά σου, τη δουλειά σου και τα παιδιά σου, αλλά αρχίζει να σου λείπει το «ξύπνα, θα αργήσεις στο σχολείο».

Το αστείο είναι πως όταν, μεγάλος πια, χάνεις έναν γονιό, τη ρίζα της ίδιας σου της ύπαρξης, ακόμα κι αν δεν θεωρείσαι τυπικά «ορφανός», είσαι πολύ μεγάλος για να μεγαλώσεις. Έχεις ζήσει τόσα χρόνια με τη φροντίδα –ακόμα και τη νοητή φροντίδα– κάποιου, που δεν ξέρεις πώς γίνεται να ζεις χωρίς αυτή. Δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχει τρόπος να ενηλικιωθείς πριν από τον θάνατο των γονιών, ακόμα κι αν σε έχουν προετοιμάσει γι’ αυτό, έχεις πάρει από νωρίς τη ζωή στα χέρια σου και έχεις κόψει τους οικογενειακούς δεσμούς.

Επίσης, δεν είμαι σίγουρη αν παίζει ρόλο η σχέση που έχεις μαζί τους. Με σιγουριά μπορώ να πω μόνο ένα: η ενηλικίωση, αυτή η αναπόφευκτη, είναι ένας μικρός θάνατος. Το παιδί που ήσουν θάβεται μαζί με τον πατέρα ή τη μητέρα –αναλόγως ποιος φεύγει πρώτος– κι αυτό που μένει είναι ένας ενήλικας να φωνάζει με παιδική φωνή «μαμά!», «μπαμπά!» και να μην παίρνει απάντηση.

Από lifo, Λίνα Ιντζεγιάννη

Οικογένεια, Σχέσεις Χωρίς σχόλια »
Μαρ
22

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΑ ΖΩΑ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 22 Μαρτίου 2025

«Μη φοβηθείς να κάνεις παρέα μ’ αυτόν που αγαπά τα ζώα».

Σίγουρα θ’ αγαπήσει  και σένα.

Κοντά στο ζώο του έμαθε:

να μη βαριέται,

να αγγίζει με γυμνά χέρια,

να χαϊδεύει,

να μη σιχαίνεται,

να ταΐζει,

να ποτίζει,

να σκουπίζει,

να υπομένει,

να χαμηλώνει,

να νιώθει,

να βγαίνει βόλτα κάθε μέρα,

να βγάζει ανθρωπιά από μέσα του,

να ψιθυρίζει λόγια τρυφερά κι ευαίσθητα, σκέτα ποιήματα, που δεν τολμά να τα πει ούτε στον άνθρωπό του.

Να βγάζει όμορφες ποιότητες απ’ τον βαθύ πυρήνα του.

Να συγχωρεί ζημιές, κηλίδες, γρατζουνιές, αταξίες και δαγκώματα.

Ξέρει να αγαπάει !!!

Σχέσεις Χωρίς σχόλια »
Μαρ
20

ATTENTION ECONOMY

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 20 Μαρτίου 2025

Στη σύγχρονη εποχή, την εποχή του διαδικτύου και της βασιλείας των κοινωνικών δικτύων, το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για κάθε επιχείρηση, το «νόμισμα» με την μεγαλύτερη αξία, αυτό που πρωτίστως παλεύουν να εξασφαλίσουν όλοι, δεν είναι το χρήμα, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό: η προσοχή του καταναλωτή! Η μάχη πλέον δεν είναι ποιος θα καταφέρει περισσότερες πωλήσεις αλλά πρωτίστως, ποιος θα καταφέρει να κερδίσει την προσοχή του καταναλωτή, ο οποίος βομβαρδίζεται καθημερινά με δεκάδες διαφορετικά καταναλωτικά μηνύματα.

Με την κυριαρχία του διαδικτύου στις ζωές μας έχουμε άμεση πρόσβαση σε ατελείωτο, στην κυριολεξία, περιεχόμενο, το οποίο αλλάζει μέρα με τη μέρα και το οποίο σχεδόν πάντα στοχεύει έμμεσα ή άμεσα, στη τσέπη μας. Όμως όσο περισσότερες πληροφορίες λαμβάνουμε, όσο περισσότερες εικόνες και προτροπές και σλόγκαν, τόσο μειώνεται η προσοχή και ο χρόνος που μπορούμε να δώσουμε σε κάθε ένα από αυτά.

Στα τέλη του 20ου αιώνα, μιλούσαμε για την οικονομία της γνώσης. Πλέον αυτή περνά σε δεύτερη μοίρα και στο προσκήνιο, έρχεται η οικονομία της προσοχής.  Ο όρος “attention economy” εξαπλώνεται παράλληλα με την προσκόλλησή μας στις οθόνες των ηλεκτρονικών μας συσκευών. Κάθε scroll, click, like και share πληρώνεται ακριβά και εξαργυρώνεται ακόμη ακριβότερα. Αυτή η οικονομική επιστήμη, που αντιμετωπίζει την προσοχή μας ως έναν πόρο που μπορεί να αιχμαλωτιστεί και να εξαργυρωθεί, έχει διαφοροποιήσει εκ βάθρων τον τρόπο με τον οποίο γίνονται όχι μόνο οι οικονομικές αλλά και οι κοινωνικές συναλλαγές στις σύγχρονες κοινωνίες.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ο πρώτος που συνέλαβε την έννοια τουattention economy ήταν ο Herbert A. Simon, ψυχολόγος και οικονομολόγος, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Παρατήρησε τη σύνδεση ανάμεσα στην υπυπερβολική πληροφόρηση και την έλλειψη προσοχής, σημειώνοντας πως «ο πλούτος πληροφοριών δημιουργεί φτωχή προσοχή». Πολύ αργότερα, τη δεκαετία του ’90, καθώς το διαδίκτυο εισέβαλε στις ζωές μας, συγγραφείς όπως ο Michael Goldhaber ανέτρεξαν στην έννοια του attention economy και προχώρησαν σε βαθύτερη ανάλυση: «Κερδίζοντας την προσοχή, κερδίζεις έναν διαρκή πλούτο, ένα αγαθό που σου δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσεις όλα τα υπόλοιπα».

Το πιο ατράνταχτο επιχείρημα για το πόσο πολύτιμο αγαθό είναι η προσοχή στις μέρες μας, είναι τα διαφημιστικά έσοδα ύψους 853 δισ. δολάρια που έφερε το διαδίκτυο μόνο το 2023.

Η εξίσωση είναι απλή: αν έχουν την προσοχή μας, έχουν και το πορτοφόλι μας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Στην καρδιά αυτού του οικονομικού μοντέλου βρίσκεται ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα: για να τραβήξουν την προσοχή, οι επιχειρήσεις προσπαθούν σκληρά να συντονιστούν με τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις μας, να μας δώσουν περιεχόμενο, προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν νόημα για εμάς και αποβλέπουν στο να κάνουν πιο όμορφη τη ζωή και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες μας. Αυτό καλλιεργεί ένα τοπίο με εξατομικευμένες εμπειρίες και ευκαιρίες προς ανακάλυψη.

Εύκολο να το διαπιστώσει κανείς, αν αναλογιστεί ότι από τη στιγμή που ξυπνά, κάθε λεπτό της ημέρας του, καλείται να αποφασίσει που θα εστιάσει την προσοχή του: Σε μια νέα σειρά ή σε ένα τηλεφώνημα; Σε αστεία βιντεάκια ή σε ένα χόμπι; Σε ένα online game ή στην οικογένεια; Όταν κατευθύνουμε την προσοχή μας σε μία δραστηριότητα, αναπόφευκτα παραμελούμε αμέτρητες άλλες. Το που θα δώσουμε την προσοχή μας, διαμορφώνει τη ζωή μας, τις σχέσεις μας, τις γνώσεις, την υγεία και την ευτυχία μας.

Το μίγμα των πληροφοριών που επιλέγουμε -από χιουμοριστικά σκετσάκια έως έγκριτες πολιτικές αναλύσεις- φαίνεται να εμπλουτίζει τη ζωή μας σε γνώσεις και ψυχαγωγία. Κάθε πληροφορία που συλλέγουμε, κάθε βίντεο που παρακολουθούμε μας ανοίγει μία πόρτα σε ένα εντελώς διαφορετικό βασίλειο, καλώντας μας σε κόσμους έξω από τον δικό μας, φέρνοντας στο μυαλό μας χιλιάδες συνδέσεις που υποτίθεται πως πρέπει να διατηρήσουμε – αν και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το καταφέρουμε.

Όμως αυτή η λαμπερή πραγματικότητα έχει και μια άλλη, σκοτεινή πλευρά. Τα δεκάδες ερεθίσματα που ανταγωνίζονται καθημερινά για την προσοχή μας, κρύβουν και κακόβουλες προθέσεις. Συχνά στοχεύουν στην παραπληροφόρηση ενώ έχει διαπιστωθεί ότι ο όγκος τους και μόνο, δημιουργεί σύγχυση και αδυναμία συγκέντρωσης και εμβάθυνσης. 

Αν μάλιστα σε όλα αυτά προσθέσουμε και το πολύ διαφορετικό μίγμα πληροφοριών των γύρω μας, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δαιδαλώδης… Σκεφτείτε ένα ζευγάρι καθισμένο στον καναπέ, ο καθένας με το δικό του κινητό ή tablet στο χέρι. Άλλα πράγματα τους τραβούν την προσοχή, άλλα παρακολουθούν, άλλα αναζητούν. Κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον κι όμως οι ψηφιακές τους εμπειρίες τους οδηγούν στην απομόνωση, στην αποξένωση. Βρισκόμαστε στην εποχή που οι άνθρωποι έχουν τη χειρότερη επικοινωνία στην ιστορία (φαίνεται με μια ματιά στις παρέες στα καφενεία όπου ο καθένας κοιτά το κινητό του) και τις λιγότερες κοινές εμπειρίες, οι οποίες, ας μη γελιόμαστε, αποτελούν τα θεμέλια των ουσιαστικών σχέσεων.

Άρα η οικονομία της προσοχής είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία πλευρά προσφέρει έναν κόσμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, καθώς οι προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντά μας διαμορφώνουν το περιεχόμενο και τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. Από την άλλη πλευρά, θέτει σημαντικές προκλήσεις που απειλούν και υπονομεύουν την ποιότητα της προσοχής μας, τις σχέσεις μας και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Ίσως θα έπρεπε να μοιραζόμαστε συχνότερα με τον /την σύντροφό μας κάτι σημαντικό που τράβηξε την προσοχή μας. Ίσως θα έπρεπε να αναλογιστούμε πως κάτι που συμβαίνει στην άλλη άκρη της γης, όσο ενδιαφέρον κι αν είναι, δεν θα πρέπει να είναι για εμάς να είναι πιο σημαντικό από το να είμαστε ουσιαστικά παρόντες στο δωμάτιο που βρισκόμαστε, με τον άνθρωπο που είναι καθισμένος δίπλα μας!

Από Κατερίνα Πετρίδη, underwititer

Η Ζωή μας σήμερα, Νέα από όλον τον Κόσμο Χωρίς σχόλια »
Μαρ
16

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 16 Μαρτίου 2025

τη«Ήταν πολλά τα ταξίδια και πολλά τα σουβενίρ. Κάποιες φορές παραλήπτης τους δεν ήταν κανένας, παρά μόνο εγώ. Άλλες φορές ήσουν εσύ. Και κάποιες φορές, όλοι εμείς. Ήταν πάντα δύσκολο να βρω τα σωστά σουβενίρ. Γι’ αυτό κι εγώ τα τύλιξα στο χαρτί, τα δίπλωσα σε τρεις ενότητες και τα έκανα  τριάντα διαδρομές. Από αυτές που ξεκινάς να πας αλλά πάντα μπορείς να γυρίσεις· διαδρομή ή απλά σελίδα».

Από την ποιητική συλλογή ΣΟΥΒΕΝΙΡ της Μαρίας Μιραχτσή

Ποίηση Χωρίς σχόλια »
Μαρ
16

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ ΣΤΗΝ ΓΗ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 16 Μαρτίου 2025

Την Παρασκευή, η Nasa και η SpaceX θα εκτοξεύσουν την αποστολή Crew-10 της διαστημικής υπηρεσίας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να ανακτήσουν τους αστροναύτες Barry «Butch» Wilmore και Suni Williams, αφού η οκταήμερη παραμονή τους μετατράπηκε σε εννέα μήνες.

Αν και δεν είναι ο μεγαλύτερος χρόνος που έχει περάσει άνθρωπος στο διάστημα -το ρεκόρ κατέχουν ο Oleg Kononenko και ο Nikolai Chub, με 374 ημέρες – υπάρχουν πολλά που μπορούν να συμβούν στο ανθρώπινο σώμα στον χρόνο αυτό σύμφωνα με τον Guardian.

Η έλλειψη βαρύτητας προκαλεί σημαντική και ανεπανόρθωτη απώλεια οστικής πυκνότητας.

Προκαλεί επίσης απώλεια μυών στα χέρια, τα πόδια, τον κορμό και αλλού, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς σας, η οποία, επειδή δεν χρειάζεται να αντλεί αίμα ενάντια στη βαρύτητα, πρέπει να δουλεύει πολύ λιγότερο.

Ο όγκος του αίματός συρρικνώνεται και ο τρόπος ροής του αίματός αλλάζει – επιβραδύνεται σε ορισμένες περιοχές, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε θρόμβους.

Τα υγρά επίσης δεν κατεβαίνουν, ή δεν αποστραγγίζονται, τόσο εύκολα.

Στο διάστημα, εξήγησε ο Alan Duffy, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Swinburne: «Τα υγρά συσσωρεύονται στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να αισθάνονται σαν να κρυώνουν συνεχώς».

Οι οσφρητικές αισθήσεις είναι επίσης μειωμένες, «πράγμα που είναι μάλλον καλό, παρεμπιπτόντως, γιατί εκεί πάνω μυρίζει», είπε.

«Ένα αεροσκάφος μετά από δύο δεκαετίες επισκεπτών και χωρίς παράθυρα…»

Το θετικό είναι ότι, όταν επιστρέψουν, πιθανότατα θα νιώσουν ότι επιτέλους ξεπέρασαν ένα κρυολόγημα εννέα μηνών.

Θα δυσκολεύονται επίσης να περπατήσουν, θα ζαλίζονται εύκολα και θα έχουν κακή όραση.

Η συσσώρευση υγρού αλλάζει επίσης το σχήμα των βολβών των ματιών τους και εξασθενεί την όρασή τους, είπε.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συχνά βλέπεις αστροναύτες να φορούν γυαλιά στο σκάφος, αν και έχουν ξεκινήσει με τέλεια όραση.

Αυτή τείνει ως επί το πλείστον να επανέρχεται στο φυσιολογικό, αν και μπορεί να χρειάζονται γυαλιά για το υπόλοιπο της ζωής τους, δήλωσε ο Duffy.

Όταν επιστρέψουν, η αποθεραπεία τους θα είναι παρόμοια με την εντατική φυσιοθεραπεία που κάνει κάποιος που έχει βγει από κώμα, δήλωσε ο Duffy.

Η επιστροφή τους «είναι από μόνη της ένα ερευνητικό έργο», δήλωσε ο Duffy.

Μπορεί να προσφέρει πληροφορίες για τρόπο θεραπείας των ασθενών στη γη.

Επειδή οι περισσότερες έρευνες μέχρι στιγμής βασίζονται σε εξάμηνες παραμονές, ο Wilmore και ο Williams θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντες για την ομάδα των γιατρών και των επιστημόνων τους.

Μια ακόμη πραγματικά εκπληκτική πρόκληση, είπε ο Duffy, ήταν ότι επειδή τα ρούχα αιωρούνται, το δέρμα αποκτά «ευαισθησία σχεδόν σαν μωρού».

Πίσω στη γη, ορισμένοι αστροναύτες αισθάνονται σαν τα ρούχα τους να είναι γυαλόχαρτο.

Ίσως η πιο επικίνδυνη επίπτωση της παρατεταμένης παραμονής στο διάστημα είναι η έκθεση στην ακτινοβολία, η οποία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Η ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο της Γης μας προστατεύουν από υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας, αλλά στο διάστημα οι άνθρωποι δεν έχουν αυτή την προστασία.

«Οι αστροναύτες όχι μόνο θα εκτεθούν σε περισσότερη ακτινοβολία στο διάστημα απ’ ό,τι στη Γη», σύμφωνα με τη Nasa, «αλλά η ακτινοβολία στην οποία εκτίθενται θα μπορούσε να δημιουργήσει αυξημένους κινδύνους».

Σύμφωνα με τη Nasa, οι αστροναύτες εκτίθενται σε τρεις πηγές ακτινοβολίας.

Αυτές περιλαμβάνουν τα σωματίδια που παγιδεύονται στο γήινο μαγνητικό πεδίο, τα ηλιακά ενεργητικά σωματίδια από τον ήλιο και τέλος τις γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες.

Ο τρόπος προστασίας των ανθρώπων από τη διαστημική ακτινοβολία είναι ένα από τα προβλήματα που προσπαθούν να λύσουν οι επιστήμονες καθώς ετοιμαζόμαστε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη ή στη Σελήνη για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.

Έτσι, οι Williams και Wilmore, οι οποίοι βρίσκονται στο τέλος της καριέρας τους, θα μπορούσαν επίσης να προσφέρουν χρήσιμη έρευνα στον τομέα αυτό.

«Αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικά εκπληκτικοί όσον αφορά την ανθεκτικότητά τους», είπε ο Dufy.

Αλλά κατά την επιστροφή, το άγχος – αποτέλεσμα της παραμονής σε ακραίες συνθήκες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα – και η κατάθλιψη είναι συνηθισμένα, δήλωσε ο Tucker.

Το δίδυμο μπορεί επίσης να βιώσει κάτι που ονομάζεται «το φαινόμενο της επισκόπησης».

Βλέποντας την καμπυλότητα της γης και βλέποντάς την από ψηλά κάποιοι αστροναύτες ανέφεραν μια απίστευτη σύνδεση με την ανθρωπότητα, μια άμεση αίσθηση της ευθραυστότητάς της.

«Κάποιοι το αποκαλούν αίσθημα έμπνευσης. Κάποιοι το αποκαλούν αίσθημα ανεπάρκειας σε σχέση με το πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος», δήλωσε ο Tucker.

Και μετά πρέπει να επιστρέψουν στη γη, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά.

«Πρέπει να φτιάξουν πρωινό και να πάνε στη δουλειά τους», είπε.

«Είναι μια τεράστια μετάβαση από τη ζωή σε ένα πολύ έντονο περιβάλλον».

Επιστήμες Χωρίς σχόλια »
Μαρ
14

ΤΟ ” ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ” ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Γιάννα Ανδρεαδάκη στις 14 Μαρτίου 2025

Ο διάσημος καλλιτέχνης Μιχαήλ Άγγελος έλεγε πως δεν δημιουργούσε ο ίδιος τα γλυπτά του, αλλά πως απλώς αποκάλυπτε το αριστούργημα που ήταν κρυμμένο μέσα στο μάρμαρο. Τι θα γινόταν αν το εφαρμόζαμε αυτό και στις σχέσεις; Αν δηλαδή αντί να προσπαθούσαμε να αλλάξουμε τον σύντροφό9 μας, εστιάζαμε στο να τον βοηθήσουμε να ανακαλύψει τον καλύτερο εαυτό του;

Συνήθως,  σε μία σχέση, οι δρόμοι που ακολουθούμε είναι δύο. Είτε προσπαθούμε να φέρουμε τον άλλο στα μέτρα μας, να τον διαμορφώσουμε έτσι όπως θέλουμε, ώστε να μας αρέσει περισσότερο, είτε παλεύουμε να τον αποδεχτούμε όπως είναι.

Το πρώτο μπορεί να πληγώνει τον άλλο και να του δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν τον αγαπάμε για αυτό που είναι, ότι ψάχνουμε κάτι καλύτερο, γιατί αυτός δεν μας είναι αρκετός. Καταναλώνουμε πολλή ενέργεια για να τον αλλάξουμε, όμως είτε δεν τα καταφέρνουμε, είτε ακόμη και αν τα καταφέρουμε, δεν είμαστε και πάλι ευτυχισμένοι.

Από την άλλη, η πλήρης αποδοχή του άλλου, πιθανόν να μας ζορίζει. Συχνά, στην προσπάθειά μας να μην τσακωθούμε με τον σύντροφό μας, ανεχόμαστε συμπεριφορές και ελαττώματα, που δεν θα έπρεπε και είμαστε δυσαρεστημένοι, μεταφέροντας αυτή την αρνητική ενέργεια μέσα στη σχέση.

Το φαινόμενο του Μιχαήλ Άγγελου προτείνει ένα τρίτο μονοπάτι για να βαδίσουμε μέσα στη σχέση μας. Αυτό βασίζεται στη συνεργασία, στην αμοιβαία υποστήριξη και ενδυνάμωση. Ο ένας στηρίζει τον άλλο και τον βοηθά ώστε να επιτύχει τους στόχους και τα όνειρά του και αντί να εστιάζει στον ανταγωνισμό ή την προσπάθεια αλλαγής του συντρόφου του, τον ενθαρρύνει να εξελίξει τα θετικά του στοιχεία και να ανακαλύψει τον καλύτερό του εαυτό.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2009 στο επιστημονικό περιοδικό Current Directions in Psychological Science σχετικά με το φαινόμενο του Μιχαήλ Άγγελου, οι σύντροφοι αλληλοεπηρεάζουν και αλληλοσχηματίζουν ο ένας τον άλλον.

Με βάση την εν λόγω έρευνα, όταν βρισκόμαστε μέσα σε μία σχέση, έχουμε τη δυνατότητα να επιδράσουμε καταλυτικά στην ανάπτυξη των ικανοτήτων του συντρόφου μας, να τον βοηθήσουμε να πετύχει ή ακόμη και να αποτρέψουμε την επίτευξη των στόχων του, μέχρι και να διαμορφώσουμε τα στοιχεία του χαρακτήρα του.

Μέσω της αλληλοϋποστήριξης, ωφελείται όχι μόνο ο καθένας ξεχωριστά ως μονάδα, αλλά και η ίδια η σχέση. Ο σκοπός είναι να οδηγηθούμε σε μία προσωπική αλλά και σε μία συναισθηματική πλήρωση, με απώτερο στόχο να ανακαλύψουμε ή τουλάχιστον να πλησιάσουμε, όχι απλώς τον αληθινό, αλλά τον ιδανικό μας εαυτό, το «αριστούργημα» που μπορεί να κρύβεται μέσα μας.

Ο τρόπος να επιτευχθεί αυτό που προτείνει το φαινόμενο Μιχαήλ Άγγελος δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο ή τη επιβολή των πιστεύω μας στον άλλο. Τονίζει τη σημασία του να πιστεύουμε στις δυνατότητες του συντρόφου μας και να τον βοηθάμε να εξελίσσεται.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αγαπήσουμε τον άλλο τόσο, ώστε να «σκαλίσουμε» την ψυχή του με επιδέξιες κινήσεις και να ανακαλύψουμε το «έργο τέχνης» που μπορεί να κρύβεται μέσα του!

Από Vita

Η Ζωή μας σήμερα, Σχέσεις Χωρίς σχόλια »